افزایش ضریب نفوذ اینترنت در یک دهه گذشته در ایران و به‌تبع‌آن گسترش شبکه‌های اجتماعی باعث ظهور رسانه‌های نوین شده است و اغراق نیست بگوییم حالا بخش قابل‌توجهی از فراغت جامعه ایرانی در شبکه‌های اجتماعی می‌گذرد.
همین رویه باعث شده سنجه‌های آماری در رابطه با رفتارشناسی کاربران ایرانی نظام‌های استدلالی قابل‌توجهی را در اختیار ما قرار دهد، با این پیش‌فرض که بدانیم اساسا کاربران ایرانی در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی چه می‌کنند و به دنبال چه هستند؟ نهادهای متعددی هم دست به نظرسنجی در این رابطه زده‌اند اما یکی از جامع‌ترین و تازه‌ترین آنها مربوط به گزارش سالانه دیتاک است که به بررسی رفتار کاربران مجازی در شبکه‌های اجتماعی طی سال۱۴۰۱ پرداخته. گرچه باید بدانیم داده‌های آماری شاخص مهمی در فهم یک رفتار هستند اما پیوست‌های تحلیلی متناسب با آن هم لازم است. به این معنا که نمی‌توان از یک‌داده آماری صرف نتیجه متقنی را استخراج کرد بلکه باید آن را با مؤلفه‌های متفاوتی هم سنجید تا تحلیل درستی از یک اتفاق پیش چشم ما قرار بگیرد. آنچه در نگاه اول به گزارش مورد نظر قابل‌توجه است این‌که در سال۱۴۰۱ با وجود محدودیت‌های اینترنت در ایران، فعالیت کاربران مجازی به لحاظ تولیدمحتوا و حضور در این شبکه‌ها به شکل معناداری افزایش داشته است. یا در یک فقره آماری دیگر جالب است بدانیم فعالیت خبرگزاری‌ها و رسانه‌های خبری آنلاین نشان‌دهنده رویکرد رسانه‌های جمعی است. رسانه جمعی رسانه‌ای است که خوراک محتوایی را براساس سیاست‌های خود تولید می‌کند و محتوای آن حاصل رویکرد افکارعمومی نیست. داده‌نمای امروز سعی داشته برآیندی کلی از رفتار کاربران ایرانی در شبکه‌های مجازی را طی یک سال گذشته پیش روی مخاطب بگذارد.