توی بازار گوشی های هوشمند که تقریبا خلاقیت و نوآوری به صفر رسیده و شرکت های مختلف با کوچکترین تغییرات گوشی های جدید رو معرفی میکنن، عرضه یه گوشی با طراحی نسبتا متفاوت و خاص باعث میشه نگاه ها و نظرات زیادی رو به خودش جلب کنه. گوشی Nothing Phone 1 که سال پیش به بازار اومد یکی از همین گوشی های خاصی بود که سعی کرد با یه طراحی جذاب و رابط کاربری خوب، تبدیل به آیفون توی گوشی های اندرویدی بشه که تا حدودی در این زمینه موفق بود و حتی در ایران هم طرفداران نسبتا زیادی پیدا کرد. حالا بعد از یک سال که نسل جدید یعنی گوشی Nothing Phone 2 عرضه شده و بهبودهای مناسبی در بخش های مختلف داشته. قصد داریم ببینم هنوز گوشی Nothing Phone 1 ارزش خرید داره یا بهتره برید سراغ نسل جدید و مقداری هزینه بیشتری کنید تا گوشی بهتر رو داشته باشید. پس با مقایسه گوشی Nothing Phone 1 و Nothing Phone 2 همراه موبونیوز باشید.
مقایسه طراحی Nothing Phone 1 با Nothing Phone 2
در زمینه طراحی خیلی تفاوت های زیادی بین دو گوشی ایجاد نشده و اکثر تغییرات جزئی بوده. ناتینگ فون نسل 2 مثل نسل اول از یک طراحی شفاف برای قسمت پشتی استفاده میکنه اما یه خرده به نسبت نسل قبلی شفاف تر شده و دیگه مثل قبل تیره و خیلی مشکی نیست. 1000 تا LED برای قسمت پشتی استفاده شده که در بخش های مختلف مثل دور لنز ها، دور مدار شارژ بیسیم و پایین پنل پشتی قرار دارند و میتونه در حالت های مختلف روشن بشه و تنظیمات بسیار زیادی رو به شما میده تا بتونید برای شرایط مختلف شخصی سازیش کنید. اون طراحی کاملا تخت قسمت پشتی و لبه ها تا حدودی تغییر پیدا کرده و بدنه یه خمیدگی خیلی کوچیک مخصوصا در لبه های پنل پشتی پیدا کرده که باعث میشه با داشتن ابعاد بزرگ خیلی گوشی بد دستی نباشه.
از همون دوربین دو گانه که بدون جزیره و برجستگی خاصی در قسمت پشتی گوشی ناتینگ فون 1 استفاده شده اینجا هم دیده میشه و تغییر دیگه ای به جز ایجاد خمیدگی توی قاب پشتی و کم رنگ تر شدن پنل پشتی ایجاد نشده. نوشته ها و لوگوهای Nothing هم مثل قبل ثابت و بدون تغییر باقی مونده. البته یه مقداری قطر و ابعاد گوشی به خاطر بزرگتر شدن صفحه نمایش نسبت به قبل بیشتر شده ولی به صورتی نیست که باعث بد دست شدن و بزرگ شدن بیش از حد گوشی بشه. وزن گوشی هم از 193.5 به حدود 201.2 افزایش پیدا کرده اما با اینکه قطر و وزن گوشی زیاد شده و با یه گوشی بزرگتر طرفیم هنوز یه گوشی خوش دست به حساب میاد و در طولانی مدت فشار خیلی زیادی به دست شما وارد نمیکنه. فریم آلومینیومی برای هر دو گوشی استفاده شده ولی برای ناتینگ 2 یه مقداری خمیده تر ساخته شده.
