مطالعات جدید نشان می‌دهد که ترکیب رژیم فستینگ با پانسمان‌های بیولوژیکی می‌تواند ترمیم استخوان در موش‌های مسن را به سطوح مشابه موش‌های جوان بازگرداند.
این تحقیق که در مجله eLife منتشر شده، به عنوان یک دستاورد مهم در زمینه درمان‌های بازسازی بافت‌های پیری شناخته شده است.
به گزارش سرویس اخبار پزشکی سایت شات ایکس و به نقل از تکناک با توجه به روند پیری جمعیت جهانی و چالش‌های فزاینده در بازسازی بافت‌ها و ترمیم آسیب‌ها در افراد مسن، این تحقیق نویدبخش یک رویکرد نوآورانه برای بهبود فرایندهای ترمیمی در بدن انسان است.
کاهش ظرفیت ترمیم استخوان با افزایش سن
جاشوآ ریوز، نویسنده اصلی این تحقیق توضیح می‌دهد که با افزایش سن، سلول‌های مسئول ترمیم استخوان به نام استئوپروژنیتور از نظر تعداد و عملکرد کاهش می‌یابند. این کاهش باعث ضعف در بازسازی استخوان‌ها می‌شود.
استخوان‌های کالواریا (بخشی از جمجمه) به طور ویژه‌ای در برابر مشکلات ترمیمی مرتبط با پیری آسیب‌پذیر هستند. این تحقیق به بررسی تغییرات ساختاری و عملکردی استخوان‌ها و سلول‌های مسئول ترمیم در موش‌های مسن پرداخته است.
عکس : کاهش ظرفیت ترمیم استخوان با افزایش سن
مشکلات ترمیمی در موش‌های مسن
نتایج نشان داد که کاهش عروق خونی در بافت‌های استخوانی و تغییرات در نواحی استخوان‌ساز در پیری باعث کاهش کارایی ترمیم استخوان می‌شود.
علاوه بر این، فعالیت‌های میتوکندری و عملکرد تولید انرژی در این موش‌ها به شدت کاهش می‌یابد، که باعث کاهش تعداد و عملکرد سلول‌های استئوپروژنیتور می‌شود.
راهی نوین برای ترمیم استخوان
پژوهشگران در این تحقیق، تصمیم گرفتند که پانسمان‌های Wnt3a را که پروتئینی حیاتی برای تنظیم رفتار استئوپروژنیتور است برای موش‌های مسن اعمال کنند.
این پانسمان‌ها توانستند تعداد این سلول‌ها را افزایش دهند، اما همچنان ترمیم استخوان ها به طور کامل بهبود نیافت.
سپس پژوهشگران رژیم فستینگ یا روزه‌داری متناوب را که در گذشته در بهبود تراکم معدنی استخوان در حیوانات بالغ مؤثر شناخته شده بود، به ترکیب درمانی اضافه کردند.
نتایج شگفت‌انگیز رژیم فستینگ در بهبود ترمیم استخوان
ترکیب فستینگ با پانسمان Wnt3a باعث شد که موش‌های مسن به سطحی از ترمیم استخوان دست یابند که مشابه با موش‌های جوان بود. این درمان باعث افزایش فعالیت میتوکندری و کاهش استرس سلولی در سلول‌های استئوپروژنیتور شد.
علاوه بر این، فستینگ با تغییرات مثبت در میکروبیوم روده، به ویژه افزایش باکتری Akkermansia muciniphila، به سلامت و ترمیم بافت‌ها کمک کرد.
نکته مهم این است که این بهبودها بدون تغییر در میزان کلی کالری دریافتی و فقط از طریق فرایند فستینگ که مشابه با روزه‌داری است، حاصل شد.
مبانی علمی و آینده درمان‌های نوین
این تحقیقات نویدبخش درمان‌های بالقوه برای افراد مسن است، که قادر خواهند بود به کمک این رویکردهای نوین، فرایندهای ترمیمی در بدن خود را بهبود دهند و از آسیب‌های ناشی از پیری جلوگیری کنند.
شکری حبیب، نویسنده ارشد این تحقیق تأکید می‌کند که بافت‌های مسن همچنان پتانسیل بهبود از طریق مداخلات هدفمند مانند: فستینگ و تغییرات میکروبیوم روده را دارند.
این تحقیق همچنان در مراحل ابتدایی خود قرار دارد، اما با انجام مطالعات بیشتر در انسان‌ها، می‌تواند باعث درمان‌هایی شود که به افراد مسن کمک می‌کند سریع‌تر بهبود یابند و عملکرد و سلامت استخوان‌های آنها بهتر شود./ساینا چمنی