بررسی گوشی سرفیس دوئو مایکروسافت
طی چند سال اخیر دیگه نوآوری و خلاقیت خاصی تو گوشی های هوشمند دیده نمیشه و کمپانیها بیشتر به اعداد و ارقام نجومی مثل دوربین ششتایی، لنز 108 مگاپیکسلی، نرخ تازهسازی بالا و … توجه میکنن. این باعث میشه تا عملا تفاوت زیادی بین پرچمدارهای سالهای اخیر دیده نشه. این روند در ابتدا خیلی هیجان انگیز بود اما رفته رفته تبدیل به یک رقابت کسل کننده شد. همین مورد باعث شد تا کمپانیها برای پیدا کردن یه چیز جدید و جذاب تجدید نظر کنن. گوشی های تاشوی سامسونگ و گوشی هایی با دو نمایشگر الجی از جمله محصولاتی هستند که تو همین راستا تولید شدند.Surface Duo ترکیبی از این دوتاست. Surface Duo اولین گوشی اندرویدی و اولین گوشی تاشوی مایکروسافت ه. با اینکه Surface Duo یه محصول خلاقانه و بشدت جذابیه اما هنوز هم یه دستگاه نسل اولی برای مایکروسافت محسوب میشه و راههای زیادی رو برای طی کردن داره. با بررسی تخصصی گوشی تاشوی مایکروسافت Surface Duo همراه موبونیوز باشید.
طراحی و کیفیت ساخت Surface Duo
طراحی این گوشی قطعا شما رو به وجد میاره. تو نگاه اول Surface Duo بیشتر شبیه یه کتابه تا یه گوشی! قاب پشتی کیفیت ساخت بالایی داره و توسط لایه محافظتی گوریلا گلس 5 پوشیده شده. تو قاب پشتی هیچ خبر دیگهای نیست؛ نه دوربین به چشم میخوره و نه فلش دوربین. تنها موردی که تو قاب پشتی خودنمایی میکنه لوگوی مایکروسافته که خیلی شیک و تمیز وسط قاب پشتی جا خوش کرده. تو رنگ سفیدی که ما در اختیار داشتیم به ندرت میشد جای اثر انگشت رو روی گوشی دید.اما جذابترین نکته درباره طراحی این گوشی، قابلیت تاشدن اونه. به لطف یه لولای 360 درجه شما میتونید به طور کامل این گوشی رو تا کنید. معمولا گوشیها تاشو تو حالت بسته ضخامت زیادی دارن اما این مورد اصلا درباره Surface Duo صدق نمیکنه. Surface Duo تو حالت بسته فقط و فقط 9.9 میلیمتر ضخامت داره و تو حالت باز ضخامتش به 4.8 میمیلتر میرسه که این واقعا شاهکاره!برم یه نگاه به دور گوشی بندازیم. Surface Duo یه فریم میانی پلاستیکی مات داره که خب برای یه گوشی با این قیمت واقعا ناامید کنندست! این قاب تو لبه پایینی خودش یه درگاه شارژ Type-C رو جا داده. لبه سمت چپ گوشی چیزی تو خودش نداره اما بالعکس لبه سمت راست حسابی شلوغه؛ تو پایینترین قسمت این لبه خشاب سیم کارت دیده میشه. دکمههای کم و زیاد صدا در کنار دکمه پاور تو لبه سمت راست قرار گرفتن. اگه دکمه پاور یه بافت متفاوت با دکمههای تنظیم صدا داشت خیلی بهتر میشد. اما لبه سمت راستی یه مهمون ناخونده هم داره! معمولا دیدیم که سنسور اثر انگشت با دکمه پاور ادغام میشه اما انگار مایکروسافت اعتقادی به این کار نداره و طی یه حرکت عجیب سنسور تشخیص اثر انگشت رو به طور جداگونه زیر دکمه پاور آورده! خبری هم از جک 3.5 میلیمتری صدا نیست.تو پنل جلویی اما شاهد حضور دوتا نمایشگر هستیم. حاشیههای زیاد نمایشگر چیزیه که تو همون نگاه اول تو ذوق کاربر میزنه. تو حاشیه بالایی یه دوربین در کنار فلش وجود داره که هم دوربین سلفیه و هم دوربین اصلی. این یعنی برای گرفتن عکس با دوربین اصلی باید گوشی رو به طور کامل تا کنید. کنار مجموعه دوربین یه اسپیکر هم به چشم میخوره. اما وظیفه اتصال این دو نمایشگر بر عهده یه لولای نقرهای رنگ گذاشته شده. این لولا وظیفه خودش رو به خوبی انجام میده و به جرئت میشه گفت روانترین گوشی تاشویی هست که ما تا حالا بررسی کردیم.تو بخش طراحی نمیشه این گوشی رو با هیچ گوشی دیگهای مقایسه کرد. شاید نزدیک ترین رقبای Surface Duo گوشیهای سری Z سامسونگ باشن. اما به طور کلی این گوشی یه ساختار خیلی خاص داره و شاید به جز حاشیههای زیاد نمایشگر نشه ایراد خاصی بهش گرفت.
