پژوهشی که به‌تازگی در «پلوس وان» منتشر شد، نشان می‌دهد وجود چهار ژن در ارتباط با میزان توانایی یک فرد در پایبند بودن به سبک گیاه‌خواری تاثیر‌گذارند.
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، دکتر نبیل یاسین، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد افتخاری آسیب‌شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه نورت‌وسترن، گفت: «در حال حاضر می‌توان گفت ژن تیک نقش مهمی در گیاه‌خواری ایفا می‌کند و احتمالا برخی افراد در ر‌ژیم غذایی گیاه‌خواری مناسب‌تر از دیگران‌اند.»
او در ادامه افزود: «علاوه بر اعمال مذهبی و فرهنگی، دلایل بهداشتی، اخلاقی و زیست محیطی همگی جزو عواملی‌اند که افراد را به کاهش یا حذف گوشت ترغیب می‌کنند‌ــ اما همیشه آن‌قدرها موفقیت‌آمیز نیستند.»
«تعداد زیادی از افرادی که خود را گیاهخوار توصیف می‌کنند، هنگام پاسخ دادن به پرسشنامه‌ها می‌گویند که محصولات گوشتی هم مصرف می‌کنند. همین امر نشان می‌دهد بسیاری از افرادی که قصد دارند گیاهخوار باشند، نمی‌توانند نیتشان را عملی کنند، زیرا ژنتیک هم در این انتخاب نقش موثری دارد.»
یاسین تاکید کرد: «این تحقیق قادر به شناسایی افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد گیاه‌خواری‌اند، نبود اما محققان امیدوارند تحقیقات آتی پاسخ این پرسش را بیابد.»
دکتر خوزه اردوواس، استاد تغذیه و ژنتیک در ماساچوست، می‌گوید: «این پژوهش ارتباط پیچیده بین ژن‌ها و انتخاب‌های غذایی را برجسته می‌کند. ممکن است در آینده، توصیه‌های غذایی شخصی‌شده‌تری بر اساس استعدادهای ژنتیکی هم داشته باشیم.»
ارتباط با سوخت‌وساز و عملکرد مغز
محققان از داده‌های بانک زیستی بریتانیا‌ــ پایگاه داده زیست پزشکی و منبع تحقیقاتی بزرگ که افراد را درازمدت دنبال می‌کند‌ــ استفاده کردند.
در این پژوهش، بیش از پنج هزار گیاهخوار سفت و سخت که در سال گذشته گوشت نخورده بودند، با بیش از ۳۰۰ هزار نفر در گروه کنترل که طی سال گذشته گوشت مصرف می‌کردند، مقایسه شدند.
محققان در این پژوهش سه ژن کاملا دخیل در این انتخاب و ۳۱ ژن دیگر را که به طور بالقوه با گیاه‌خواری در ارتباط‌ند، شناسایی کردند.
پژوهشگران طی تجزیه و تحلیل ژنتیکی متوجه شدند که گیاه‌خواران نسبت به غیرگیاه‌خواران تنوع گسترده‌ای از این ژن‌ها دارند. دلیل آن هم ممکن است نحوه پردازشلیپیدها یا چربی‌ها درافراد مختلف باشد.
به گفته یاسین، چندین ژن مرتبط با گیاه‌خواری در این تحقیق به سوخت‌وسازلیپیدها مربوط می‌شد.
او تاکید کرد: «گیاهان و گوشت از نظر پیچیدگیلیپیدها متفاوت‌اند، بنابراین ممکن است برخی افراد از نظر ژنتیکی بهلیپیدهای موجود در گوشت نیاز داشته دارند. ما حدس می‌زنیم این موضوع به تفاوت‌های ژنتیکی در سوخت‌وسازلیپیدها و نحوه تاثیر آن بر عملکرد مغز مربوط می‌شود، اما برای بررسی این فرضیه به تحقیقات بیشتری نیازمندیم.»
البته این پژوهش محدودیت‌هایی دارد. از جمله اینکه همه افراد حاضر در تجزیه و تحلیل سفیدپوست بودند، که به گفته یاسین برای حفظ یکدستگی در نمونه بود تا از اعمال فرهنگی که نتیجه را مخدوش می‌کند، جلوگیری شود اما همین موجب می‌شود که تعمیم این پژوهش به سایر افراد ممکن نشود. اگرچه این پژوهش پاسخ قطعی نمی‌دهد، نگاه بسیار مهمی به تغذیه دارد.