گزارشی که هفته گذشته در مجله پزشکی علمی نورولوژی آمریکا منتشر شد، نشان داد افرادی که در دوران کودکی یک یا چند رویداد آسیب‌زا (تروما) را پشت سر گذاشته‌اند، در بزرگسالی، ۴۸ درصد بیشتر در معرض ابتلا به اختلال سردرد قرار دارند. بنا به گزارش یو‌اس‌اس تو‌دی و با اشاره به این پژوهش، اثر ضربات روحی در بدن باقی می‌ماند و می‌تواند به صورت علائم فیزیکی ظاهر شود.
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، نویسندگان این پژوهش تاکید می‌کنند که متخصصان هنگام درمان اختلال سردرد آسیب‌های روحی و تروماهای دوران کودکی را هم در نظر داشته باشند.
کارشناسان مشکوک‌اند که سردرد احتمالا در پی همه‌گیری کووید‌ــ۱۹ شایع‌تر شده باشد؛ زیرا گزارش‌های مربوط به سوءمصرف مواد، بیماری‌های مزمن و سایر رویدادهای مربوط به آسیب‌دیدگی روحی شدید در این دوران افزایش یافتند.
کاترین کراتسولاس، نویسنده ارشد این تحقیقات و مدرس دانشگاه هاروارد، گفت: «این یافته‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت. اینکه این نتایج در آینده چه نقشی ایفا می‌کنند، هنوز مشخص نیست اما قطعا متوجه شد‌ه‌ایم که چه مشکلی پیش روی ما است.»
سردرد و آسیب‌های دوران کودکی
در این پژوهش بزرگ، بیش از ۱۵۴هزار نفر از ایالات متحده و ۱۸ کشور دیگر شرکت کردند.
محققان دانشگاه هاروارد در این تجزیه و تحلیل دریافتند با افزایش تعداد حوادث آسیب‌زا در زندگی افراد، احتمال سردرد نیز افزایش می‌یابد. افرادی که رویدادهای آسیب‌زننده (تروماتیکی) را گزارش کردند ۲۴ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلال سردرد بودند.
در این پژوهش، تروماها در دسته‌های مختلف قرار گرفتند. آزار جسمی، سوءاستفاده جنسی، آزار عاطفی، استفاده از تهدید به خشونت یا درگیری‌های خانوادگی جدی به عنوان آسیب‌های تهدیدآمیز طبقه‌بندی شدند.
تجاربی مانند اهمال، ناملایمات اقتصادی، تجربه زندانی بودن یکی از اعضای خانواده، طلاق، جدایی یا مرگ والدین و همچنین تجربه زندگی در خانواده‌ای با فرد مبتلا به بیماری روانی، ناتوانی مزمن یا سوءمصرف الکل یا مواد مخدر، به عنوان آسیب‌های فقدان دسته‌بندی شدند.
محققان دریافتند افراد دسته اول یعنی کسانی که با آسیب‌های تهدیدآمیز مواجه‌اند، با افزایش ۴۶ درصدی سردرد دست به گریبان‌اند، در حالی که آسیب‌های فقدان با افزایش ۳۵ درصدی در سردرد مطابقت دارد.
آسیب شدید یا تروما و مغز
به باور متخصصان، تهدید و فقدان به اشکال مختلف بر مغز تاثیر می‌گذارند.
دکتر میا مینن، مدیر تحقیقات سردرد در نیویورک، گفت: «آسیب‌های شدید تهدیدآمیز بر تشکیل هیپوکامپ، آمیگدال و سایر بخش‌های مغز که در پردازش عاطفی نقش دارند، اثر می‌گذارد.»
او خاطرنشان کرد: «فقدان بر رشد مغز تاثیر می‌گذارد. هنگامی که به کودکان بی‌توجهی می‌شود، توجه مناسبی را که باعث تحریک ارتباطات در مغز می‌شود، به دست نمی‌آورند. بر این مبنا تغییرات در ارتباطات ممکن است با سردرد در بزرگسالی مرتبط باشد.»
به گفته مینن، هورمون‌های ناشی از استرس مانند کورتیزول که در شرایط مرتبط با آسیب شدید مانند اختلال استرس پس از سانحه ایجاد می‌شوند، نیز سردرد را تشدید می‌کنند.
مداخله زودهنگام
سردرد و اختلالات میگرنی ناتوان‌کننده‌اند و خلاص‌شدن از شر آن‌ها با مصرف داروهای مسکن بدون نسخه آسان نیست.
مینن می‌گوید: «میگرن بسیار فرساینده است و متاسفانه افراد را در پربارترین سال‌های زندگی‌شان تحت تاثیر قرار می‌دهد.»
دکتر مگان پورسر، روانشناس اطفال در تگزاس، می‌گوید: «سردرد و اختلالات میگرنی بر کودکانی که اغلب از مدرسه، فعالیت‌‌های فوق‌برنامه و اجتماعی جا می‌مانند، تاثیر شدیدتری می‌گذارد.»
ارادی که در کودکز سردرد دارند در بزرگسالی هم از آن در رنج خواهند بود. بنابراین مهم است که قبل از اینکه در آینده بر مدرسه، تحصیلات عالی، کار یا زندگی اجتماعی تاثیر بگذارد، از نظر آسیب‌های شدید یا همان تروما تحت غربالگری و بررسی قرار گیرند.
متخصصان اطفال باید زمینه را برای درمان کودکانی که با سردردهای مزمن مواجه‌اند، فراهم کنند.