چرا نیروی گرانش می‌تواند سندرم روده تحریک‌پذیر ایجاد کند؟

دکتر برنان اشپیگل، نویسنده این مقاله از مرکز پزشکی سیدارزــ‌‌ساینای در لس‌آنجلس کالیفرنیا، می‌نویسد: «همان‌طور که به تمام نظریه‌های از قبل موجود مربوط به تحرک، باکتری‌ها و روانشناسی عصبی روده تحریک‌پذیر فکر می‌کردم، متوجه شدم گرانش نقطه وحدت همه آن‌ها است. بدون شک در ابتدا بسیار عجیب به نظر می‌رسید، اما وقتی این ایده را بسط دادم و با کمک همکارانم آن را اجرا کردم، نتیجه داد.» به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، اشپیگل پیوندهایی بالقوه پیدا کرد که نشان می‌داد بسیاری از اندام‌هایی که مجرای شکمی را تشکیل می‌دهندــ آن‌هایی که «روبنا» را شکل می‌دهندــ ممکن است در معرض فشار نیروی گرانش زمین، یک جی ( ۹.۸ متر بر مجذور ثانیه)، باشند. اشپیگل در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «ارگان‌های بدن ما مدام به سمت پایین کشیده می‌شوند. اگر این اندام‌ها نتوانند کشش گرانش را مدیریت کنند، مشکلاتی مانند درد، گرفتگی، سبکی سر، تعریق، ضربان قلب سریع و مشکلات کمر ایجاد می‌شود؛ یعنی همه نشانه‌هایی که در روده تحریک‌پذیر مشاهده می‌شود. حتی ممکن است به رشد بیش از حد باکتری‌ها در روده کمک کند؛ مشکلی که آن هم با آی‌بی‌اس (سندرم روده تحریک‌پذیر) مرتبط است.»

او این پدیده را «سوءمدیریت گرانش» توصیف می‌کند و می‌گوید که این معمولا می‌تواند فرد را فریب دهد تا فکر کند تغییرات فیزیکی بزرگی در محیط اطرافش اتفاق می‌افتد. «از آنجایی که همسویی با گرانش تزلزل پیدا می‌کند و بین فشار نیروی جی موردانتظار و واقعی ناهماهنگی وجود دارد، بسامد و شدت درد افزایش می‌یابد. در اصل، درد استخوانی‌عضلانی می‌تواند یک نشانه مستقیم سوءمدیریت نیروی جاذبه باشد.» آی‌بی‌اس ممکن است تا حدی ناشی از مشکلات روانی هم باشد اما به گفته این پزشک، همچنان با جاذبه در ارتباط است. اشپیگل گفت: «سیستم عصبی ما هم در دنیای گرانش تکامل یافته و این ممکن است توضیح دهد که چرا بسیاری از مردم هنگام اضطراب احساس می‌کنند یکهو دلشان می‌ریزد.» عجیب است که این حس درونی مبهم هنگام سقوط به سمت پایین نیز رخ می‌دهد، مانند هنگام پایین آمدن ترن هوایی یا توربولانس [چاله هوایی] در پرواز. اعصاب موجود در روده مانند یک تشخیص‌دهنده باستانی نیروی جی عمل می‌کنند و زمانی که با خطر سقوط مواجه‌ایم یا در شرف سقوطیم، به ما هشدار می‌دهند. او این نظریه را مطرح می‌کند که وقتی فردی احساس می‌کند اضطراب دستگاه گوارش او را آشفته کرده، ممکن است ناخودآگاه برای تغییرات گرانش آماده شود؛ مثل وقتی که برای مرحله سرازیر شدن ترن هوایی از ارتفاع آماده می‌شود. اشپیگل ادامه داد: «افراد مبتلا به آی‌بی‌اس ممکن است مستعد پیش‌بینی بیش از حد تهدیدهای نیروی جی باشند که هرگز رخ نمی‌دهد.» همان‌طور که بعضی‌ها بهتر از دیگران می‌توانند سقوط شدید با یک ترن هوایی را تحمل کنند، سیستم‌ بدن برخی هم در مورد نحوه مدیریت گرانش در حالت اضطراب موفق‌تر است. او این مفهوم را «هشیاری نیروی جی» می‌نامد. اشپیگل تاکید می‌کند کمبود سروتونین‌ــ ماده شیمیایی ترشح‌شده در مغز که در اثر آی‌بی‌اس، اضطراب و افسردگی تولید آن کم می‌شودــ می‌تواند یک اثر جانبی شرایط ژئوفیزیکی زمین باشد. «این‌ها ممکن است اشکال مختلف فقدان تحمل گرانش باشند.»