با شات ایکس همیشه در فناوری بروز باشید
بزرگسالان مبتلا به «بیش‌فعالی» عمر کوتاه‌تری دارند
عکس : بزرگسالان مبتلا به «بیش‌فعالی» عمر کوتاه‌تری دارند

بزرگسالان مبتلا به «اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی » یا « ADHD » به طور متوسط عمر کوتاه‌تری دارند.

به گزارش سرویس اخبار پزشکی سایت شات ایکس و به نقل از نیو اطلس مطالعه‌ای در بریتانیا نشان داده است که بزرگسالان مبتلا به «اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی» یا «ADHD» به طور متوسط عمر کوتاه‌تری دارند. دکتر «لیز اونینز» نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه «یوسی‌ال» می‌گوید که فقط درصد کمی از بزرگسالان مبتلا به این اختلال تشخیص داده شدند و این مطالعه فقط بخشی از جامعه را پوشش می‌دهد.

همچنین اضافه می‌کند که افرادی که تشخیص داده شدند ممکنه مشکلات سلامتی بیشتری نسبت به افراد عادی مبتلا به این اختلال را داشته باشند. این مطالعه نشان می‌دهد که سیستم بهداشت و درمان هم در تشخیص و هم در ارائه حمایت‌های لازم به این افراد کوتاهی می‌کند.


پروفسور «فیلیپ اشرسون» از «کینگز کالج» لندن می‌گوید که خدمات حمایتی برای بزرگسالان مبتلا به این اختلال از خدمات مربوط به سایر بیماری‌های شایع مثل اضطراب و افسردگی عقب‌تر است و دسترسی محدود به تشخیص و درمان، از جمله حمایت‌های روان‌شناختی، باعث می‌شود که امید به زندگی این افراد همچنان کم بماند. درحالی‌که شواهد علمی زیادی مبنی بر وراثتی بودن این اختلال وجود دارد. این تحقیق داده‌های مربوط به 30،029 بزرگسال بریتانیایی مبتلا به این اختلال را با ۳۰۰،۳۹۰ فرد بدون این اختلال مقایسه کرده است نتایج نشان می‌دهد که مردان مبتلا به این اختلال به طور متوسط ۴.۵ تا ۹ سال و زنان ۶.۵ تا ۱۱ سال کمتر عمر می‌کنند. این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که تعداد واقعی افراد مبتلا به آن اختلال در جهان بسیار بیشتر از آمار رسمی تخمین زده شده است.

محققان می‌گویند که این کاهش طول عمر ناشی از خود این اختلال نیست، بلکه به دلیل مشکلات سلامتی و سبک زندگی مرتبط با این اختلال است. افراد مبتلا بیشتر در معرض استرس، انزوای اجتماعی و مشکلات سلامت روان قرار دارند. این مطالعه همچنین نشان داده که افراد مبتلا به این اختلال بیشتر از سایرین دچار بیماری‌هایی مثل دیابت، فشارخون بالا، صرع و اختلالات شخصیتی می‌شنوند. همچنین احتمال ابتلا به افسردگی، سوءمصرف مواد، سیگارکشیدن، مشکلات مالی و بی‌ثباتی شغلی و مسکن در این افراد بیشتر است.

در نهایت، این مطالعه بر اهمیت تشخیص و درمان مناسب برای این اختلال و ارائه حمایت‌های لازم به این افراد تأکید دارد.

ارسال این خبر برای دوستان در شبکه های مجازی :
تلگرامواتساپایتاتوییترفیس بوکلینکدین