مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که سبک زندگی بی‌تحرک جوانان نسل هزاره یا Millennials باعث می‌شود که فرایندهای طبیعی پیری بدن آنها سریع‌تر از حد معمول پیش برود.
به گزارش سرویس اخبار پزشکی سایت شات ایکس و به نقل از تکناک نسل هزاره یا Millennials به نسلی از افراد گفته می‌شود که در حدود سال‌های ۱۹۸۰ تا اواسط دهه ۱۹۹۰ تا اوایل دهه ۲۰۰۰ متولد شده‌اند.
این نسل همچنین با نام نسل Y شناخته می‌شود. ویژگی‌های مشترک این نسل شامل رشد در دوران پیشرفت فناوری، اینترنت و دستگاه‌های دیجیتال است. آنها به طور گسترده با دنیای دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی آشنا هستند و از تکنولوژی برای ارتباطات، تحصیل و سرگرمی استفاده می‌کنند.
پژوهش‌ها نشان می‌دهند که نسل هزاره بیش از ۶۰ ساعت در هفته نشسته هستند، از جمله در مسیرهای طولانی، روزهای کاری پشت کامپیوتر و شب‌هایی که به تماشای محتوا یا گشت‌وگذار در شبکه‌های اجتماعی می‌گذرانند.
محققان هشدار می‌دهند که این بی‌تحرکی طولانی می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و مشکلات سلامتی مرتبط با سن را زودتر از آنچه که فکر می‌کردیم، افزایش دهد.
این یافته‌های نگران‌کننده از پژوهشی که توسط دانشمندان دانشگاه‌های کلرادو بولدر و کالیفرنیا ریورساید انجام شده و در مجله PLOS ONE منتشر شده، به دست آمده است.
عکس : سبک زندگی بی‌تحرک جوانان نسل هزاره فرایندهای طبیعی پیری بدن آنها سریع‌تر از حد معمول پیش بروداین مطالعه بیش از ۱۰۰۰ نفر از ساکنان سابق یا فعلی کلرادو، از جمله ۷۳۰ دوقلو را مورد بررسی قرار داد و آن را به یکی از اولین تحقیقات جامع در مورد تأثیر نشستن طولانی مدت بر معیارهای کلیدی سلامت در جوانان تبدیل کرد.
یافته‌ها یک باور رایج میان جوانان را به چالش می‌کشد، که فکر می‌کنند تا میانسالی انتخاب‌های سبک زندگی تأثیری بر سلامتی آنها ندارند.
رایان بروئلمان، پژوهشگر ارشد این مطالعه در بیانیه‌ای گفت: «جوانان فکر می‌کنند که در برابر تأثیرات پیری بدن مقاوم هستند. آنها فکر می‌کنند متابولیسم من عالی است، نیازی نیست تا ۵۰ یا ۶۰ سالگی نگران باشم. اما کاری که در این دوره حیاتی زندگی انجام می‌دهید، بسیار مهم است.»
این تحقیق روی شرکت‌کنندگان بین ۲۸ تا ۴۹ سال که میانگین سنی ۳۳ سال داشتند، متمرکز بود. به طور متوسط، این افراد گزارش کردند که روزانه حدود ۹ ساعت می‌نشینند. حتی برخی از شرکت‌کنندگان اعلام کردند که تا ۱۶ ساعت می‌نشینند. آنها به طور میانگین بین ۸۰ تا ۱۶۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط هفتگی و کمتر از ۱۳۵ دقیقه تمرین شدید داشتند.
این مطالعه دو شاخص کلیدی سلامت قلبی-عروقی و متابولیک را اندازه‌گیری کرد: شاخص توده بدنی (BMI) و نسبت کلسترول کل به کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (TC/HDL) که به عنوان نسبت ریسک قلبی شناخته می‌شود.
این اندازه‌گیری‌ها اطلاعات مهمی درباره سلامت قلب و عملکرد متابولیک ارائه می‌دهند و با افزایش این اعداد، خطرات سلامتی نیز افزایش می‌یابد.
نتایج این مطالعه جالب بود. افرادی که بیشتر می‌نشستند، نسبت‌های TC/HDL و BMI بالاتری داشتند، حتی اگر در روز به حداقل ۲۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط پایبند بودند. در واقع هر چه فردی بیشتر بنشیند، بدن او از نظر این شاخص‌های سلامتی، پیرتر به نظر می‌رسد.
این تحقیق یک عامل محافظ مهم در برابر اثرات نشستن طولانی مدت شناسایی کرد و آن هم تمرین ورزشی شدید بود. شرکت‌کنندگانی که به مدت ۳۰ دقیقه فعالیت شدید روزانه مانند دویدن یا دوچرخه‌سواری شدید انجام می‌دادند، نشانگرهای سلامتی مشابه افرادی را داشتند که پنج تا ده سال جوان‌تر بودند و به همان مدت زمان نشسته بودند، اما تمرین شدید انجام نمی‌دادند. با این حال، حتی این سطح از فعالیت شدید نیز نمی‌توانست به طور کامل اثرات منفی نشستن طولانی مدت را خنثی کند.
استفاده از دوقلوها در این مطالعه خیلی مفید بود، چرا که کمک کرد تا محققان بهتر رابطه بین فعالیت بدنی و سلامتی را بفهمند.
دوقلوهای همسان ۱۰۰ درصد ژن‌های مشترک دارند، بنابراین مقایسه آنها با عادات مختلف نشستن و ورزش کردن، این امکان را می‌دهد که محققان اثرات سبک زندگی بر سلامتی را دقیق‌تر بررسی کنند.
وقتی دوقلوهایی که عادت‌های متفاوتی در نشستن و ورزش داشتند با یکدیگر مقایسه شدند، محققان فهمیدند که برای بهبود سطح کلسترول، بهتر است زمان نشستن با ورزش جایگزین شود تا اینکه فقط ورزش را به روزهایی که زیاد می‌نشینند، اضافه کنند.
چاندرا رینولدز، نویسنده ارشد این مطالعه اعلام کرد: «تحقیقات ما نشان می‌دهد که کمتر نشستن در طول روز، انجام بیشتر تمرینات شدید، یا ترکیبی از هر دو می‌تواند برای کاهش خطر پیری زودرس بدن در اوایل بزرگسالی ضروری باشد.»
چه چیزی دقیقاً به عنوان تمرین ورزشی شدید به حساب می‌آید؟ فعالیت‌هایی که ضربان قلب شما را بالا می‌برند مانند: دویدن، دوچرخه‌سواری سریع، تمرینات تناوبی با شدت بالا، یا شنای شدید، از این دست هستند.
این فعالیت‌ها به طور معمول به تلاش بیشتری نسبت به تمرینات متوسط مثل پیاده‌روی سریع یا دوچرخه‌سواری عادی نیاز دارند.