بارش شهابی Lyrid 2024 از بیست‌وهشتم فروردین تا ششم اردیبهشت فعال است و زمان اوج آن دوشنبه، سوم اردیبهشت است؛ در طول این مدت هر زمان که نقطه تابشی شهاب‌باران در صورت فلکی هرکول بالای افق باشد، احتمال مشاهده شهاب‌ها وجود خواهد داشت، هرچه نقطه تابش در آسمان بالاتر باشد، تعداد شهاب‌های قابل مشاهده افزایش پیدا می‌کند.
به گزارش سرویس اخبار نجوم و فضا سایت شات ایکس و به نقل از ایمنا بارش شهابی Lyrid 2024 از ساعت ۲۰:۱۸ هر شب که نقطه تابش آن از افق شرقی بالا می‌رود، قابل مشاهده است و تا طلوع خورشید حوالی ساعت ۰۴:۵۷ فعال خواهد بود؛ بهترین زمان برای مشاهده بارش شهابی ساعت ۰۴:۰۰ است، در این زمان، چرخش زمین، اصفهان را در سمت بهینه در جهت شهاب‌های ورودی می‌چرخاند و تعداد شهاب‌هایی که به صورت عمودی به سمت پایین می‌بارد را به حداکثر می‌رساند، در زمان‌های دیگر، شهاب‌های کمتری بر فراز آسمان اصفهان می‌سوزند و تمایل دارند با زاویه مایل وارد جو شوند.
نرخ ساعتی سرسویی (ZHR) بارش شهابی Lyrid 2024 تقریباً ۱۸ است، البته این نرخ ساعتی با فرض یک آسمان کاملاً تاریک محاسبه می‌شود و در عمل تعداد شهاب‌هایی که مشاهده می‌کنید، کمتر خواهد بود؛ تخمین زده شده است که افراد می‌توانند از اصفهان در زمان اوج بارش شهابی تا ۱۷ شهاب در ساعت را رصد کنند؛ در این زمان، ماه در صورت فلکی سنبله به فاز کامل نزدیک می‌شود و تداخل قابل توجهی را در طول شب ایجاد می‌کند.
رصد کهکشان Messier
۱۰۱ کهکشان Messier 101 در صورت فلکی دب‌اکبر در هفته‌های آینده به‌خوبی در آسمان عصر قرار خواهد گرفت، دوشنبه، سوم اردیبهشت نیز حدود نیمه‌شب به وقت محلی به بالاترین نقطه خود در آسمان می‌رسد و عصرهای بعدی هر روز چهار دقیقه زودتر به اوج خود می‌رسد.
این پدیده از اصفهان تمام طول شب قابل مشاهده است، به‌طوری که حوالی ساعت ۱۹:۳۹ حدود ۳۹ درجه بالاتر از افق شرقی شما قابل مشاهده خواهد بود، سپس ساعت ۰۰:۰۴ به میزان ۶۸ درجه بالاتر از افق شمالی شما، به بالاترین نقطه خود در آسمان خواهد رسید، حدود ساعت ۰۴:۲۱ نیز ۴۰ درجه بالاتر از افق شمال غربی شما، از دسترس خارج می‌شود.
مشاهده کهکشان Messier 101 در زاویه ۵۴ درجه و ۲۰ دقیقه شمالی از نیمکره شمالی آسان‌تر است، اما از عرض‌های جغرافیایی بسیار جنوبی ۱۵ درجه جنوبی قابل مشاهده نیست؛ این کهکشان با قدر ۷.۹ کاملاً کم‌نور است و با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیست، اما می‌توان آن را از طریق یک دوربین دوچشمی یا تلسکوپ رصد کرد.