بر اساس مطالعه‌ای ربات‌ها می‌توانند برای بهبود سلامت روانی موثر باشند، اما همه چیز به ظاهر آن‌ها بستگی دارد.
براساس تحقیق گروهی از دانشگاه کمبریج، مردم در مقایسه با ربات‌های شبیه انسان به ربات‌های اسباب‌بازی مانند تمایل بیشتری دارند.
طبق این تحقیق، ربات‌ها می‌توانند سلامت روانی را در محل کار بهبود بخشند، اما تنها درصورتی‌که ظاهری مناسب داشته باشند.
طبق مطالعه دانشگاه کمبریج، افرادی که با رباتی شبیه به اسباب‌بازی تعامل دارند -در مقایسه با ربات شبیه انسان- ارتباط بیشتری با آن برقرار می‌کنند.
۲۶ کارمند به مدت چهار هفته در جلسات هفتگی سلامت به سرپرستی ربات شرکت کردند. هرچند این ربات‌ها صدا، حالات چهره و متون یکسانی در این جلسات داشتند، نحوه تعامل مردم با آن‌ها و نظرشان در‌مورد میزان تاثیرگذاری‌شان متاثر از ظاهر فیزیکی آن‌ها بود.
کیو‌تی (QT) ربات اول، رباتی انسان‌نما با ظاهری کودکانه و با قدی حدود ۹۰سانتی‌متر بود، درحالی‌که دومی، میستی (Misty)، روباتی ۳۶ سانتی‌متری شبیه اسباب‌بازی بود.
به گفته محققان، ربات‌های اسباب‌بازی ساده‌تر به نظر می‌رسند، به این معنی که مردم ممکن است توقعات کمتری از آن‌ها داشته باشند و درنهایت بتوانند راحت‌تر با ربات صحبت و با آن ارتباط برقرار کنند.
اما توقعات افرادی که با ربات انسان‌نما کار کرده بودند با واقعیت مطابقت نداشت، زیرا این ربات قادر نبود مانند انسان واقعی رفتار یا تعامل کند.
این تصورها از ربات‌ها معمولا در فرهنگ عامه ایجاد می‌شود. محققان افزودند در فیلم‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و کتاب‌ها هر کاری که در تخیل فرد می‌گنجد از ربات‌ها برمی‌آید.
اما وقتی در دنیای واقعی با ربات مواجه می‌شویم، اغلب این توقعات برآورده نمی‌شود.
مینیا اکسلسون، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت این تصورها از «چگونگی ظاهر یا رفتار ربات‌ها ممکن است مانع جذب ربات‌ها در زمینه‌هایی شود که می‌توانند مفید باشند.»
پروفسور هاتیجه گونش، از واحد علوم و فناوری رایانه کمبریج، گفت ساخت ربات‌هایی که قادر به مکالمه طبیعی باشند «بسیار دشوار» است.