۱۲ فوریه ۲۰۰۱، ناسا فضاپیمایی را روی سیارکی فرود آورد. پس از چهار سال مأموریت، نیر شومیکر روی سیارک اروس ۴۳۳ در نزدیکی زمین فرود آمد.
فضاپیمای نیو شومیکر
این فضاپیما اولین مأموریت علمی به سوی یک سیارک بود و در ۱۴ فوریه ۲۰۰۰ در مدار اروس قرار گرفت. نیوشومیکر یک سال در مدار سیارک کاوش کرد. این فضاپیما ابتدا یک‌بار به دور زمین چرخید تا سرعت لازم را کسب کند و سپس به سمت اروس حرکت کرد.
وزن کاوشگر روی زمین به ۴۹۵ کیلوگرم می‌رسید و باسرعت تقریبی ۷ مایل در ساعت روی سیارک نشست. شکل فضاپیما مانند یک قوطی باریک بود که بالای آنتنی بشقابی با ۴ صفحه خورشیدی قرار داشت.
فضاپیما برای نشستن طراحی نشده بود و از آنجایی که عملیات نشستن بر سنگ آسمانی تاکنون انجام نگرفته بود، اجرای این مانور بسیار حساس محسوب می‌شد. عملیات نشستن روی اروس با روشن‌کردن مجموعه‌ای متشکل از ۶ راکت و کاهش سرعت و نزدیکی به سطح سیارک از ۲۵ کیلومتری آن آغاز شد.
نیر در زمانی‌که روی مدار اروس قرار داشت، به تهیه عکس‌هایی از سطح آن پرداخت. مأموریت کاملاً موفقیت‌آمیز بود و نیو شومیکر تاکنون حدود ۱۶۰ هزار عکس از اروس تهیه کرده است.
درباره سیارک اروس
این سیارک نزدیک به زمین که نام آن از نام یک الهه عشق یونانی گرفته شده است، هر ۱.۸ سال یک‌بار به دور خورشید می‌‌چرخد. نام سیارک به دلیل قلبی شکل‌بودن آن انتخاب شده است.
اروس یک سیارک کوچک به ابعاد ۴۰x۱۴x۱۴ کیلومتر است که دره‌‌ها، تخته‌‌سنگ‌‌ها، دهانه‌‌ها و افق‌‌های ناهمواری دارد. شکل و مقیاس اروس همانطور که از ابعادش پیداست، بسیار کوچک است.
دستاوردهای نیو شومیکر
براساس اطلاعات نیر شومیکر، دانشمندان اطلاعات مهمی در مورد اروس به‌دست آورده‌ا‌ند. ازجمله اینکه اروس احتمالاً از جرم سیاره مانندی جداشده و ترکیبات بنیادی آن مشابه سنگ‌های اولیه منظومه شمسی است.
علاوه‌بر تصاویر سایه‌‌روشن نمایشی، تصاویر سه‌‌بعدی فضاپیما از سیارک، اندازه‌‌گیری‌‌های مهمی از ساختار و زمین‌‌چهر سیارک اروس و سرنخ‌‌هایی از منشأ این قطعه بسیار کوچک ارائه کرد.
نیو شومیکر همچنین سطح، مدار، جرم، ترکیبات و حوزه مغناطیسی سیارک را نیز مطالعه کرد.
دانشمندان درباره امکان تلاش برای بازیابی دوباره نیر شومیکر می‌اندیشند.