چسب «ریز سوزن » ( میکرونیدل ) ساخته دانشمندان دانشگاه بات، میزان مهارشده‌ای از دارو را مستقیم وارد بدن می‌کند و نیاز به تزریق یا خوردن دارو را از بین می‌برد.
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، دانشمندان امیدوارند این چسب که در نشریه پیشرفت‌های زیست‌مواد (Biomaterials Advances) درباره آن توضیح داده شده است، ظرف ۵ تا ۱۰ سال آینده برای استفاده عموم آماده شود.
ئی‌پی‌اس‌آرسی و کلینیک دیابت ابوت تامین مالی این چسب‌های جدید را به عهده دارند و از ماده‌ای جدید به نام «هیدروژل»ــ ماده‌ای ژل‌مانند که عنصر تشکیل‌دهنده آن آب است، ساخته شده است.
همچنین می‌توان از آن‌ها چاپ سه‌بعدی تهیه کرد که به این ترتیب مقرون‌به‌صرفه‌تر از چسب‌های ریزسوزن تجاری موجود خواهد شد.
عکسی از این چسب نشان می‌دهد که از سکه یک پوندی کوچک‌تر است و ریزسوزن‌های آن که قابل مشاهده‌اند، هنگام استفاده از چسب، چند لایه اول پوست را بدون ایجاد درد سوراخ میکنند.
تماس با مایع زیر سد پوست به تورم این سوزن‌های «آب‌دوست» منجر و مقدار خاصی از داروی انتخابی وارد بدن بیمار می‌شود.
دکتر هانا لیز، مهندس شیمی دانشگاه بات، این چسب‌ها را با همراهی مهندسان همکارش، جوزف ترنر، دانشجوی دکترا، پروفسور پدرو استرلا و دکتر میثم لابئی، زیست‌شناس، ساخته است.
او می‌گوید روزی را می‌بیند که انگلستانی‌ها هر روز چسب‌هایی را زیر ساعت مچی‌شان می‌بندند و تغییرات هورمون استرس و سایر داده‌ها را رصد میکنند.
او گفت: «تزریق کاری تهاجمی و گران‌قیمت است و برای همه مناسب نیست. بسیاری از مردم سوزن‌هراسی دارند و به دریافت دارو از راه تزریق هیچ تمایلی ندارند؛ حتی زمانی که واقعا لازم باشد درمان به این روش انجام شود.»
«همچنین تزریق برای برخی افراد مناسب نیست‌ــ مثل بیماران مسن که پوستشان نازک است.»
«گاهی اوقات نیز استفاده از سوزن پاتوژن‌هایی مانند باکتری ایجاد می‌کند که ممکن است به‌ویژه در افرادی با ایمنی پایین، باعث عفونت شود.»
با اینکه مردم معمولا راحت‌ترند که داروی خوراکی مصرف کنند، دکتر لیز می‌گوید قرص‌ها ممکن است عوارض جانبی منفی یا تاخیرهایی داشته باشند که این چسب‌های جدید می‌توانند سرعت آن را بالا ببرند.
او گفت: «مصرف داروی خوراکی ممکن است مشکلات گوارشی برای فرد پدید بیاورد؛ از زمانی که دارو را مصرف می‌کنیم مدتی طول می‌کشد تا به محل موردنیاز در بدن برسد.»
«دوز آن باید بیشتر باشد چون مقدار زیادی از فرمولاسیون آن در روده تجزیه می‌شود و چنانچه بیمار آنتی‌بیوتیک مصرف کند، این امر به مقاومت دارویی ضدمیکروبی نیز می‌انجامد.»
«گام بعدی ما ادامه اصلاح این چسب ریزسوزن و انجام دادن مطالعات حیوانی پیش از انتقال آن به آزمایش‌های بالینی برای انسان است.»
«امیدوارم این چسب‌ها طی ۵ تا ۱۰ سال آینده برای استفاده بیماران آماده شوند.»
طبق پیش‌بینی دکتر لیز، این چسب‌ها هم برای داروهایی که در کل بدن باید به گردش در بیایند و هم داروهایی که باید موضعی‌تر بمانند، مناسب‌اند.
مثلا می‌توان از این چسب‌ها برای درمان نواحی عفونی‌شده بدن استفاده کرد. همچنین برای ارائه واکسن و نظارت بر سطح هورمون نیز کاربرد دارد.
دکتر لیز افزود: «ما همچنین می‌توانیم نقش داشتن این چسب‌ها در زمینه‌های سلامتی و تندرستی را شاهد باشیم.»
«می‌توانم روزی را تصور کنم که مردم زیر ساعت هوشمندشان میکروسوزن بچسبانند تا نوسان‌های کورتیزول، هورمون استرس، را تشخیص بدهند.»