نمایشگر Surface Duo
باز هم مایکروسافت دست به کار عجیبی زده و برخلاف اکثر گوشیهای تاشو که یه نمایشگر با قابلیت تاشدن دارن؛ مایکروسافت از دو نمایشگر جداگونه برای Surface Duo استفاده کرده. این کار میتونه دوتا دلیل داشته باشه؛ کاهش هزینه ساخت و دوام بیشتر نمایشگر. علاوه بر این با توجه به پشتیبانی Surface Duo از قلم، نمایشگر دوتایی باعث میشه تا انجام همزمان چندکار راحتتر صورت بگیره. هر کدوم از نمایشگرهای Surface Duo یه پنل AMOLED با اندازه 5.6 اینچی رو تو خودشون جادادن. هر کدوم از این نمایشگرها رزولوشن 1800 در 1350 و نسبت تصویر 3:4 دارن. همین باعث میشه تا گوشی بیشتر شبیه مربع باشه تا مستطیل. با باز کردن کامل گوشی شما به نمایشگر 8.1 اینچی دسترسی دارید.این نمایشگر از نظر کیفیت هیچی کم نداره. درسته در حد پرچمداران سامسونگ و اپل نیست، اما اونقدر بد هم نیست که ناامیدتون کنه. کیفیت نمایشگر واقعا خوبه و زاویه دید گستردهای رو هم پوشش میده اما از نظر روشنایی یکم ضعیف عمل میکنه. این نمایشگر بدون مشکل هم نیست؛ نرخ تازهسازی نمایشگر Surface Duo به 60 هرتز محدود شده و نبود نرخ تازه سازی 90 یا 120 هرتزی، اونم برای یه گوشی یا این قیمت واقعا نقطه ضعف حساب میشه. علاوه بر این، یه شکاف بین دو نمایشگر وجود داره که اگه بخواهید به طور تمام صفحه از گوشی استفاده کنید یه شکاف مشکی بزرگ همیشه شما رو اذیت میکنه.
باتری و شارژدهی Surface Duo
باتری این گوشی اصلا راضی کننده نیست! به باتری با ظرفیت 3577 میلی آمپر ساعت وظیفه تامین انرژی Surface Duo رو داره. از اونجایی که این باتری باید انرژی مورد نیاز دوتا نمایشگر رو تامین کنه، نباید زیاد روش حساب باز کنید. اما نکته مثبت این ظرفیت کم، اندازه بسیار باریک گوشیه. این گوشی تو استفاده روزمره میتونه از یه صبح تا غروب بهتون شارژدهی داشته باشه اما برای انجام کارهای سنگین مثل بازی نمیتونید یه روز کامل ازش کار بکشید.داخل جعبه گوشی یه آداپتور 18W شارژ سریع یه همراه یه کابل دو طرفه Type-C وجود داره. خوشبختانه این گوشی از تکنولوژی Power Delivery استفاده میکنه که باعث شارژ سریعتر اون میشه. اما متاسفانه با همین امکانات باز هم حدودا 2 ساعت طول میکشه تا باتری به طور کامل شارژ بشه که واقعا زیاده!! Surface Duo از شارژ معکوس یا شارژ بیسیم هم پشتیبانی نمیکنه. در مجموع میشه باتری رو به عنوان نقطه ضعف Surface Duo در برابر رقبای خودش دونست.
