سحابی مدولا ظاهراً به بزرگی یک ماه کامل است، اما به قدری کم‌نور است که این تصویر با صرف ساعت‌ها نوردهی توسط تلسکوپی در Seven Persons واقع در آلبرتای کانادا گرفته شده.
تصویر امروز ناسا یک پوسته گازی درحال انبساط به نام CTB-1 را نشان می‌دهد. این پوسته گازی بقایای انفجار یک ستاره پرجرم در صورت فلکی ذات‌الکرسی است که حدود 10,000 سال پیش رخ داده. این ستاره احتمالاً با تمام‌شدن عناصر نزدیک به هسته‌اش که می‌توانست با همجوشی هسته‌ای فشار پایداری ایجاد کند، منفجر شده است.
بقایای ابرنواختر حاصل از این انفجار که به‌دلیل شکل مغز‌مانندش سحابی مدولا (Medulla Nebula) نامیده می‌شود، به‌دلیل گرمای تولیدشده در اثر برخوردش با گاز میان‌ستاره‌ای محبوس، در نور مرئی تابش می‌کند. البته این سحابی در نور اشعه ایکس نیز تابش می‌کند، اما دلیل آن مشخص نیست.
چه چیزی سحابی خارق‌العاده مدولا را تقویت می‌کند؟ فرضیه‌ای که وجود دارد این است که یک تپ‌اختر پرانرژی حاصل از این انفجار، این سحابی را با یک باد ظاهراً پرسرعت تقویت می‌کند. در پی این فرضیه، اخیراً یک تپ‌اختر در امواج رادیویی کشف شده است که به‌نظر می‌رسد در اثر این انفجار ابرنواختری با سرعت بیش از 1000 کیلومتر بر ثانیه رانده شده است.