مریخ در سال ۲۰۲۲ توسط قویترین مریخلرزه در سال ۲۰۲۲، تکان خورد و اکنون میدانیم که چه چیزی باعث آن شده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس ، قویترین مریخلرزه ثبت شده هیچ اثر قابل مشاهدهای در سطح سیاره سرخ بر جای نگذاشت.
دانشمندان روز سهشنبه(۱۷ اکتبر) گزارش دادند که قویترین مریخلرزه ای که مریخ را به شدت لرزانده، نه به دلیل سقوط یک سیارک، بلکه به دلیل نیروهای زمینساختی درون خود سیاره به وجود آمده است. یافتههای جدید نشان میدهد که سیاره سرخ از نظر لرزهای فعالتر از آن چیزی است که پیش از این تصور میشد.
در روز چهارم مه ۲۰۲۲، فرودگر اینسایت ناسا که اکنون بازنشسته شده، مریخلرزهای به بزرگی ۴.۷ را ثبت کرد. این لرزه پنج برابر قویتر از رکورددار قبلی با بزرگی ۴.۲ است که اینسایت در سال ۲۰۲۱ اندازهگیری کرد. این مریخلرزه به مدت شش ساعت ادامه یافت و قویترین و طولانیترین لرزه ثبت شده در یک سیاره دیگر را رقم زد.
اینسایت پس از فرود در هامونه الیسیوم(Elysium Planitia) در مریخ در ماه نوامبر سال ۲۰۱۸، بیش از ۱۳۰۰ مریخ لرزه را ثبت کرده است که دستکم هشت مورد از آنها به برخورد سیارکها ارتباط داده شده بود. سیگنال مریخلرزه عظیم ماه مه سال ۲۰۲۲، که توسط یک لرزهسنج حساس در این فرودگر اندازهگیری شد، مشابه سیگنالهای دیگر ناشی از برخورد سیارکها بود، بنابراین دانشمندان شروع به جستجوی یک دهانه جدید به عرض ۳۰۰ متر در مریخ و تودهای از غبار کردند که هر دو آنها بلافاصله پس از برخورد یک سیارک ظاهر میشوند. دانشمندان میگویند که گروههایی در هند، چین، اروپا و امارات متحده عربی با استفاده از مدارگردهای مربوطه خود که به دور مریخ میچرخیدند، این نشانگرها را جستجو کردند، اما هرگز آنها را پیدا نکردند. به همین دلیل است که پس از ماهها جستجو، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این مریخلرزه منش زمینساختی داشته است.
خِرَد عرفی معتقد است که بر خلاف زمین، مریخ برای میزبانی از فرآیندهای تکتونیکی بسیار کوچک و سرد است. صفحات تکتونیکی زمین صخرههای عظیم با شکل نامنظمی که مرزهای آنها در زیر اقیانوسها مدفون است در پاسخ به نیروهای موجود در گوشته که لایه بین پوسته و هسته است، حرکت میکنند و این به طور معمول منجر به رانش زمین و بروز زلزله میشود. با این حال، سطح مریخ مانند زمین شکسته نشده است، بنابراین تصور نمیشود که تکتونیک صفحهای در این سیاره سرخ رخ دهد.
بر اساس این مطالعه جدید، لرزه شناسایی شده توسط اینسایت احتمالا ناشی از انتشار تنش میلیارد ساله در پوسته مریخ بوده است که به دلیل سرد شدن و کوچک شدن بخشهای مختلف سیاره با سرعتهای مختلف شکل گرفته و تکامل یافته است.
بنجامین فرناندو(Benjamin Fernando)، محقق فوق دکتری در دانشگاه آکسفورد در بریتانیا، در این باره میگوید: ما هنوز به طور کامل درک نکردهایم که چرا برخی از نقاط این سیاره تنشهای بیشتری نسبت به سایرین دارند، اما نتایجی مانند این به ما کمک میکند تا بیشتر تحقیق کنیم. یک روز، این اطلاعات ممکن است به ما کمک کند تا بفهمیم کجا زندگی انسان در مریخ امنتر است و از کجا ممکن است لازم باشد اجتناب کنیم!
این تحقیق در مقالهای که روز سه شنبه، ۱۷ اکتبر در مجله «Geophysical Research Letters» منتشر شد، شرح داده شده است.