امنیت Surface Duo
برای باز کردن قفل گوشی یه سنسور اثر انگشت خازنی تو لبه سمت راست قرار گرفته. این سنسور جای خوبی داره، امنیت اون هم خوبه و به خوبی انگشت رو شناسایی میکنه. ما همیشه عملکردهای خیلی سریعی رو سنسورهای خازنی دیدیم اما این سنسور اصلا و ابدا سرعت خوبی نداره و تو باز کردن گوشی واقعا اذیت کنندست. این تاخیر احتمالا به خاطر عدم بهینه بودن رابط کاربری پیش میاد.علی رغم داشتن دوربین سلفی، خبری از سیستم تشخیص چهره دو بعدی تو این گوشی نیست. این میتونه یه نقطه ضعف دیگه برای Surface Duo محسوب بشه. البته با توجه به وجود امکانات سختافزاری، ممکنه تا در آینده و با آپدیت کردن رابط کاربری، سیستم تشخیص چهره هم به Surface Duo اضافه بشه.
دوربین Surface Duo
تقریبا همه گوشیهای چند سال اخیر حداقل سه یا چهار تا دوربین دارن اما در عین ناباوری Surface Duo فقط یه دوربین داره!! یه لنز 11 مگاپیکسلی که بسته به نوع تا شدن میتونه به عنوان دوربین اصلی یا سلفی عمل کنه. این دوربین اصلا نمیتونه با دوربین گوشی های بالارده و حتی میان رده بازار هم رقابت کنه.
تنها لنز این گوشی، یه سنسور 11 مگاپیکسلی با گشودگی دیافراگم 2.0 داره. آخه 11 مگاپیکسل؟ وقتی قراره از یه دوربین برای یه گوشی استفاده بشه انتظار میره تا همون یدونه لنز از بهترین نوع لنزها باشه و کیفیت خوبی داشته باشه. اما انگار دوربین اصلا برای مایکروسافت مهم نبوده و فقط میخواسته بگه آره ماهم دوربین داریم! این دوربین وقتی گوشی باز بشه به صورت دوربین سلفی و وقتی هم که گوشی به طور کامل باز بشه به عنوان دوربین اصلی عمل میکنه. متاسفانه برای عکاسی تو همه موقعیتها باید به همین یه دوربین رجوع کنید.
تنها نکته مثبت این دوربین که واقعا ما رو وجد آورد، وایت بالانس فوقالعاده اونه که باعث میشه دقت ثبت رنگها تا حد خیلی زیادی بالا بره. Surface Duo تو بخش دوربین شاید بتونه با گوشیهای میانرده رقابت کنه اما حتی مقایسه کردن دوربین این گوشی با رقبای پرچمدار خودش یه کار بیهودست. قطعا دوربین سایر رقبا با فاصله میلیونها سال جلوتر از Surface Duo قرار میگیرن.
این گوشی قابلیت فیلمبرداری 4K/1080 با نرخ 30/60 فریم بر ثانیه رو داره. حداقل اینبار از نظر عددی یه چیزی شبیه پرچمدارها دیدیم! قابلیت تا شدن 360 درجهای، این امکان رو به این گوشی میده تا بتونه تو حالتهای مختلف نقش استند رو ایفا کنه و تا حد زیادی جلوی لرزشها رو بگیر. لرزشگیر خود گوشی اما عملکرد خیلی خوبی نداره و سرعت تغییر فوکوس هم خیلی معمولیه!نکته خیلی بدی که تو بخش فیلمبرداری متوجه شدیم، وجود مقدار زیادی باگ و لگ و کندیه که تو فیلمبرداری 4K دیده میشه. خوشبختانه این مشکل تو کیفیت 1080 دیده نمیشه و ویدیوهای 1080 کیفیت قابل قبولی دارن. به طور کل باید گفت اگه هدف شما از خرید گوشی داشتن یه دوربین خوبه اصلا و ابدا سراغ Surface Duo نرید چون ناامیدتون میکنه!
