بر اساس تجزیه و تحلیلی که به‌تازگی روی امواج رادیویی ارسالی از اعماق فضا به زمین انجام شد، بشر احتمالا تا اوایل سال ۲۰۲۹ با یک نژاد بیگانه تماس برقرار می‌کند.
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، پژوهشگران دانشگاه برکلی کالیفرنیا و لس‌آنجلس فهرستی از ستارگان و سیاراتی را که سیگنال‌های زمین طی قرن آینده به آن‌ها برخورد می‌کند، تهیه کردند و نتیجه گرفتند که نخستین پیام پاسخ تا شش سال آینده به زمین می‌رسد.
نیویورک‌پست به نقل از گفت‌وگوی هاروارد آیزاکسون، پژوهشگر ارشد و ستاره‌شناس دانشگاه برکلی، با پاپ ساینس گفت: این همان ایده معروف کارل سیگن است که فیلم «تماس» بر اساس آن ساخته شد.
کارل ادوارد سیگن، اخترشناس اوکراینی‌ــ‌آمریکایی، مشاور ناسا و یکی از بنیان‌گذاران جست‌وجوی هوش فرازمینی بود.
پژوهشگران برای تعیین سرعت بازگشت سیگنال‌هایی که از شبکه فضایی دوردست (عمیق) ناسا ارسال شد، از قوانین فیزیک بهره گرفتند و درباره زمان پیمایش به نتایج مهمی رسیدند.
سیگنال ارسالی به پایونیر ۱۰ــ فضاپیمایی که سال ۱۹۷۳ از کنار مشتری عبور کرد‌ــ در سال ۲۰۰۲ به یک کوتوله سفید گمشده رسید. اگر اطراف این ستاره حیات هوشمندی وجود داشته باشد، احتمالا تا سال ۲۰۲۹ به زمین پاسخ می‌دهد.
بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۳ برای وویجر۲ که در سال ۱۹۷۷ به فضا پرتاب شده بود، سیگنال‌های مشابهی ارسال شد که در سال ۲۰۰۷ به کوتوله قهوه‌ای با فاصله ۲۴ سال نوری رسید. به گفته پژوهشگران، فرازمینی‌های احتمالی آن ستاره می‌توانند تا اوایل دهه ۲۰۳۰ پاسخ بدهند.
ریلی دریک از دانشگاه یوسی‌ال‌ای، نویسنده اصلی این پژوهش، گفت: «این تحلیل به پژوهشگرانی که در جست‌وجوی هوش فرازمینی‌اند، به منظور مطالعه و بررسی، گروهی محدودتر از ستارگان را که وجود حیات در آن‌ها محتمل‌تر است، پیشنهاد می‌دهد.»
این فهرست تازه به اخترشناسان رادیویی کمک می‌کند در زمان‌های از پیش تعیین‌شده با استفاده از تلسکوپ‌های رادیویی که به سمت این ستارگان تنظیم شده‌اند، برای شنیدن سیگنال‌ها به‌گوش باشند.
میسی هیوستون، ستاره‌شناس دانشگاه دولتی پنسیلوانیا، گفت: «اگر قرار باشد پاسخی ارسال شود، توان ما برای تشخیص آن به عوامل بسیاری بستگی دارد. از جمله اینکه ستاره را چند بار و در چه مدت زمانی برای دریافت پاسخ تحت نظر داریم و سیگنال پاسخ چند بار و چه مدت زمان ارسال می‌شود.»
نظر ژان لوک مارگو، ستاره‌شناس رادیویی دیگر دانشگاه یوسی‌ال‌ای که در این مطالعه شرکت نداشت، نیز تاکیدی بر همین نکته است. او می‌گوید بعید است که انتقال سیگنال‌های ضعیف و ناچیز ما به شناسایی موجودات فضایی از بشر بینجامد.
او در ادامه گفت: «احتمال اینکه تمدن دیگری در این حباب کوچک ساکن باشد، بسیار اندک است؛ مگر اینکه میلیون‌ها تمدن در کهکشان راه شیری وجود داشته باشد.»