در تلاش برای حل این معما، یک زیست‌شناس پرمغز و باهوش، مدلی رایانه‌ای ابداع کرده که رشد ساختار شناختی انسان را بازسازی می‌کند و نشان می‌دهد که مغز انسان ممکن است اندازه خود را مدیون الگوی بلوغ جنسی ما باشد.
به گزارش ایتنا و به نقل از یورونیوز، «مائوریسیو گونزالس فورِه‌رو» از دانشگاه سنت اندروز اسکاتلند با ارائه یافته‌های این مدل، معتقد است که توضیحات و یافته‌های موجود برای بزرگ بودن مغز انسان نمی‌تواند به طور کامل توضیح دقیقی برای اندازه سخت‌افزاری مغز ما ارائه دهد.
برای مثال، در حالی که اغلب فرض می‌شود که جدال موسوم به «مسابقه تسلیحاتی تکاملی (فرگشتی)» بوده است که گونه‌های مختلف را به سمت ظرفیت‌های شناختی بالاتر و در نتیجه مغزهای بزرگتر سوق داده است، اما گونزالس-فوررو معتقد است که «رقابت‌های فرگشتی با توجه به هزینه‌های متابولیک ی که دارند، از نظر تکاملی قادر به تولید مغزها و بدن‌هایی به اندازه انسان نیستند».
به عبارت دیگر، رشد اندازه مغز هزینه دارد و مقدار انرژی موجود برای رشد دیگر بافت‌ها را محدود می‌کند. بنابراین، اگر بنا را تنها بر صحت کامل سناریوی مسابقه تسلیحاتی قرار دهیم، غیرممکن بود که گونه ما بتواند چنین مغز بزرگی را رشد دهد و در عین حال از چنین بدن باشکوه و خارق‌العاده‌ای نیز برخوردار باشد.
ادغام دینامیک بلوغ با فرايند تکامل
برای غلبه بر این مانع و به منظور تعیین میزان دقیق «هزینه‌های متابولیک» رشد انواع مختلف بافت‌ها در بدن؛ گونزالس-فوررو یک مدل کامپیوتری ایجاد کرده است که پویایی‌ها یا به عبارتی دینامیک بلوغ و دینامیک تکامل را با یکدیگر ادغام می کند.
نویسنده با استفاده از مدل خود تحت عنوان «چارچوب پویایی بلوغ و تکامل» (evo-devo) نشان می‌دهد که اندازه مغز و بدن هفت گونه مختلف انسان‌نما را می‌توان با دقت و جزئیات بازسازی کرد.
گونزالس-فوررو نشان می‌دهد که اندازه مغز از اولین سرده انسان‌تباران موسوم به «جنوبی‌کپی عفاری» گرفته تا آخرین آن‌ها یعنی «هومو ساپینس‌ها» یا همان انسان‌های خردمند؛ همیشه به سن بلوغ جنسی بستگی داشته است.
به عبارت دیگر، با بالارفتن سن رسیدن به بلوغ جنسی، اندازه مغز نیز افزایش می‌یابد. با در نظر گرفتن انسان‌های امروزی، نویسنده نشان می‌دهد که آغاز نسبتا دیرتر شروع فولیکول‌های تخمدان در زنان، امکان افزایش اندازه مغز در دوران کودکی را فراهم می‌کند.
برای همین است که مغز یک انسان بالغ شش برابر بزرگتر از آن چیزی است که معمولاً برای موجوداتی با اندازه بدن ما انتظار می رود.
این پژوهشگر در مقاله خود نوشته است که «مدل پویایی بلوغ و تکامل، امکان تجزیه و تحلیل‌های عمیق تری را می‌دهد که نشان می دهد بزرگتر شدن مغز انسان‌تباران به دلیل به‌گُزینی مستقیم تعداد فولیکول‌ها بوده تا اینکه به دلیل به‌گُزینی طبیعی اندازه مغز باشد.»
به عبارت دیگر، مدل گونزالس-فوره‌رو نشان می‌دهد که اندازه بزرگ مغزهای ما انسان‌ها محصول یک مسابقه تسلیحاتی تکاملی برای باهوش‌تر شدن نیست، بلکه محصول جانبی بلوغ جنسی با تاخیر ماست.