ربات‌های آینده می‌توانند اسکلت‌های انعطاف‌پذیر داشته باشند

اسکلت‌های مدولار و فنرمانند جدید، کار فیبرهای عضلات زنده را به حداکثر می‌رسانند تا بتوان از آنها برای قدرت بخشیدن به ربات‌های بیوهیبریدی استفاده کرد.

مهندسان دانشگاه ام‌آی‌تی در حال حاضر یک دستگاه فنر مانند را ابداع کرده‌اند که می‌تواند به عنوان یک ماژول اسکلت‌مانند عمل کند و تقریبا برای همه ربات‌های عضلانی استفاده شود. این فنر جدید یا «فلکسور»(flexure) به گونه‌ای طراحی شده است که بیشترین کار را از هر بافت عضلانی متصل بگیرد. این دستگاه مانند یک پرس پا که با وزن تناسب دارد، میزان حرکتی را که یک عضله می‌تواند به طور طبیعی ایجاد کند، به حداکثر می‌رساند.

این گروه پژوهشی دریافتند که وقتی حلقه‌ای از بافت عضلانی را روی دستگاه قرار می‌دهند، عضله دقیقا شبیه به یک نوار لاستیکی کشیده‌ شده در اطراف دو پایه، فنر را به طور قابل اعتماد و مکرر می‌کشد و در مقایسه با سایر طراحی‌های پیشین دستگاه، کشش را تا پنج برابر بیشتر فراهم می‌کند.

این گروه پژوهشی، فلکسور طراحی‌شده را به عنوان یک عنصر سازنده جدید می‌بینند که می‌تواند با سایر فلکسورها ترکیب شود تا هرگونه پیکربندی را از اسکلت‌های مصنوعی بسازد. سپس، مهندسان می‌توانند اسکلت‌ها را متناسب با بافت‌های عضلانی بسازند تا حرکات آنها را تقویت کنند.

«ریتو رامان»(Ritu Raman) از پژوهشگران این پروژه گفت: این فلکسورها مانند یک اسکلت هستند که می‌توان از آن برای تبدیل تحریک عضلات به درجات گوناگون آزادی حرکت به روشی بسیار قابل پیش‌بینی استفاده کرد. ما مجموعه‌ای از قوانین جدید را به متخصصان رباتیک ارائه می‌دهیم تا ربات‌های قوی و دقیقی را با عضله قوی بسازیم که کارهای جالبی انجام می‌دهند.

این پژوهش در مجله «Advanced Intelligent Systems» به چاپ رسید.