صفحه نمایش تخت گوشی ناتینگ 2 با اینکه بزرگتر شده ولی حاشیه به نسبت کمتری داره و حدود 87.2 درصد از پنل جلویی رو به خودش اختصاص داده که این عدد برای گوشی ناتینگ 1 حدود 85.8 درصده. دوربین سلفی برای هر دو گوشی توی یه پانچ هول قرار داره ولی محل قرارگیریش از سمت چپ در نسل اول به وسط نمایشگر تغییر پیدا کرده. برای نمایشگر و پنل پشتی هر دو گوشی از گوریلا گلس 5 استفاده شده که مقاومت نسبتا مناسبی رو در مقابل خط و خش به گوشی های میده. برای گوشی Nothing Phone 1 از گواهی IP53 استفاده شده که برای گوشی Nothing Phone 2 به گواهی IP54 ارتقا پیدا کرده، هر دو گوشی در مقابل پاشیدن آب از جهت های مختلف مقاوم هستند و نمی تونید اونها رو داخل آب ببرید و تا حدودی هم از خط و خش افتادن گوشی در مقابل اجسام سخت محافظت میکنن.
در مجموع هر دو گوشی زیبا، جذاب و خاصی هستند اما گوشی ناتینگ فون 2 از یه نمایشگر بزرگ تر استفاده میکنه و در عین حال تونسته یه وزن و اندازه مناسب رو داشته باشه و با استفاده از یه طراحی خمیده تر در لبه ها گوشی خوش دست تری به حساب میاد. البته هنوز گوشی ناتینگ فون 1 گوشی خوش دست و زیبایی هستش ولی تغییرات نسل جدید باعث بهبود خوبی در این بخش شده و میتونه باعث استفاده بهتر و طولانی تر از گوشی بشه.
مقایسه صفحه نمایش ناتینگ فون 1 با ناتینگ فون 2
گوشی ناتینگ فون 1 از یه نمایشگر اولد 6.55 اینچی با رزولوشن 1080 و رفرش ریت 120 هرتزی استفاده میکنه اما گوشی ناتینگ 2 از یه نمایشگر 6.7 اینچی با رزولوشن 1080 و رفرش ریت 120 هرتزی استفاده میکنه. هر دو گوشی از +HDR10 پشتیبانی میکنن و میتونن یک میلیارد رنگ رو به نمایش بزارن ولی دقت رنگی هنوز به گوشی های بالارده سامسونگ و اپل نمیرسه. کیفیت و جزئیات خوبی رو به شما نمایش میدن و عمق رنگ مشکی بسیار خوبه. حسگر اثر انگشت هر دو گوشی روی نمایشگر قرار گرفته که سرعت و دقت مناسبی دارند اما توی گوشی ناتینگ 2 به خاطر بزرگتر شدن نمایشگر یه مقداری دسترسی خوبی نداره و بعضی وقت ها اذیتتون میکنه. یه چند تا تغییر توی نمایشگر نسل جدید ایجاد شده که باعث میشه عملکرد این بخش یه مقداری بهتر بشه، روشنایی بیشینه از 1200 نیت به 1600 نیت افزایش پیدا کرده و با اینکه گوشی Nothing Phone 1 در استفاده توی محیط های پر نور و روشن مشکلی نداشت اما این افزایش روشنایی باعث میشه حتی توی نور زیاد و مستقیم هم مشکلی با کار کردن با صفحه نمایش نداشته باشید.
تغییر مهم دیگه توی آداپتیو بودن نمایشگره که گوشی ناتینگ 2 از یه پنل LTPO استفاده میکنه و میتونه با توجه به نوع استفاده شما نرخ به روزرسانی رو در حالت های مختلف تغییر بده اما گوشی ناتینگ 1 منحصر به دو حالت آداپتیو بین 60 و 120 هرتزه که باعث میشه یه مقداری مصرف باتری بیشتری هم داشته باشه. در کل با بزرگ شدن نمایشگر، بهبود نرخ به روز رسانی و افزایش روشنایی بخش نمایشگر گوشی ناتینگ فون 2 به گوشی های پرچمدار نزدیک تر شده و این بخش رو نسبت به نسل قبلیش بسیار جذاب تر کرده.
