در حالی که پیش از این در مطالعه روی مردان مشخص شده بود که می‌توان از روی رصد ضربان قلب به احتمال ارتکاب جرم پی برد، اکنون مطالعه روی زنان نیز همین ارتباط را هویدا کرده است.
به گزارش سرویس اخبار امنیت سایت شات ایکس و به نقل از ایسنا مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد، ارتباط عجیبی را بین میزان ارتکاب جرم و جراحات غیرعمد در مردان و ضربان قلب پایین در حالت استراحت نشان داد.
به نقل از اس‌ای، اکنون مطالعه مشابهی بر روی زنان نیز همین ارتباط را نشان داده است که به ما یادآوری می‌کند خطرپذیری محدود به هیچ جنسیتی نیست.
پژوهشگران در ایالات متحده، سوئد و فنلاند سوابق جنایی ۱۲ هزار و ۴۹۹ زن را که تا ۴۰ سال سن داشتند، دنبال کردند و دریافتند افرادی که ضربان قلب پایینی در حالت استراحت دارند، اندکی بیشتر احتمال دارد که جرم غیرخشونت آمیز مرتکب شوند.
توجه به این نکته مهم است که این بدان معنا نیست که زنان با ضربان قلب پایین حتما یا به احتمال فراوان مجرم خواهند شد.
پژوهشگران همچنین متوجه شدند که این زنان بیشتر آسیب‌های غیرعمدی را تجربه می‌کنند.
گفته می‌شود که فعالیت کمتر در سیستم عصبی خودمختار که عملکردهای خودکار بدن مانند ضربان قلب را تنظیم می‌کند، ممکن است افراد را بیشتر به دنبال هیجان و خطرپذیری هدایت کند.
دستگاه عصبی خودمختار(Autonomic Nervous System) که قبلاً به آن دستگاه عصبی نباتی می‌گفتند، بخشی از دستگاه اعصاب پیرامونی است که ماهیچگان و غدد را تأمین می‌کند و بر روی عملکرد اعضای داخلی اثرگذار است. دستگاه اعصاب خودمختار، سامانه کنترلی است که عمدتاً به صورت غیرارادی عمل می‌کند و اعمال بدن را چون میزان تپش قلب، گوارش، سرعت تنفس، مردمک چشم، ادرار و برانگیختگی جنسی تنظیم می‌کند.
سوفی اسکارسون جرم‌شناس از دانشگاه اوربرو(Orebro) در سوئد و همکارانش در مقاله منتشر شده خود آورده‌اند: کاهش برانگیختگی دستگاه عصبی خودمختار یک همبستگی شناخته شده بین جرم جنایی و سایر رفتارهای مخاطره آمیز در مردان است، اما مطالعات کمی این ارتباط را در زنان بررسی کرده است. اکنون یافته‌های گزارش شده پیامدهای بالقوه‌ای برای پیش‌بینی جرائم در زنان در آینده دارد.
پیشگیری از جرم اغلب شامل بررسی عوامل اجتماعی همراه با شخصیت افراد و به ندرت در نظر گرفتن عوامل بیولوژیکی مانند عملکرد سیستم عصبی ماست. اما اسکارسون و همکارانش می‌خواستند ببینند آیا ارتباطی بین ضربان قلب زنان و رفتار مجرمانه آنها نیز وجود دارد یا خیر.
پژوهشگران ۱۲ هزار و ۴۹۹ زن سوئدی را که در سن ۱۸ سالگی به ارتش پیوسته بودند، دنبال کردند و در معاینه فیزیکی ضربان قلب و فشار خون آنها ثبت شد. سپس هرگونه محکومیت جنایی یا صدمات غیرعمدی این زنان تا ۴۰ سالگی پیگیری شد.
پژوهشگران دریافتند که زنانی که کمترین ضربان قلب را در حالت استراحت دارند(کمتر از ۶۹ تپش در دقیقه) در مقایسه با کسانی که ضربان قلب بالای ۸۳ تپش در دقیقه دارند، ۳۵ درصد بیشتر احتمال دارد که به ارتکاب جرم محکوم شوند.
همچنین ارتباط معنی‌داری بین ضربان قلب کمتر از ۶۹ و محکومیت بیشتر در جرایم غیرخشونت‌آمیز در مقایسه با افراد با ضربان قلب بالای ۸۳ وجود داشت. گفتنی است که این پیوند زمانی که فقط جرایم خشونت آمیز در نظر گرفته می‌شد، دیده نمی‌شد.
تجزیه و تحلیل فشار خون سیستولیک(SBP) و محکومیت‌های جنایی نشان داد افرادی که کمترین SBP(۱۱۳ میلی‌متر جیوه یا کمتر) را داشتند، در مقایسه با افرادی که دارای بالاترین SBP(۱۳۴ میلی‌متر جیوه یا بالاتر) بودند، ۲۶ درصد افزایش خطر هر جنایتی داشتند. در سایر محدوده‌های بین این دو عدد، ارتباط معنی‌داری بین SBP بالاتر یا پایین‌تر و جرم وجود نداشت.
داشتن ضربان قلب پایین‌تر نیز با خطر بالاتر درمان یا مرگ در نتیجه «آسیب‌های غیرعمدی» مرتبط بود که مواردی مانند آسیب به خود یا تصادفات وسیله نقلیه را حذف می‌کرد.
پژوهشگران می‌گویند: یافته‌های ما مبنی بر اینکه ضربان قلب پایین‌تر در حالت استراحت با افزایش خطر آسیب‌های غیرعمد در میان سربازان وظیفه زن مرتبط است، با توجه به شواهد قبلی مبنی بر اینکه ضربان قلب پایین‌تر در حالت استراحت نیز با تمایل به انجام ورزش‌های شدید مانند چتربازی و کارهای پرخطر مانند خنثی کردن بمب مرتبط است، قابل توجه است.
به گفته پژوهشگران، ما باید هنگام تفسیر این یافته‌ها احتیاط کنیم، زیرا داوطلبان نظامی زن ممکن است به طور دقیق رفتار جمعیت عمومی را نشان ندهند.
در تحلیلی جداگانه، اسکارسون و همکارانش میزان جرایم و صدمات غیرعمد در سربازان وظیفه را با نمونه‌ای متشکل از یک میلیون و ۷۱۴ هزار و ۱۵۲ زن غیر سرباز (کسانی که داوطلب خدمت سربازی نبودند) مقایسه کردند.
زنان سرباز در معرض خطر تصادفات بودند، در حالی که در مقابل، میزان جرم و جنایت کمتری نسبت به گروه غیر سرباز داشتند.
پژوهشگران می‌گویند، اگر مطالعات بیشتر و گسترده‌تر، این یافته‌ها را تأیید کنند، می‌توانند به ما در درک عوامل بیولوژیکی مؤثر بر افرادی که مرتکب جرم می‌شوند، کمک کند تا بتوانیم تاکتیک‌های بهتری برای برآورده کردن نیازهای آنها ایجاد کنیم و شاید آنها را از توسل به رفتارهای ضداجتماعی منصرف کنیم.
آنها می‌گویند: در حالی که این نتایج مستلزم تکرار هستند، یافته‌ها نشان می‌دهند که کاهش برانگیختگی دستگاه عصبی خودمختار، همانطور که توسط ضربان قلب کمتر در حالت استراحت نمایان می‌شود، ممکن است پتانسیل این را داشته باشد که به عنوان یک پیش‌بینی کننده جرم جنایی، نه تنها در مردان، بلکه در زنان نیز عمل کند.
این پژوهش در مجله PLOS ONE منتشر شده است.