پردازنده و سخت افزار Surface Duo
بعد از معرفی Surface Duo، انتقادات زیادی به بخش پردازنده این گوشی وارد شد. برای یه گوشی با این قیمت و تو سال 2020 همه انتظار داشتن تا مایکروسافت از پردازنده Snapdragon 865 یا 865+ برای Surface Duo استفاده کنه اما مایکروسافت به Snapdragon 855 اکتفا کرده. همین مورد دلیل اصلی عدم پشتیبانی از شبکه 5G توسط این گوشیه. Surface Duo تو دو نسخه با مقدار رم ثابت 6 گیگابایت و حافظه داخلی 128/256 گیگابایت تولید شده.Snapdragon 855 یه پردازنده 7 نانومتریه که 8 هسته پردازشی داره. 1 هسته با فرکانس 2.84 گیگاهرتزی برای انجام کارهای سنگین مثل اجرای بازی تو بالاترین کیفیت، 3 هسته با فرکانس 2.42 گیگاهرتزی برای کارهای نیمه سنگین و در نهایت 4 هسته با فرکانس 1.78 برای کارهای سبک برای Surface Duo در نظر گرفته شده. این پردازنده با این که قدیمیه اما اصلا پردازنده ضعیفی محسوب نمیشه و عملکرد درخشانی تو اجرای کارهای سنگین مثل بازی داره. به لطف هماهنگی بالای پردازنده گرافیکی Adreno 640 با تراشه Snapdragon 855، یه تجربه خیلی خوب و روان رو میشه تو انجام بازیهای سنگین گرافیکی بدست آورد.
نرم افزار و رابط کاربری Surface Duo
مایکروسافت موفق شده تا از نظر نرمافزاری واقعا فاجعه باشه؛ درسته یا فاجعه! Surface Duo به اندروید 10 مجهز شده. همونطور که گفتیم یه سخت افزار خوب رو این گوشی سواره اما مایکروسافت نتونسته با طراحی رابط کاربری خوب نهایت استفاده از این سخت افزار رو ببره. نتیجه این کار میشه این که Surface Duo یکی از آزاردهنده ترین گوشیهاییه که شما تا حالا تو عمرتون دیدید.برخلاف اجرای روان بازیها، موقع گشت و گذار تو رابط کاربری به مشکلات و باگهای عجیب غریبی برخورد میکنید. گوشی حتی تو سادهترین کارها مثل جابجایی بین دو نمایشگر هم به مشکل میخوره. واقعا حیف Snapdragon 855 که با این رابط کاربری کار میکنه. شاید و باید مایکروسافت تو آپدیتهای نرمافزاری این مشکلات رو برطرف کنه. اما این رابط کاربری تا حد زیادی برای اجرای همزمان چند برنامه بهینه شده. یکی از همین نکات مثبت قابلیت دسته بندی کردن اپلیکیشن هاست. با استفاده از این قابلیت شما میتونید دوتا اپلیکیشن رو باهم تو یه گروه یا پوشه قرار بدید و موقع باز کردن اون پوشه هر دو برنامه به طور همزمان تو نمایشگرهای جداگونه اجرا بشن. پشتیبانی از قلم ویژگی مثبت دیگهایه که با توجه به داشتن دو نمایشگر به شدت میتونه جذاب و کاربردی باشه.
اسپیکر Surface Duo
باز هم نقطه ضعف! این گوشی فقط یدونه اسپیکر داره که هم به عنوان اسپیکر اصلی و هم اسپیکر مکالمه استفاده میشه. این یعنی خبری از اسپیکر استریو نیست. خروجی صدا به صورت یه خط خیلی باریک طراحی شده و همین باعث میشه تا موقع گوشی دادن به آهنگ تصور کنید یه چیزی جلو اسپیکر رو گرفته یا اصطلاحا اسپیکر خفه کار میکنه. کیفیت صدای خروجی هم خیلی خوب نیست اما خیلی هم پرت و داغون نیست که کلا بذاریمش کنار. یه سطح متوسط رو به بالایی داره. اما در مجموع اسپیکرهای این گوشی به سختی بتونه راضیتون کنه.
جمع بندی
نه میشه Surface Duo رو جز دسته تبلتها حساب کرد و نه گوشیها. یه چیزی بین این دوتا قرار گرفته. طراحی جذاب و 360 درجهای که اولین بار تو یه گوشی میبینیم واقعا خوبه. کیفیت ساخت بالای مثال زدنی هم داره. اما در مقابل یه دوربین ضعیف، پردازنده قدیمی، نبودن تکنولوژی 5G، و طول عمر متوسط باتری مواردی هستند که باید قبل از خرید این گوشی اونها رو در نظر گرفت.اگه شما محدودیت مالی ندارید و دنبال یه گوشی خوب می گردید پرچمداران برندهای مختلف مثل سامسونگ، اپل و شیائومی انتخاب خیلی منطقیتری محسوب میشن. تقریبا میشه گفت Surface Duo تو همه بخشها از رقبای خودش عقب میمونه. اما اگه شما دنبال یه گوشی خاص میگردید قطعا Surface Duo میتونه اولین انتخاب شما باشه.