مقایسه باتری گوشی Nothing Phone 1 با Nothing Phone 2
گوشی ناتینگ فون 1 از یه باتری 4500 میلی آمپری استفاده میکنه که شارژدهی مناسبی با توجه به اندازه و سایزش داره، یک ساعت کالاف بازی کردن حدود 10 12 درصد از شارژ گوشی رو کم میکنه و در کل میتونه حدود 6 7 ساعت بهتون اسکرین تایم بده که بسیار خوبه و در استفاده معمولی خیلی راحت میتونید یک روز رو از گوشی شارژ بگیرید. حجم باتری گوشی Nothing Phone 2 یه مقداری افزایش پیدا کرده و به حدود 4700 میلی آمپر ساعت رسیده ولی با اینحال شارژدهی مثل نسل قبلی خوب و مناسب نیست، یک ساعت کالاف دیوتی بازی کردن حدود 23 24 درصد از شارژ گوشی رو کم میکنه که خیلی خوب نیست و کمی نگران کننده است و در استفاده معمولی به سختی میتونه یک روز کامل رو بهتون شارژ بده.
توی جعبه هر دو گوشی خبری از شارژر نیست و باید جداگانه براشون تهیه کنید. گوشی ناتینگ 1 از آداپتور 33 واتی پشتیبانی میکنه که میتونه توی نیم ساعت حدود 50 درصد گوشی رو شارژ کنه و توی حدودا یک ساعت و نیم شارژ گوشی کاملا پر میشه. گوشی ناتینگ فون 2 در این بخش یه مقداری پیشرفت داشته و از آداپتور 45 واتی پشتیبانی میکنه که توی نیم ساعت حدود 60 درصد گوشی رو شارژ میکنه و میتونه توی حدود 1 ساعت و 10 دقیقه کاملا شارژ گوشی رو پر کنه. هر دو از شارژ بیسیم 15 واتی و شارژ بیسیم معکوس 5 واتی پشتیبانی میکنن که میتونه دستتون رو توی شارژ گوشی در شرایط مختلف باز بزاره.
در کل گوشی Nothing Phone 2 در این بخش خیلی عملکرد خوبی رو از خودش نشون نمیده و با اینکه سرعت شارژ بهبود پیدا کرده اما شارژدهی نه چندان خوبش که به نسبت نسل قبل پسرفت داشته باعث میشه در بخش شارژدهی هنوز گوشی Nothing Phone 1 گزینه مناسب تری باشه.
مقایسه دوربین Nothing Phone 1 با Nothing Phone 2
از دوتا لنز 50 مگاپیکسلی اصلی و اولترا واید برای گوشی Nothing Phone 1 استفاده شده که در کل عملکرد معمولی به نسبت قیمت دارند و خیلی خفن و جذاب نیستند. عکس های لنز اصلی شارپنس مناسب، وایت بالانس درست و دیتیل خوبی دارند اما یه مشکلی که هست توی نور کم نویز پیدا میکنن. برای گرفتن عکس از سوژه های متحرک خیلی خوب نیست. سنسور اولترا واید هم به نسبت لنز اصلی افت کیفیت داره و خیلی جذاب نیست. میتونه با کیفیت 4K و 30 فریم فیلمبرداری کنه که کیفیت کلی شبیه به لنزهای اصلیه. سنسور سلفی 16 مگاپیکسلی عکس های با کیفیت مناسبی میگیره ولی خیلی خفن و خاص نیست. دینامیک رنج و اکسپوژر یه مقداری مشکل داره ولی وایت بالانس درستی داره و در کل میتون کار رو براتون دربیاره و نه بیشتر.
