به گزارش ثریا اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) اولین باد قدرتمند را که به اندازه یک کهکشان است، مشاهده کردند که از یک اختروش پرجرم سیاهچالهای نشئت میگرفت.
این باد قدرتمند گاز و گرد و غبار را با سرعتی باورنکردنی از کهکشان خود میراند و تولد ستاره را در کهکشان میزبان از بین میبرد.
این اختروش که J۱۰۰۷+۲۱۱۵ نامگذاری شده است، به قدری دور است که در زمان ۷۰۰ میلیون سال پس از مهبانگ دیده شده است یعنی در زمانی که جهانِ ۱۳.۸ میلیارد ساله فقط حدود پنج درصد از سن فعلی خود را داشت. اگرچه این باعث میشود J ۱۰۰۷+۲۱۱۵ سومین اختروش اولیهای باشد که تاکنون دیده شده است، اما این اولین اختروشی است که تاکنون مشاهده شده که باد قدرتمندی به اندازه کهکشان از سوی منتشر میشود.
به گزارش سرویس اخبار نجوم و فضا سایت شات ایکس و به نقل از خبرآنلاین به گزارش ثریا اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) اولین باد قدرتمند را که به اندازه یک کهکشان است، مشاهده کردند که از یک اختروش پرجرم سیاهچالهای نشئت میگرفت.
این باد قدرتمند گاز و گرد و غبار را با سرعتی باورنکردنی از کهکشان خود میراند و تولد ستاره را در کهکشان میزبان از بین میبرد.
این اختروش که J۱۰۰۷+۲۱۱۵ نامگذاری شده است، به قدری دور است که در زمان ۷۰۰ میلیون سال پس از مهبانگ دیده شده است یعنی در زمانی که جهانِ ۱۳.۸ میلیارد ساله فقط حدود پنج درصد از سن فعلی خود را داشت. اگرچه این باعث میشود J ۱۰۰۷+۲۱۱۵ سومین اختروش اولیهای باشد که تاکنون دیده شده است، اما این اولین اختروشی است که تاکنون مشاهده شده که باد قدرتمندی به اندازه کهکشان از سوی منتشر میشود.
با کمک جیمز وب، محققان توانستند ببینند که مواد موجود در بادهای اختروشی از J۱۰۰۷+۲۱۱۵ با سرعت باورنکردنی ۴.۷ میلیون مایل در ساعت (۷.۶ میلیون کیلومتر در ساعت) حرکت میکنند. همانطور که ممکن است تصور کنید، چنین بادهای قدرتمند و گستردهای مقدار زیادی ماده را حمل میکنند. لیو گفت که بادهای کوازار از J۱۰۰۷+۲۱۱۵ حامل موادی با جرمی معادل ۳۰۰ خورشید در هر سال هستند.
کهکشانی که J۱۰۰۷+۲۱۱۵ را در خود جای داده است، غنی از گاز و غبار مولکولی متراکم است که بلوکهای سازنده ستارگان را تشکیل میدهد. این کهکشان هر سال ستارههایی را با سرعتی در حدود ۸۰ تا ۲۵۰ جرم خورشید تشکیل میدهد.
پاکسازی گاز و گرد و غبار از طریق این بادهای اختروشی، منبع غذایی سیاهچالههای عظیم را که آنها را به حرکت در میآورد، قطع میکند. این بدان معنی است که رشد سیاهچاله عظیم با جرمی برابر با یک میلیارد خورشید نیز ممکن است متوقف شده باشد.
لیو میگوید: باد مقدار زیادی گاز را به بیرون میراند. این ممکن است فعالیت ستارهزایی کهکشان را که برای تشکیل ستارهها به گاز نیاز دارد و همچنین رشد خود سیاهچاله عظیم را که به تجمع گاز نیاز دارد، سرکوب کند.
این میتواند به این معنی باشد که این کهکشان اولیه اکنون یک کهکشان مرده است و به دلیل پاکسازی مواد ستارهساز و محدود شدن تولد ستاره آن، رشد چندانی ندارد.
با کمک جیمز وب، محققان توانستند ببینند که مواد موجود در بادهای اختروشی از J۱۰۰۷+۲۱۱۵ با سرعت باورنکردنی ۴.۷ میلیون مایل در ساعت (۷.۶ میلیون کیلومتر در ساعت) حرکت میکنند. همانطور که ممکن است تصور کنید، چنین بادهای قدرتمند و گستردهای مقدار زیادی ماده را حمل میکنند. لیو گفت که بادهای کوازار از J۱۰۰۷+۲۱۱۵ حامل موادی با جرمی معادل ۳۰۰ خورشید در هر سال هستند.
کهکشانی که J۱۰۰۷+۲۱۱۵ را در خود جای داده است، غنی از گاز و غبار مولکولی متراکم است که بلوکهای سازنده ستارگان را تشکیل میدهد. این کهکشان هر سال ستارههایی را با سرعتی در حدود ۸۰ تا ۲۵۰ جرم خورشید تشکیل میدهد.
پاکسازی گاز و گرد و غبار از طریق این بادهای اختروشی، منبع غذایی سیاهچالههای عظیم را که آنها را به حرکت در میآورد، قطع میکند. این بدان معنی است که رشد سیاهچاله عظیم با جرمی برابر با یک میلیارد خورشید نیز ممکن است متوقف شده باشد.
لیو میگوید: باد مقدار زیادی گاز را به بیرون میراند. این ممکن است فعالیت ستارهزایی کهکشان را که برای تشکیل ستارهها به گاز نیاز دارد و همچنین رشد خود سیاهچاله عظیم را که به تجمع گاز نیاز دارد، سرکوب کند.
این میتواند به این معنی باشد که این کهکشان اولیه اکنون یک کهکشان مرده است و به دلیل پاکسازی مواد ستارهساز و محدود شدن تولد ستاره آن، رشد چندانی ندارد.