گروهی از ستاره‌شناسان که داده‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب ( JWST ) را تجزیه‌وتحلیل می‌کنند، می‌گویند بعضی از قدیمی‌ترین کهکشان های جهان ما بسیار بزرگ‌تر و درخشان‌تر از حد انتظار به نظر می‌رسند که نشان می‌دهد آنها زود شکل‌گرفته‌اند و به‌سرعت رشد کرده‌اند؛ یعنی بدون تأثیر ماده تاریک .
به گزارش سرویس اخبار نجوم و فضا سایت شات ایکس و به نقل از همشهری آنلاین ستاره‌شناسان باستان از آنچه ما در مورد جهان آموخته‌ایم شگفت‌زده خواهند شد. حتی اخترشناسانی مانند ادوین هابل از قدرت تلسکوپ‌های مدرن ما و آنچه به ما نشان داده‌اند شگفت‌زده خواهند شد.
در آن زمان کهکشان‌های دور تاریک به نظر می‌رسیدند و سحابی نامیده می‌شدند.
جایگزینی برای ماده تاریک
عکس : تلسکوپ فضایی جیمز وب کهکشان‌هایی را پیدا می‌کند که جایگزین ماده تاریک هستند تلسکوپ فضایی جیمز وب کهکشان هایی را پیدا می‌کند که جایگزین ماده تاریک هستند. در سال ۱۹۲۰، هابل و دیگران در حال بحث بر این موضوع بودند که آیا آندرومدا و دیگر اجرام آنها اجرام کوچکی در نواحی بیرونی راه شیری، سحابی‌ها یا کهکشان های دیگر هستند.
به گفته محققان، این یافته‌ها سرنخ‌های جدیدی را ارائه می‌کنند که به جایگزینی برای ماده تاریک معروف به « دینامیک نیوتنی اصلاح شده» یا MOND اشاره می‌کند.
استیسی مک‌گاگ، اخترفیزیکدان دانشگاه کیس وسترن رزرو در اوهایو، در بیانیه‌ای گفت: انتظار این بود که هر کهکشان بزرگی که در جهان نزدیک می‌بینیم، از این تکه‌های تلخ شروع شود. آنچه نظریه ماده تاریک پیش بینی کرد، چیزی نیست که ما می بینیم.
شکل‌ها و اندازه‌های متنوع کهکشان‌هایی
تکامل سلسله‌مراتبی تدریجی کهکشان ها که تصور می‌شود توسط ماده تاریک سرد هدایت می‌شود و جزء مهمی از مدل استاندارد کیهان‌شناسی جهان ماست، به طور گسترده پذیرفته شده است، زیرا شکل‌ها و اندازه‌های متنوع کهکشان هایی را که در سراسر کیهان پاشیده شده‌اند توضیح می‌دهد.
ردیابی سیگنال‌های کم‌رنگ
به گزارش سایت space تلسکوپ فضایی جیمز وب می‌تواند کهکشان های کوچک درخشان را هدف قرار دهد تا نور را به ماده تاریک بتاباند.
عکس : تلسکوپ فضایی جیمز وب می‌تواند کهکشان‌های کوچک درخشان را هدف قرار دهد تا نور را به ماده تاریک بتاباند«عجیب است»؛ تلسکوپ فضایی جیمز وب از یک کهکشان عجیب جاسوسی می‌کند که از ستاره‌هایش پیشی گرفته است.
مک‌گاگ و همکارانش می‌گویند بااین‌حال، JWST هنوز سیگنال‌های کم‌رنگی را که انتظار می‌رود از آن قطعات کوچک و ابتدایی کهکشان ها در کیهان اولیه منتشر شود، ردیابی نکرده است.
در عوض، داده‌های این تلسکوپ نشان می‌دهد کهکشان های اولیه بزرگ‌تر و درخشان‌تر از حد انتظار بوده‌اند. محققان استدلال می‌کنند که این کهکشان ها خیلی بزرگ و خیلی سریع رشد کرده‌اند؛ یعنی بسیار فراتر از انتظارات تعیین‌شده توسط مدل‌های ماده تاریک سرد معمولی. بااین‌حال، این رشد سریع دقیقاً با پیش‌بینی‌های ۲۶ساله MOND مطابقت دارد
سیاه‌چاله‌های پرجرم فعال
بعضی منابع بسیار درخشانی که JWST ثبت کرده می‌تواند سیاه چاله های پرجرم فعال به‌جای کهکشان ها باشد، اما این به‌هرحال واقعاً کمکی نمی‌کند، زیرا به‌سادگی مشکل تعداد بیش از حد ستاره‌های اولیه را به یکی از ابرپرجرم‌های اولیه یعنی سیاه‌چاله‌ها تبدیل می‌کند.
درحالی‌که MOND یک نظریه پذیرفته شده در کیهان‌شناسی نیست، محققان متقاعد شده‌اند که به‌اندازه کافی پیش‌بینی‌های موفقی انجام داده است که نمی‌تواند تصادفی باشد.
آنچه وجود دارد به‌اندازه ترکیب ماده تاریک مرموز باقی می‌ماند. اما پدیده‌های پیش‌بینی‌شده توسط MOND را به طور کامل توضیح نمی‌دهد.