دانشمندان در حال بررسی ایده‌ای هستند که بیان می‌کند شاید جهان قبل از مهبانگ یک زندگی مخفی داشته است و مهبانگ شروع اصلی جهان نبوده است.
به گزارش سرویس اخبار نجوم و فضا سایت شات ایکس و به نقل از ایتنا براساس یک نظریه جدید در کیهان‌شناسی، ممکن است جهان بین دو فاز مختلف انقباضی و انبساطی در جریان باشد. این نظریه، اگر درست باشد، می‌تواند بر درک ما از کیهان و اجزای ناشناخته آن، مانند سیاه‌چاله‌ها و ماده تاریک، تأثیر بگذارد.
به گزارش ایتنا و به نقل از لایوساینس، مطالعه‌ای جدید پیشنهاد می‌دهد که ماده تاریک ممکن است از سیاه‌چاله‌هایی تشکیل شده باشد که در جریان گذار از فاز انقباض قبلی جهان به فاز انبساط کنونی، قبل از مهبانگ، به وجود آمده‌اند.
اگر این فرضیه درست باشد، امواج گرانشی که در هنگام شکل‌گیری سیاه‌چاله‌ها تولید شده‌اند، ممکن است در آینده توسط رصدخانه‌های پیشرفته شناسایی شوند و این می‌تواند به اثبات این نظریه کمک کند.
عکس : براساس یک نظریه جدید در کیهان‌شناسی، ممکن است جهان بین دو فاز مختلف انقباضی و انبساطی در جریان باشدگفتنی است شواهدی که از حرکت ستارگان در کهکشان‌ها و تابش مایکروویو کیهان ی (نوعی نور پس‌زمینه از مهبانگ ) به دست آمده، نشان می‌دهد که حدود ۸۰ درصد از تمام ماده موجود در جهان، ماده تاریک است.
این ماده تاریک نه نوری را جذب می‌کند و نه بازتاب می‌دهد، و به همین دلیل شناسایی مستقیم آن تاکنون ممکن نشده است. با این حال، دانشمندان همچنان در تلاشند تا بفهمند ماده تاریک دقیقاً از چه چیزی تشکیل شده است.
در این مطالعه جدید، پژوهشگران به بررسی نظریه‌ای پرداخته‌اند که در آن ماده تاریک از سیاه‌چاله های اولیه‌ای تشکیل شده است که از نوسانات چگالی در جریان فاز انقباض جهان، پیش از آغاز فاز انبساطی که اکنون شاهد آن هستیم، شکل گرفته‌اند.
جهان در حال انقباض و انبساط
عکس : جهان در حال انقباض و انبساطدیدگاه رایج در کیهان شناسی این است که جهان از یک تکینگی شروع شده و به دنبال آن یک دوره بسیار سریع از انبساط به نام «تورم» رخ داده است. اما نویسندگان این مطالعه جدید نظریه‌ای را بررسی کرده‌اند که به عنوان کیهان شناسی انقباض و انبساط بدون تکینگی شناخته می‌شود.
این نظریه پیشنهاد می‌دهد که جهان ابتدا یک فاز انقباض را تجربه کرده است و سپس به دلیل افزایش چگالی ماده، دوباره به سمت انبساط بازگشته و این بازگشت به مهبانگ و انبساط کنونی منجر شده است.
گفته می‌شود که در این مدل کیهان ی، جهان تا اندازه‌ای حدود ۵۰ مرتبه کوچکتر از اندازه کنونی‌اش منقبض شده است. پس از بازگشت (انبساط دوباره)، فوتون‌ها و دیگر ذرات به وجود آمده‌اند که شروع مهبانگ را نشان می‌دهند.
در نزدیکی زمان بازگشت، چگالی ماده به قدری بالا بوده که سیاه‌چاله های کوچک از نوسانات کوانتومی چگالی ماده شکل گرفته‌اند و این سیاه‌چاله ها به عنوان کاندیداهای مناسب برای ماده تاریک مطرح شده‌اند.
پاتریک پیتر، مدیر تحقیقات در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS)، که در این تحقیق شرکت نداشته است، می‌گوید: « سیاه‌چاله های اولیه کوچک می‌توانند در مراحل بسیار ابتدایی جهان تولید شوند و اگر اندازه‌شان خیلی کوچک نباشد، تابش هاوکینگ نمی‌تواند آنها را کاملاً از بین ببرد، بنابراین هنوز هم ممکن است وجود داشته باشند. این سیاه‌چاله ها که وزن آنها تقریباً به اندازه یک سیارک است، می‌توانند به ماده تاریک کمک کنند یا حتی این مسئله را به طور کامل حل کنند.»
آزمایش‌های بیشتر با استفاده از رصدخانه‌های آینده
برای آزمایش بیشتر پیش‌بینی‌هایشان، محققان امیدوارند از رصدخانه‌های موج گرانشی نسل بعدی استفاده کنند.
آنها ویژگی‌های امواج گرانشی تولید شده در حین شکل‌گیری سیاه‌چاله ها در مدل خود را محاسبه کرده‌اند و دریافته‌اند که این امواج ممکن است توسط رصدخانه‌های آینده مانند رصدخانه فضایی آنتن تداخل‌سنج لیزری (LISA) و تلسکوپ اینشتین شناسایی شوند.
پیتر اضافه می‌کند: «این تحقیق از این جهت مهم است که یک راه طبیعی برای شکل‌گیری سیاه‌چاله های کوچک که هنوز هم وجود دارند و به عنوان ماده تاریک عمل می‌کنند، ارائه می‌دهد. این رویکرد برخلاف مدل‌های رایج مبتنی بر تورم است. تحقیقات دیگری نیز در حال بررسی رفتار این سیاه‌چاله های کوچک در نزدیکی ستارگان هستند و ممکن است در آینده راه‌هایی برای شناسایی آنها ارائه دهند.»