برخی، از حرکات معکوس به مثابه گونه‌ای فیزیوتراپی یا توانبخشی استفاده می‌کنند، و برخی دیگر این کار را برای تقویت آمادگی جسمانی و سلامت کلی خود انجام می‌دهند.
به گزارش و به نقل از ایندیپندنت، گریسون ویکم، متخصص فیزیوتراپی در نیویورک، می‌گوید: «فکر می‌کنم عالی است که کمی حرکت رو به عقب را به فعالیت روزانه اضافه کنیم. امروزه مردم بیش از حد می‌نشینند و تنوعی نیز در نوع فعالیت بدنی‌شان ندارند.»
پژوهش‌های زیادی درباره پیاده‌روی رو به عقب انجام شده است.
بر اساس پژوهشی در مارس ۲۰۲۱، تعادل، سرعت راه‌رفتن و آمادگی قلبی و ریوی شرکت‌کنندگانی که در طول چهار‌هفته، روزی ۳۰ دقیقه روی تردمیل به سمت عقب راه می‌رفتند، افزایش یافت.
افزون بر این، یک کارآزمایی بالینی با مشارکت گروهی از زنان انجام، و نتایج آن در آوریل ۲۰۰۵ در مجله بین المللی پزشکی ورزشی منتشر شد. پس از یک برنامه شش‌هفته‌ای دویدن و راه رفتن به عقب، چربی بدن این زنان کاهش، و آمادگی قلبی و تنفسی آنان افزایش یافت.
تحقیقات دیگری نیز نشان می‌دهد که حرکت رو به عقب، به افراد مبتلا به آرتروز زانو و کمردرد مزمن کمک می‌کند، و راه رفتن و تعادل آنان را نیز بهبود می‌بخشد. این کار همچنین به هشیاری بیشتر ذهن کمک می‌کند.
نتیجه پژوهشی در ۲۰۲۱ روی بیماران مبتلا به عوارض بلندمدت ناشی از سکته مغزی، از مزیت راه رفتن رو به عقب در این افراد خبر داد.
چرا حرکت رو به عقب مفید است؟
لندری استس، متخصص قدرت بدنی از تگزاس، می‌گوید: «وقتی بدن خود را به جلو می‌برید، حرکتی با محوریت «همسترینگ» (شامل سه ماهیچه در ناحیه پشت استخوان پا) است. اگر به سمت عقب راه بروید، در واقع این نقش را تغییر می‌دهید و بر آن مبنا، زانوکشی یا صاف شدن زانو رخ می‌دهد.»
به گفته او، در نتیجه ماهیچه‌های مختلف بدن را به‌کار‌می‌گیرید که همواره مفید است.
وی تاکید می‌کند: «نیرومندی بدن بر بسیاری از کمبودها غلبه می‌کند.»
به عقیده متخصصان، بدن با موقعیت‌ها، حرکات و وضعیت‌هایی که اغلب انجام می‌دهیم، سازگار می‌شود و همین امر، به سفت شدن ماهیچه‌ها و مفاصل می‌انجامد که ساییدگی و پارگی مفاصل و سپس درد و آسیب را در پی دارد. بر این مبنا، هر چه بیشتر تنوع حرکات را به فعالیت‌های روزانه یا در باشگاه اضافه کنیم، برای بدن بسیار مفیدتر است.
حرکت به سمت عقب، ایده جدیدی نیست. مردم چین از قرن‌ها پیش، برای بهبود سلامت جسمی و روانی، به قدم‌زدن رو به عقب می‌پردازند.
حرکت رو به عقب در ورزش نیز رایج است؛ به بازیکنان و داوران فوتبال دقت کنید. حتی مسابقات و رقابت‌هایی هم برای حرکت رو به عقب وجود دارد.
شروع کار بسیار آسان است و مانند هر چیز دیگری، کلید یادگیری آن به تمرین بستگی دارد.
ویکم می‌گوید: «می‌توانید هفته‌ای چند بار، هر بار پنج دقیقه به عقب یا برعکس راه بروید. یا ۲۰ دقیقه قدم بزنید و پنج دقیقه از آن را به صورت معکوس حرکت کنید. همچنانکه بدنتان به این حرکت تازه عادت می‌کند، می‌توانید زمان و سرعت آن را افزایش دهید یا حرکات چالش برانگیزتری را امتحان کنید.»
راه رفتن به سمت عقب روی تردمیل هم عالی است. تردمیل موتوردار گزینه مناسبی است، ولی بهتر است با نیروی بدنی خودتان تمرین کنید.
اگر پیاده‌روی برعکس روی تردمیل، مخصوصا موتوردار، را انتخاب می‌کنید، با گرفتن نرده‌ها و تنظیم سرعت نسبتا آهسته شروع کنید. وقتی به حرکت عادت کردید، می‌توانید سریع‌تر راه بروید، شیب را افزایش دهید و نرده‌ها را رها کنید.
اگر تصمیم گرفتید آن را در خارج از خانه امتحان کنید، در آغاز مکانی را انتخاب کنید که عاری از خطر باشد؛ مانند چمنزاری در پارک.
ویکم می‌گوید: «تنوع حرکات بدنی مزایای بسیاری دارد و یکی از این حرکات بدنی، حرکت رو به عقب است.»