گوشی ناتینگ فون 2 مثل نسل قبلی از دو تا لنز 50 مگاپیکسلی اصلی و اولترا واید استفاده میکنه. عکس های لنز اصلی شارپنس خوب و دیتیل مناسبی دارند اما دینامیک رنج مشکل داره. اگه توی عکس ها سایه و روشن زیاد باشه جاهایی که خیلی تاریکه دیتیلش رو از دست میده و جاهایی که روشنه میسوزه. توی شب هم عکاسی خوبی میتونه انجام بده و یه مقداری شارپنس و کنتراست رو بالا میبره. عکس های پرتره با خطای نسبتا کمی میندازه. دوربین اولترا واید مناسبی داره و میتونه با یه مقداری افت کیفیت به نسبت لنز اصلی عکاسی کنه. میتونه فیلم های با کیفیت 4K و 60 فریم بر ثانیه بگیره که کیفیت مناسب و خوبی داره و توی این بخش به نسبت نسل قبلی یه مقداری پیشرفت داشته. دوربین سلفی 32 مگاپیکسلی به نسبت گوشی ناتینگ 1 هم از لحاظ اندازه و هم از لحاظ کیفیت پیشرفت بسیار مناسبی کرده. دینامیک رنجش به صورتیه که جاهای تاریک رو بهتر پردازش کنه و جزئیات سخت مثل مو رو واقعی و با جزئیات میگیره. مثل نسل قبلی زاویه دید لنز سلفی کمه و کراپ مناسبی نداره و برای گرفتن سلفی های دسته جمعی مناسب نیست.
در مجموع هر دو گوشی دوربین معمولی به نسبت قیمت دارند و با توجه به امکانات و سنسورهایی که براشون استفاده شده خیلی خفن و جذاب نیستند، اما میتونن با کار رو با کیفیت قابل قبول و مناسبی براتون در بیارن. البته گوشی ناتینگ فون 2 با توجه به بهبود کلی در بخش کیفیت دوربین و فیلمبرداری و همچنین استفاده از دوربین سلفی بهتر میتونه انتخاب عملکرد بهتری در این بخش از خودش نشون بده و انتخاب مناسب تری باشه.
مقایسه قدرت پردازشی ناتینگ فون 1 با ناتینگ فون 2
گوشی ناتینگ 1 از تراشه اسنپدراگون +778G استفاده میکنه که در زمان معرفی این گوشی هم خیلی تراشه خفن و پرچمداری نبود اما با توجه به قیمتی که داره میتونه به خوبی کارتون رو راه بندازه. در استفاده معمولی و روزمره همه چی به خوبی اجرا میشه. در بازی ها هم عملکرد مناسبی داره و میتونه اکثر بازی ها رو با گرافیک مناسب و فریم بالایی اجرا کنه، البته نباید انتظار یه تجربه خیلی خفن و پر قدرت رو داشته باشید، اما به لطف رابط کاربری مناسب و قدرت پردازشی میان رده میتونه یه تجربه خوب رو به شما بده. در استفاده طولانی مدت نسبتا دمای گوشی زیاد میشه و به حدود 42 43 درجه میرسه اما خیلی افت عملکرد زیاد و فاحشی نداره. توی سه نسخه با 8/12 گیگ رم و 128/256 گیگ حافظه ذخیره سازی از نوع UFS 3.1 عرضه شده. هر دو گوشی امکان اضافه کردن کارت حافظه جانبی رو ندارن و فقط از دو سیم کارت به صورت همزمان پشتیبانی میکنن.
یکی از مهمترین پیشرفت ها و ارتقاهایی که ناتینگ فون 2 به نسبت نسل 1 پیدا کرده توی این بخش دیده میشه و این گوشی به تراشه قدرتمند و پرچمدار (البته یه نسل قبلی) اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 مجهز شده که باعث میشه قدرت سخت افزاری خیلی خوبی پیدا کنه و بتونه اکثر بازی ها و برنامه ها رو بدون مشکل خاصی اجرا کنه. در استفاده معمولی و روزمره هم یه عملکرد بسیار خوب و روون رو میبینم که در کنار رابط کاربری بهینه شده و به روز و بسیار سبک گوشی یه تجربه بسیار خوب رو بهتون میده. به خاطر پرچمدار بودن تراشه در آینده هم مشکل خاصی در اجرای بازی ها و برنامه های جدید نداره. در استفاده طولانی مدت یه مقداری دماش افزایش پیدا میکنه ولی به صورتی نیست که خیلی اذیت کننده باشه. توی سه نسخه با 8/12 گیگ رم و 128/256/512 گیگ حافظه ذخیره سازی از نوع UFS 3.1 عرضه میشه.
