مقاله‌ای که در تاریخ ۹ اکتبر در هیومن ژنومیکس منتشر شد، نشان می‌دهد که ملانین—رنگدانه اصلی پوست—ممکن است با ترکیبات دارویی تداخل پیدا کرده و بر نحوه تعامل بدن با داروها تأثیر بگذارد.
به گزارش سرویس اخبار پزشکی سایت شات ایکس و به نقل از ایمنا این یافته‌ها می‌تواند تبعات قابل توجهی برای میلیون‌ها بیمار به همراه داشته و رویکرد آزمایش‌های بالینی، ایمنی دارو و دوز مصرفی آن‌ها را دستخوش تغییر کند.
تأثیر رنگدانه‌ها بر جذب دارو
تحقیقات نشان داده که دو نوع ملانین در بدن وجود دارد: اوملانین، که بیشتر در پوست‌های تیره مشاهده می‌شود، و فئوملانین، که بیشتر در پوست‌های روشن وجود دارد. اوملانین تمایل بیشتری به ترکیبات خاص مانند داروهای ضد مالاریا، داروهای ضد روان‌پریشی و آنتی‌بیوتیک ها دارد. این داروها می‌توانند در بافت‌های رنگدانه‌دار مانند پوست و چشم‌ها ذخیره شده و منجر به اثربخشی طولانی‌مدت یا افزایش سمیّت شوند.
تأثیر نیکوتین بر رنگ پوست
محققان همچنین شواهدی یافتند که نشان می‌دهد تمایل متقابل نیکوتین و رنگدانه‌های پوست می‌تواند بر عادت‌های سیگار کشیدن تأثیر بگذارد. نیکوتین در افرادی که پوست تیره‌تری دارند، در پوست و مو انباشته می‌شود و این می‌تواند به ماندگاری طولانی‌مدت نیکوتین در بدن منجر شود. این مسئله ممکن است بر وابستگی به نیکوتین تأثیر بگذارد، زیرا افرادی که سطح ملانین بالاتری دارند، ممکن است علائم ترک ادامه‌داری را تجربه کنند.
تغییر در رویکردهای درمانی
با توجه به این یافته‌ها، محققان بر این باورند که رنگ پوست باید در طراحی و ارزیابی چسب‌های نیکوتین و دیگر محصولات دارویی مدنظر قرار گیرد. اگر ارتباط بین سطح بالاتر ملانین و ماندگاری نیکوتین تأیید شود، باید محصولات دارویی به‌طور خاص برای افراد با پوست تیره‌تر طراحی شوند.