بر اساس تحقیقات جدید، ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV-1)، که تب‌خال ایجاد می‌کند، می‌تواند به مغز وارد شود و به احتمال زیاد بیماری‌های عصبی را به دنبال داشته باشد.
به گزارش سرویس اخبار پزشکی سایت شات ایکس و به نقل از تکناک سیاری از مردم نمی‌دانند ویروسی که باعث تب‌خال می‌شود به چه میزان در جامعه شایع است. این مطالعه جدید که در مجله Virology منتشر شده است، نشان می‌دهد که ویروس HSV-1 می‌تواند به سیستم عصبی مرکزی وارد شود و به بخش‌هایی از مغز که وظایف حیاتی مانند: خواب، حرکت، حالت روحی و تنظیم هورمون‌ها را کنترل می‌کنند، آسیب بزند.
دکتر کریستی نیمایر، نویسنده اصلی این تحقیق، توضیح می‌دهد که این ویروس در گذشته به عنوان عامل احتمالی در بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر مطرح شده بود، اما مسیر دقیق آن برای ورود به سیستم عصبی مرکزی مشخص نبود.
محققان به بررسی مناطقی از مغز پرداختند که توسط HSV-1 آلوده می‌شوند و بررسی کردند که آیا این ویروس به طور تصادفی حرکت می‌کند، یا مناطق خاصی را هدف قرار می‌دهد.
آنها متوجه شدند که ویروس بیشتر به بخش‌های حیاتی مانند: ساقه مغز که خواب و حرکت را کنترل می‌کند و مناطق تولیدکننده انتقال‌دهنده‌های عصبی مهم مانند: سروتونین و نوراپی‌نفرین، حمله می‌کند.
عکس : ویروس تبخالعلاوه بر این، محققان مشاهده کردند حتی پس از آنکه ویروس دیگر قابل شناسایی نبود، سلول‌های ایمنی مغز به نام میکروگلیا در برخی از نواحی مغز در حالت التهابی باقی می‌مانند. این التهاب طولانی‌مدت می‌تواند باعث مشکلات مزمن شود و به رشد بیماری‌های عصبی کمک کند.
نیمایر گفت: «شناخت نقش میکروگلیا می‌تواند به ما کمک کند تا بفهمیم چگونه ویروس HSV-1 می‌تواند باعث بیماری‌های عصبی شود. التهاب مداوم سلول‌ها یکی از دلایل اصلی بیماری‌های عصبی است. این تحقیق به ما کمک می‌کند تا بهتر بفهمیم ویروس‌ها چگونه بر سلامت مغز تأثیر می‌گذارند و باعث بروز بیماری‌های عصبی می‌شوند.»
این مطالعه که مغز موش‌های آلوده به ویروس HSV-1 را بررسی کرد، اولین گام مهم در درک چگونگی نفوذ این ویروس رایج به مغز انسان و تأثیر آن را نشان می‌دهد. تخمین‌ها نشان می‌دهد که بین ۵۰ تا ۸۰ درصد از بزرگسالان آمریکایی حامل ویروس HSV-1 هستند، حتی اگر علائم آن را نشان ندهند.»
نیمایر اعلام کرد: «شناسایی چگونگی ورود ویروس HSV-1 به مغز و مناطق آسیب‌پذیر مغز در درک چگونگی شروع بیماری، کلیدی است.»
این دانش جدید می‌تواند به تحقیقات بیشتر درباره ارتباط بین ویروس HSV-1 و بیماری‌های عصبی کمک کند و به احتمال زیاد باعث بهبود روش‌های پیشگیری، تشخیص زودهنگام و درمان‌های هدفمند در آینده شود.