در مجموع در این بخش گوشی Nothing Phone 2 با استفاده از یه تراشه پرچمدار و نسبتا به روز میتونه یه تجربه بهتر رو به شما بده که در طولانی مدت هم میتونه این قدرت پردازشی رو بهتر حفظ کنه و در این بخش عملکرد بسیار بهتری رو میتونه داشته باشه.
مقایسه رابط کاربری Nothing Phone 1 با ناتینگ فون 2
خالق رابط کاربری اکسیژن OS گوشی های وان پلاس این رابط کاربری رو درست کرده و مثل نسخه های قدیمی گوشی های وان پلاس با یه رابط کاربری خیلی تمیز، سبک و روون طرف هستیم که به تک تک جزئیات دقت شده، از فونت ها و آیکون های اختصاصی برای این گوشی های استفاده شده که باعث خاص تر شدن این بخش میشه. امکانات شخص سازی گسترده ای داره و به راحتی میتونید بخش های مختلف رابط کاربری رو شخصی سازی کنید، از ویجت ها و فونت ها گرفته تا تم ها و شیپ های مختلف رو میتونید استفاده کنید. هر دو گوشی در حال حاظر از Nothing OS 2.0 استفاده میکنن که یه رابط کاربری به روز رو به شما میدن.
LED های پشتی قابلیت های جالب و بانمکی رو به شما میدن، موقع شارژ کردن LED پایینی روشن میشه و درصد شارژ رو نشون میده، با کم و زیاد کردن صدا LED های کناری مقدار ولوم رو نشون میدن، موقع استفاده از شارژ بیسیم LED های وسط روشن میشن. یه برنامه به نام Glyph Interface داره که میتونید در این بخش نوع روشن شدن Led های پشتی موقع دریافت تماس و یا اعلان ها رو تنظیم بکنید و برای هر شماره یا برنامه ای شخصی سازیش بکنید که کاربرد بیشتری به این چراغ ها میده و باعث میشه در کنار جالب و خاص بودن یه مقداری کاربردی هم بشن. در مجموع در این بخش عملا تفاوتی بین دو گوشی وجود نداره و هر دو یه رابط کاربری جذاب و خاص با کلی قابلیت های شخصی سازی کردن بهتون میدن فقط گوشی ناتینگ فون 2 به خاطر جدید بودن آپدیت نرم افزاری بیشتری رو دریافت میکنه.
مقایسه اسپیکر ناتینگ فون 2 با Nothing Phone 1
بلندی صدای اسپیکر هر دو گوشی بسیار خوبه و صدای بلندی رو به گوشتون میرسونه اما کیفیت و تفکیک صدا خیلی خوب نیست و صداهای تو هم دیگه میرن و خیلی کیفیت خوبی ندارند. از جک 3.5 میلیمتری برای هیچ کدوم از گوشی ها استفاده نشده و یا باید از تبدیل 3.5 میلیمتری استفاده کنید و یا از هندزفری های بلوتوثی، که به لطف ارتقا نسخه بلوتوث 5.3 در گوشی ناتینگ 2 میتونید یه مقداری کیفیت بهتر، پایداری مناسب تر و مصرف انرژی کمتری رو داشته باشید.
