روشی علمی برای جلوگیری از پرخوری

پخش کردن غذا در بشقاب را می‌توان بیشتر به لطف فضای سفید روی بشقاب درک کرد. برخلاف آنچه اغلب به نظر می‌رسد این معده ما نیست که تعیین می‌کند که چقدر گرسنه‌ایم بلکه مغز با تحلیل اطلاعات دریافتی از حس بینایی نقش تعیین‌کننده‌ای در درک ما از اندازه وعده غذایی و میزان خوردن دارد. دانشمندان حوزه تغذیه با این دید به سراغ پژوهش‌های جدیدی که به جلوگیری از چاقی ناشی از پرخوری می‌انجامد رفتند. مطالعه‌ جدید نشان داد که برش دادن غذا به قطعات کوچک و پراکنده کردن قطعات در ظرف غذای تک‌رنگ می‌تواند مغز را فریب دهد تا فکر کند که خیلی بیشتر از واقعیت غذا می‌خوریم. درحالی‌که تحقیقات قبلی نشان می‌داد که برش دادن غذا به قطعات کوچک‌تر و متعدد می‌تواند به کاهش وزن کمک کند، کارشناسان دانشگاه Shaanxi Normal ادعا می‌کنند که چیدن با فاصله تکه‌های کوچک در بشقاب می‌تواند به «افراد در تصمیم‌گیری منطقی‌تر در مورد اندازه غذا کمک کند». بنابر گفته پژوهشگران با توجه به اینکه مطالعات قبلی نشان داده‌اند که اندازه درک شده غذا بر مصرف تاثیر می‌گذارد آن‌ها تحقیق خود را روی چگونگی درک ما از اندازه غذا متمرکز کردند. طبق این مطالعه که در مجله Food Quality and Preference منتشر شد، این امر به این دلیل است که وعده‌های غذایی بیشتر افراد بر اساس «اندازه وعده غذایی» و محتویات بشقاب غذا تعیین می‌شود تا میزانی که احساس سیری یا گرسنگی کنیم. کارشناسان از شرکت‌کنندگان در این پژوهش خواستند تا ۶۰ تصویر از شکلات‌های تخته‌ای از ۶۰ تا ۲۰۰ گرمی را که به قطعات متفاوت بریده شده بودند، ببینند. به شرکت‌کنندگان عکس‌های متعددی از یک تخته شکلات ۱۰۰ گرمی نشان داده شد که به ۹ تا ۱۶ قطعه بریده شده بود. تصاویر مختلف تکه‌های شکلات را در یک بشقاب به هم چسبیده نشان می‌داد، درحالی‌که بقیه با فاصله‌هایی در بین آن‌ها در بشقاب پخش شده بودند. تجربه نشان داد که حتی اگر همه شکلات‌ها به یک اندازه بودند شرکت‌کنندگان فکر می‌کردند ۱۶ تکه شکلات از نمونه ۹ تکه‌ای بزرگ‌تر و بیشتر است. دانشمندان همچنین دریافتند که وقتی تکه‌های شکلات در سراسر بشقاب پخش شده بود، حتی اگر وزن‌ها دقیقا یکسان بود، شرکت‌کنندگان تصور می‌کردند تکه‌های شکلات بیشتری وجود دارد. آن‌ها این تصور را مطرح کردند که پخش کردن غذا در بشقاب را می‌توان بیشتر به لطف فضای سفید روی بشقاب درک کرد. محققان به این نتیجه رسیدند که برش دادن غذا به قطعات کوچک‌تر و پخش تکه‌های آن در بشقاب، پرهیز از پرخوری را آسان‌تر می‌کند. مصرف بیش از حد مواد غذایی ارتباط تنگاتنگی با افزایش وزن، چاقی و اختلالات مزمن مختلف دارد. مصرف کالری روزانه افراد به تدریج از دهه ۱۹۷۰ تا اوایل قرن ۲۱ افزایش یافته است. هنگامی‌که کالری دریافتی روزانه ۵۰ تا ۱۰۰ کیلوکالری افزایش یابد، این افزایش جزئی ممکن است در طول زمان منجر به چاقی شود.