دانشمندان ناسا چیزی شبیه یک سوپ الفبا را در یونوسفر کشف کردهاند؛ بخشی از جو زمین که حدود ۴۸ تا ۹۶۵ کیلومتر (۳۰ تا ۶۰۰ مایل) بالای سر ما قرار دارد؛ یافتهای که میتواند به بهبود پیشبینی آبوهوا ی فضا و ارتباطات رادیویی کمک کند.
به گزارش سرویس اخبار علمی سایت شات ایکس و به نقل از همشهری آنلاین اشکال جدیدی که دانشمندان ناسا کشف کردهاند؛ مانند چیزهایی است که قبلاً شناسایی کرده بودند، اما ابزار تصویربرداری در مقیاس جهانی مشاهدات اندام و دیسک (GOLD) که در حال حاضر استفاده میشود بهترین نگاه ما را به آنها نشان میدهد که در زمانهای غیرمنتظره و در بعضی موارد شگفتآور ظاهر میشوند.
زمانهای آرام
یونوسفر در روز با برخورد نور خورشید به آن بار الکتریکی میشود و این باعث ایجاد نوارهای پلاسمایی از ذرات باردار میشود که بیشتر تحتتأثیر میدان مغناطیسی زمین قرار میگیرند. تاجها و حبابهای پلاسما شکلهایی را تشکیل میدهند که اکنون مشاهده شدهاند.
مطالعات قبلی نشان دادهاند تاجهایی در حال ادغام پس از طوفانهای خورشیدی و فورانهای آتشفشانی بزرگ، شکل X را تشکیل میدهند، اما دادههای این مطالعه جدید نشان میدهد آنها میتوانند در بهاصطلاح «زمانهای آرام» نیز شکل بگیرند که نشان میدهد عوامل موضعی بیشتری در این امر دخیل هستند.
شرایط آشفته ژئومغناطیسی
مدلهای کامپیوتری نشان میدهند شرایط جوی پایینتر میتواند پلاسما را به سمت پایین بکشد. فضل لاسکار، فیزیکدان یونوسفر در دانشگاه کلرادو میگوید: گزارشهای قبلی از ادغام تنها در شرایط آشفته ژئو مغناطیسی بود. این یک ویژگی غیرمنتظره در شرایط آرام ژئومغناطیسی است.
یافته دیگری که دانشمندان را متحیر کرده، ظهور حبابهای C شکل و C شکل معکوس در پلاسما ست. تصور میشود این اشکال توسط بادهای روی زمین ایجاد میشوند؛ درست همانطور که جهت باد ممکن است نحوه تکیه درخت را شکل دهد.
بااینحال، GOLD این C ها را به طرز شگفتآوری نزدیک به هم مشاهده کرده است؛ گاهی اوقات حدود ۶۳۴ کیلومتر (۴۰۰ مایل) از هم فاصله دارند و باز هم به عوامل محلیتر درگیر در آن اشاره میکند؛ خواه قیچی باد، گردباد یا چیز دیگری باشد.
ضرورت وجود پلاسما در یونوسفر
به گزارش Sciencealert در حال حاضر، بستهبندیهای محکم شکل C نسبتاً نادر به نظر میرسد. تاکنون تنها دو مورد توسط GOLD مشاهده شده است. با وجود این، محققان مشتاق هستند آنها را بیشتر بررسی کنند و بفهمند چه چیزی باعث ایجاد آنها در یونوسفر میشود.
دیپاک کاران، فیزیکدان یونوسفر از دانشگاه کلرادو، میگوید: در آن نزدیکی، این دو حباب پلاسما شکل متضاد هرگز تصور نشده بودند و تصویری از آنها دیده نشده بود.
پلاسما در یونوسفر برای امواج رادیویی که بتوانند مسافتهای طولانی را طی کنند ضروری است و اکتشافات در این زمینه درک ما را از نحوه عملکرد رادیو و GPS بهبود میبخشد.
اختلال در یونوسفر
اختلالات در یونوسفر میتواند بر زیرساختهای ارتباطی و ناوبری مهم تأثیر بگذارد. این مطالعه و دادههای GOLD مثال دیگری به ما ارائه میدهد از اینکه بهبود فناوری و نوآوریها چطور در تحقیقات علمی به ما کمک میکند تا اطلاعات بیشتری درباره زمین و کیهان اطراف آن بدانیم؛ حتی وقتی آنها دائماً تغییر میکنند و تکامل مییابند.
جفری کلنزینگ، اخترفیزیکدان از مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا که به طور مستقیم در این مطالعه نقشی نداشت، میگوید: این واقعیت که ما شکلهای بسیار متفاوتی از حبابها به این نزدیکی داریم به ما میگوید که دینامیک جو پیچیدهتر از آن چیزی است که ما انتظار داشتیم.