کدوم گوشی ارزش خرید بیشتری داره؟
هر دو گوشی یه طراحی بسیار جذاب و خاص رو دارند که ناتینگ توی نسل دوم از لحاظ خوش دستی و ابعاد بهبودهایی ایجاد کرده که باعث میشه این بخش بتونه جذابیت و خوش دستی رو در کنار هم داشته باشه. نمایشگر های با کیفیت و خوش رنگ و با جزئیاتی دارند اما ناتینگ فون 2 با بهبود روشنایی، بزرگتر کردن نمایشگر و استفاده از قابلیت LTPO این بخش رو به گوشی های پرچمدار نزدیک تر کرده. هر دو گوشی دوربین معمولی دارند اما گوشی ناتینگ 2 میتونه یه مقداری عملکرد کلی بهتری به خصوص در بخش فیلمبرداری و دوربین سلفی به شما بده. شرکت ناتینگ با ارتقا پردازنده نسل دوم و استفاده از یه تراشه پرچمدار باعث شده دیگه در این بخش هم نقطه ضعفی توی گوشی نبینیم و یه عملکرد پردازشی خوب رو بتونه به شما بده. البته این افزایش قدرت پردازشی یه مقداری باعث کاهش شارژدهی شده که باعث میشه در این بخش ناتینگ فون 1 عملکرد بهتری داشته باشه و بتونه شارژدهی بیشتری انجام بده البته سرعت شارژ یه بهبودی داشته و میتونه توی زمان کمتری گوشی شارژ بشه. رابط کاربری و امکانات LED ها باعث میشه تجربه گوشی خاص تر باشه و یکی از بهترین تجربه کار بین گوشی های اندرویدی رو داشته باشید.
اما میرسیم به موضوع مهم ارزش خرید، با توجه به موارد گفته شده گوشی Nothing Phone 2 کلا ارزش خرید بیشتری داره و به گوشی های پرچمدار نزدیک تر شده اما در حال حاضر خیلی توی بازار موجودی بالایی نداره و برای نسخه با رم و حافظه 12/256 حدود 37.7 میلیون تومان قیمت داره که به نسبت نسخه مشابه گوشی Nothing Phone 1 که حدود 23.7 میلیون تومان قیمت داره، حدود 14 میلیون تومان گرونتره، البته ناتینگ برای این گوشی سراغ قابلیت های گوشی های پرچمدار رفته که باعث شده یه مقداری قیمت دلاری بیشتری به نسبت نسل قبلی داشته باشه، اما با فرض ثابت بودن قیمت دلار، با واردات بیشتر احتمال کاهش قیمت رو داره. همون اتفاقی که برای نسل قبلی افتاد و حدود 30 40 درصدی کاهش قیمت پیدا کرد. اگه داشتن امکانات نزدیک به پرچمدار براتون مهمه گوشی ناتینگ فون 2 میتونه گزینه بهتر و به روزتری باشه اما با این قیمت میتونید سراغ گوشی های پرچمدار برندهای دیگه مثل سامسونگ، اپل و یا شیائومی برید که میتونن عملکرد بسیار بهتری رو به شما بدن. این مورد برای نسل 1 گوشی های ناتینگ هم صدق میکنه و نسخه های با رم و حافظه پایین تر که حدود 17 میلیون تومان قیمت داره، به نسبت گوشی های میان رده جدید شیائومی و سامسونگ مثل Poco F5 و یا A54 خیلی حرف خاصی برای گفتن نداره، اما طراحی خاص و جذاب و امکاناتی که LED های استفاده شده بهتون میده و همچنین رابط کاربری سبک و جذاب این گوشی های میتونه بزرگترین نکته مثبت برای خریدشون در این بازه ها باشه و اگه خیلی قدیمی و معمولی بودن سخت افزار براتون مهم نیست گوشی ناتینگ فون 1 با داشتن قیمت حدودی 17 میلیون تومان برای نسخه با رم و حافظه ذخیره سازی 8/256 یه گزینه میان رده خوش ساخت، با قدرت مناسب و شارژدهی خوب به حساب میاد و میتونه تا یکی دو سال آینده کار رو راه بندازه، البته اگه توی یکی دو هفته اول از طراحی و LED ها خسته نشید!