به نقل از ساینس دیلی، یک کشف باورنکردنی در یکی از مهم‌ترین پروژه‌های باستان‌شناسی اروپایی صورت گرفته است. در سال ۲۰۲۲، تیمی از باستان‌شناسان در یک محل باستانی در اسپانیا، قطعه‌ای از چهره انسان را کشف کردند که بر اساس تحلیل‌های دقیق، بیش از یک میلیون سال قدمت دارد. این یافته که به نام «پینک» نامگذاری شده، بخش چپ یک چهره بالغ را تشکیل می‌دهد و قدیمی‌ترین چهره شناخته‌شده در اروپای غربی به حساب می‌آید.
تحقیقات انجام‌شده توسط تیم بین‌المللی از متخصصان باستان‌شناسی و انسان‌شناسی، از جمله رزا هوگوئت از مؤسسه کاتالان برای انسان‌شناسی پالائو-اکولوژی و تکامل اجتماعی (IPHES) و ماریا مارتینون-تورز، استاد افتخاری انسان‌شناسی دانشگاه کالج لندن و مدیر مرکز تحقیقات تکامل انسان (CENIEH) صورت گرفته است. این پژوهش، که نتایج آن در مجله Nature منتشر شده است، نشان می‌دهد که در اوایل دوره پلیستوسن، حداقل دو گونه انسانی در اروپای غربی حضور داشته‌اند.
به گزارش سرویس اخبار علمی سایت شات ایکس و به نقل از ایمنا تیم بین‌المللی با بهره‌گیری از تکنیک‌های حفاظتی سنتی و ابزارهای پیشرفته تصویربرداری سه‌بعدی، موفق به بازسازی و مطالعه دقیق این قطعه چهره شدند. مارتینون-تورز بیان کرد: «ما با به‌کارگیری روش‌های نوین، گذشته را با دقت بیشتری بررسی کرده‌ایم؛ اما شواهد هنوز کافی برای تعیین قطعی گونه نیست و به همین دلیل این قطعه به عنوان H. aff. erectus دسته‌بندی شده است.» این دسته‌بندی نشان‌دهنده شباهت‌های این یافته با گونه Homo erectus است، هرچند امکان تعلق به گونه‌ای دیگر نیز مطرح است.
همچنین در محل کاوش، ابزارهای سنگی و بقایای حیوانات قربانی شده نیز یافت شد که نشان‌دهنده توانمندی‌های اولیه انسان‌های نخستین در بهره‌برداری از منابع طبیعی بوده است. هوگوئت توضیح می‌دهد: «این یافته‌ها شواهدی قوی از استفاده نظام‌مند از منابع حیوانی توسط اولین اروپایی‌ها ارائه می‌دهد.»
این کشف مهم نه تنها افق‌های جدیدی را در فهم تاریخ اولیه اروپا باز می‌کند، بلکه پرسش‌هایی را درباره تنوع گونه‌های انسانی که در این قاره سکونت داشته‌اند، مطرح می‌کند. مارتینون-تورز اظهار داشت: این کشف ثابت می‌کند که حداقل دو گونه انسانی در دوره پلیستوسن اروپای غربی زندگی می‌کردند و دیدگاهی نو در باره تکامل جنس Homo ارائه می‌دهد.
به گفته پژوهشگران، این دستاورد نقطه عطفی در پروژه آتاپورکا محسوب می‌شود و می‌تواند به بهبود درک ما از منشأ و تحولات انسان‌های اولیه کمک کند. تحقیقات بیشتر در این زمینه می‌تواند به کشف رازهای پنهان تاریخ بشر و نحوه زندگی اولین انسان‌ها در اروپای باستانی منجر شود.