بنتلی کشاورزی بود که در سال ۱۸۸۵ این موضوع را فهمید. او تقریباً ۲۰ ساله بود که شروع کرد به عکاسی از کریستالهای برفی. وصل کردن دوربین به میکروسکوپ و عکس گرفتن قبل از ذوب شدن برف مشکلات اصلی کارش بودند. او فهمیده بود که برای عکس گرفتن از برف، نباید کوچکترین گرمایی به برف منتقل شود. بنابراین روی پشت بام یک خانه سرد وسایل عکسبرداری از برف را قرار داد. در واقع همه چیز همدمای محیط برفی بود. با یک سینی چوبی مشکی رنگ، برفهای در حال سقوط را میگرفت، دستکشهاش اینقدر ضخیم بودند که دمای بدنش را به چوب منتقل نکنند. از چوب جارو برای انتقال برف به اسلاید میکروسکوپ استفاده میکرد، قبل عکاسی نفسش را حبس میکرد و با پر بوقلمون دانههای برف را تکان میداد و ... تا در نهایت میتوانست از دانههای برف عکس بگیرد.
او طی ۴۰ سال ۵۰۰۰ عکس با کیفیت از دانههای برف گرفت و ثابت کرد هیچ برفی شبیه برف دیگر نیست! حالا به برفها خاصتر نگاه کنید.