در حال حاضر آتش نشانان یک کلاه ایمنی برای حفاظت از آتش و یک کلاه ایمنی دیگر برای محافظت بالستیک حمل می کنند. در نتیجه اگر در وضعیتی قرار گیرند که نیاز به محافظت در برابر خطرهای مختلف داشته باشند، نمی توانند به طور مناسب از خود محافظت کنند.
وزارت امنیت داخلی آمریکا تصمیم دارد با همکاری دانشگاه فناوری تگزاس کلاه ایمنی بسازد که حفاظت گرمایی و بالستیکی همچنین عینک و شیلد صورت، دستگاه های ارتباطاتی و غیره را فراهم می کند. همزمان وزن این کلاه ایمنی باید حداقل ممکن را داشته باشد زیرا ممکن است ابزارهای افزودنی مرکز گرانش کلاه ایمنی را تغییر دهند و به جراحت نخاعی و ماهیچه ای آتش نشان منجر شوند.
این پروژه هم اکنون درحال اجرا است و محققان مشغول بررسی استفاده از فیبر Kevlar در این پروژه هستند. فیبرهای مذکور رزین های ترموست را تقویت می کنند و نوعی پوسته می سازند که با استانداردهای گرمایشی و بالستیک مطابقت دارد.
در حالی که تحقیقات زیادی درباره ارزیابی راه حل های کاهش آسیب برای کلاه های نظامی و موتورسیکلت وجود دارد، اما تحقیقات سیستماتیکی درباره کلاه ایمنی که به حفاظت بالستیک و سایر نگرانی های آتش نشانی می پردازد، وجود ندارد.
ترکیب اصول و روش های مربوط به ۴ حوزه (مهندسی معکوس، طراحی موارد، بیومکانیک جراحت و عوامل مهندسی انسانی) سنگ زیربنای رویکرد به سمت نمونه‌های اولیه توسعه‌یافته را تشکیل می‌دهند.
این نمونه های اولیه با تجهیزات پیشرفته‌ای مانند سیستم‌های الکترومیوگرافی بی‌سیم Delsys Trigno ، سیستم‌های ثبت حرکت دیجیتال اپتیکال ۱۰ دوربینی Eagle و ردیاب‌های هسته چشم مردمک آزمایش می شوند.
ترکیبی از این تجهیزات همراه با نرم‌افزار مدل‌سازی اجزا محدود Abaqus برای توسعه مدل‌های سر و گردن انسان، HyperMesh برای پردازش داده‌های تصویربرداری کلاه ایمنی و نرم‌افزار مدل‌سازی اسکلتی عضلانی OpenSim برای توسعه مدل‌های بیومکانیکی سر و گردن برای توسعه نمونه اولیه کلاه ایمنی استفاده شده است.
پیش بینی می شود کلاه ایمنی NextGen منطبق بر استانداردهای حفاظتی مختلف باشد. همچنین DHS تخمین می زند ارزیابی میدانی عملیاتی آن در اواسط ۲۰۲۳ میلادی انجام شود.