در این گزارش، هدف بزرگ شرکت «آکسیوم اسپیس» را برای پرتاب ماژول خود به «ایستگاه فضایی بین‌المللی» و ساخت یک پایگاه مداری در آینده بررسی می‌کنیم.
شرکت «آکسیوم اسپیس»(Axiom Space)، برنامه‌های بزرگی را برای مدار پایین زمین دارد. این شرکت مستقر در هیوستون که در سال ۲۰۱۶ تأسیس شد، اولین شرکتی بود که یک پرواز را با سرنشینان خصوصی در ماموریت «آکسیوم-۱»(Ax-۱) به «ایستگاه فضایی بین‌المللی»(ISS) فرستاد. این ماموریت در آوریل ۲۰۲۱ پرتاب شد. دومین ماموریت شرکت آکسیوم اسپیس موسوم به «آکسیوم-۲» که یک ماموریت هشت روزه بود، در اواخر ماه مه انجام شد و کپسول «دراگون»(Dragon) شرکت «اسپیس‌ایکس»(SpaceX) را به همراه چهار خدمه و با بودجه خصوصی به مقصد برد. پرواز سوم موسوم به «آکسیوم-۳» برای نوامبر امسال برنامه‌ریزی شده است. هر ماموریت شامل مجموعه‌ای از آزمایش‌های علمی برای خدمه است و آکسیوم اسپیس، برخی از این پژوهش‌ها را برای اطلاع‌رسانی درباره طراحی و استفاده از ایستگاه فضایی آینده شرکت به کار می‌گیرد.
آکسیوم اسپیس در ژانویه ۲۰۲۰، قرارداد ناسا را مبنی بر ساخت اولین ماژول تجاری برای ایستگاه فضایی بین‌المللی برنده شد. «دیوید زونیگا»(David Zuniga)، مدیر ارشد بخش راه‌حل‌های فضایی آکسیوم اسپیس گفت: اولین ماژول ما در سال ۲۰۲۶ آماده خواهد بود.
البته، صحبت زونیگا مربوط به هدف قبلی اعلام‌شده شرکت در سال ۲۰۲۴ است.
اولین مؤلفه ایستگاه فضایی آکسیوم، به درگاه جلوی ماژول «هارمونی»(Harmony) ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل می‌شود و به عنوان یک سکوی پرش برای قطعات باقی‌مانده از ساختار ایستگاه فضایی برنامه‌ریزی‌شده شرکت عمل می‌کند. آکسیوم اسپیس قصد دارد ماژول دوم را در سال ۲۰۲۷ و ماژول سوم را یک سال پس از آن ضمیمه کند. نهایتا یک ماژول انرژی گرمایی که پرتاب آن برای مدتی پیش از سال ۲۰۳۰ برنامه‌ریزی شده است، به ایستگاه فضایی آکسیوم امکان می‌دهد تا از ایستگاه فضایی بین‌المللی جدا شود و به یک مقصد تجاری آزاد در مدار پایین زمین تبدیل گردد.
آکسیوم اسپیس در حال حاضر از داده‌های ارائه شده توسط ماموریت‌های سرنشین‌دار خود به ایستگاه فضایی بین‌المللی، برای راهنمایی گرفتن در مورد شکل و عملکرد ماژول‌های در حال ساخت ایستگاه فضایی شرکت استفاده می‌کند. «تجپاول بهاتیا»(Tejpaul Bhatia)، مدیر ارشد بخش درآمد آکسیوم اسپیس گفت: هر یک از این ماموریت‌ها، فرصتی را برای یادگیری در مورد چگونگی تبدیل شدن به یک شرکت بهتر در حوزه پرواز فضایی انسانی فراهم می‌کنند.
این ماموریت‌ها به پی‌ریزی پایه برنامه‌های آموزشی آینده آکسیوم نیز کمک می‌کنند. زونیگا گفت: ما از این ماموریت‌ها نه تنها به عنوان راهی برای درک بهتر نحوه آموزش فضانوردان، آموزش خدمه و داشتن تخصص عملیاتی مورد نیاز به عنوان یک شرکت استفاده می‌کنیم، بلکه آنها را برای تنظیم دقیق اهداف اقتصادی پرواز در مدار پایین زمین به کار می‌گیریم.
