دهه‌ها بود که کارشناسان معتقد بودند چهره این مجسمه آهکی را که در امتداد رود نیل در جیزه مصر قرار دارد، سنگ‌تراشان با دست حک کرده‌اند‌ــ اما هرگز به نتیجه مشخصی نرسیده بودند که پیکر عظیم و طبقه‌طبقه آن چگونه خلق شده بود.
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، پژوهشگران دانشگاه نیویورک در تحقیقی نحوه حرکت باد در برخورد با این اشکال سنگی را بررسی کرده‌‌اند و سر انجام از این معما سر درآورده‌اند.
آن‌ها تل‌های خاک رس نرم را که داخلش مواد سخت‌تری با فرسایش‌پذیری کمتر وجود داشت در نمونه‌ای مشابه نواحی شمال شرق مصر قرار دادند و سپس، آن‌ها را در معرض جریان سریع آب گذاشتند که مانند باد عمل می‌کرد.
در نهایت، این اشکال گل رس شبیه ابوالهول شد.
لیف لیستروف، نویسنده ارشد این پژوهش، گفت یافته‌های ما نشان می‌دهد که احتمالا اشکال شبیه ابوالهول در اثر فرسایش ایجاد شده‌اند.
نتیجه این آزمایش یک «سر» شیر، یک «گردن» در زیر، «پنجه‌ها» که مقابلش روی زمین قرار داشت و یک «پشت» قوس‌‌دار بود.
به عقیده ریستروف، اشکال شبیه جانوران نشسته یا خوابیده که در حال حاضر وجود دارند یافته‌های این تحقیق را تایید می‌کند.
این پژوهش در حقیقت آزمایش فرضیه‌ای بود که اولین بار فاروق الباز، زمین‌شناس، در سال ۱۹۸۱ مطرح کرد و مدعی شد ابوالهول بزرگ جیزه به‌صورت طبیعی و در نتیجه فرسایش شن در اثر باد ایجاد شده است.
ریستروف در ادامه افزود: «این پژوهش شاید برای زمین‌شناسان نیز مفید باشد زیرا عوامل موثر در تشکیل تخته‌سنگ‌ها را نشان می‌دهد‌ــ برای مثال، اینکه ترکیب آن‌ها یکدست و یکپارچه نیست.»
«اشکال خاص و غیرعادی ناشی از نحوه انحراف جریان‌ها اطراف بخش‌های سخت‌تر یا مقاوم‌تر در برابر فرسایش است.»