به نقل از The Canadian Press، تلاشهای هینتون در طول چند دهه اخیر به اندازهای مهم بود که پایه و اساس هوش مصنوعی را شکل داد و اکنون جهانیان به اهمیت کارهای او پی بردهاند.
گفتنی است که وی این جایزه را به همراه دانشمند دیگری به نام جان هوپفیلد شایسته دذریافت این جایزه شد.
جفری هینتون در دهه 1980 در دانشگاه کارنگی ملون در پیتسبورگ کار میکرد و در آن زمان، فناوری هوش مصنوعی به اندازه امروز جذاب نبود. او در آن دوران ماشین بولتزمن را توسعه داد که قادر بود از مثالها و نمونهها بیاموزد و ویژگیهای آشنا را در دادههای جدید تشخیص دهد. این اختراع در نهایت باعث شد که او به جایزه نوبل دست یابد.
به گزارش سرویس اخبار علمی سایت شات ایکس و به نقل از نبض فناوری هینتون در یک کنفرانس مطبوعاتی بیان کرد که انجام این پژوهشها برای او لذتبخش بود، اما بسیاری از افراد در زمینه هوش مصنوعی باور داشتند که شبکههای عصبی هرگز موفق نخواهند شد. او اظهار داشت که بسیاری از همکارانش معتقد بودند که استفاده از شبکههای عصبی برای یادگیری زبان طبیعی یا مسائل پیچیده دیگر بیفایده است، اما اکنون روشن شده است که اشتباه میکردند.
الن مونز، رئیس کمیته نوبل فیزیک، هنگام اعطای جایزه به هینتون اشاره کرد که شبکههای عصبی مصنوعی امروزه ابزارهای قدرتمندی برای تفسیر و دستهبندی حجم بالای دادهها هستند و میتوانند براساس دقت نتایج خود بهبود یابند.
دیمارکو، مدیر آیتی دانشکده علوم رایانه دانشگاه تورنتو، اظهار داشت که او از دریافت جایزه نوبل هینتون شگفتزده نشد، اما قرار گرفتن این جایزه در دسته فیزیک برایش غیرمنتظره بوده است. او ۳۵ سال پیش در یک مصاحبه شغلی با هینتون ملاقات کرد و از شوخطبعی و بینش او شگفتزده شد.
مایکل گرژوی، یکی از دانشجویان سابق هینتون، بیان کرد که هینتون با ایجاد یک اکوسیستم کامل در دانشگاه تورنتو نقش کلیدی در توسعه هوش مصنوعی داشته و بسیاری از افراد همچنان بر اساس ایدههای او فعالیت میکنند.
جایزه نوبل دربرگیرنده ۱۱ میلیون کرون سوئد (حدود 1 میلیون و 400 هزار دلار) است و هینتون بخشی از سهم خود را به سازمانهای خیریه اهدا میکند. او همچنین بیان کرده که قصد دارد وقت خود را به موضوعات ایمنی در هوش مصنوعی اختصاص دهد و از کارهای تحقیقاتی پیشرو فاصله بگیرد. هینتون در سال گذشته با هدف صحبت آزادانهتر درباره خطرات هوش مصنوعی، از سمت خود در گوگل کنارهگیری کرد.