یکی از پروژه‌های تحقیقاتی که در ماموریت آکسیوم-۲ گنجانده شد، پروژه موسوم به «بررسی اقدامات اساسی» موسسه «TRISH» بود. این پروژه، فهرستی از آزمایش‌ها را برای خدمه ماموریت آکسیوم-۲ در بر داشت تا پس از رسیدن به مدار، آنها را روی خود انجام دهند. ارزیابی‌های فیزیکی، نمونه‌برداری بیولوژیکی و دستگاه‌های پوشیدنی برای ارزیابی واکنش خدمه و سازگاری با شرایط ریزگرانش استفاده شدند.
بیشتر خدمه آکسیوم فاقد چندین سال آموزش گسترده‌ای هستند که فضانوردان ناسا جهت آماده شدن برای حضور در فضا دریافت می‌کنند. پژوهش موسسه TRISH، یکی از راه‌هایی است که آکسیوم به کمک آن یاد می‌گیرد چگونه خدمه را با محیط ریزگرانش جدید سازگار کند و راهبردهایی را جهت کاهش دادن زمان لازم برای سازگاری ارائه دهد.
آکسیوم اسپیس می‌خواهد ایستگاه فضایی آن بتواند حداکثر امکانات را برای مسافران خود فراهم کند. یکی از اهداف اصلی مأموریت‌های سرنشین‌دار اولیه به ایستگاه فضایی بین‌المللی، مشخص کردن مقدار امکانات است.
زونیگا گفت: هدف ما بیشتر این است که مطمئن شویم نیازهای خدمه آینده خود را درک می‌کنیم تا بتوانیم ایستگاه فضایی شرکت را با توجه به آنها تنظیم کنیم. این‌ها اهداف اولیه برای انجام دادن ماموریت‌های پیش رو هستند.
وی افزود: با انجام دادن این کار، همه افراد ما در معرض نحوه عملکرد و ساخت ایستگاهی قرار می‌گیرند که در آینده قابل بهره‌برداری خواهد بود. فکر کردن در مورد میزان فعالیت خدمه، مقدار فضای عملیاتی مورد نیاز خدمه برای حفظ ایستگاه فضایی و پرواز کردن، برای درک چگونگی طراحی ایستگاه فضایی آینده بسیار مهم هستند.
همچنین، شرکت آکسیوم اسپیس در حال یادداشت‌برداری مستقیم از ناسا در مورد نحوه ساخت ایستگاه‌های فضایی است. زونیگا گفت: گروه ما به خوبی در پروازهای فضایی انسانی مهارت دارد. ما به تازگی توانسته‌ایم استعدادهای مورد نیاز خود را از میان افرادی انتخاب کنیم که ایستگاه‌های فضایی را ساخته و طراحی کرده‌اند.
آکسیوم اسپیس در انجام دادن این کار، چشم خود را به آینده نگه داشته است. زونیگا ادامه داد: ما در حال همکاری با ناسا هستیم تا مطمئن شویم همه الزاماتی را که امروزه ایستگاه فضایی بین‌المللی در اختیار دارد، رعایت می‌کنیم و بتوانیم مدل‌های خود را در آینده مطابق با این الزامات بسازیم. همچنین، این اقدامات به ما امکان می‌دهند تا مطمئن شویم ایستگاه فضایی خود را طوری طراحی می‌کنیم که با استانداردهای امروزی سازگار باشد و در عین حال، چشم‌اندازی را به آینده و نحوه استفاده از ایستگاه‌های فضایی برای افرادی که به صورت خصوصی پرواز می‌کنند، ارائه دهد.
آکسیوم اسپیس تنها شرکتی نیست که به مدار پایین زمین علاقه دارد. تقریبا دو سال پس از این که ناسا این شرکت را برای اتصال ماژول به ایستگاه فضایی بین‌المللی انتخاب کرد، قراردادهای توسعه را با سه شرکت دیگر شامل «بلو اوریجین»(Blue Origin)، «نانورکس»(Nanoracks) و «نورثروپ گرومن»(Northrop Grumman) برای حمایت از ایجاد مقاصد تجاری بیشتر در مدار پایین زمین منعقد کرد.
ناسا به حفظ ایستگاه فضایی بین‌المللی تا سال ۲۰۳۰ متعهد است اما انتظار دارد که بازار در حال ظهور ایستگاه‌های فضایی خصوصی، ادامه حضور آژانس را در مدار پایین زمین برآورده کند. این انتظار با جدول زمانی آکسیوم اسپیس برای پرتاب ماژول خود و جدا شدن آن از ایستگاه فضایی بین‌المللی پیش از بازنشستگی آن مطابقت دارد.