هنگامی که شریک زندگی خود را به نفع تلفن خود نادیده می‌گیرید، وی ممکن است تلافی کند. آنچه با عنوان فابینگ ( phubbing ) شناخته می‌شود عبارت است از اینکه فردی، مثل شریک دراماتیک خود، را نادیده بگیرید و در عوض توجهتان بر گوشی‌تان متمرکز باشد.
به گزارش ایتنا و به نقل از سایکالوجی‌تودی، فابینگ رخدادی رایج و در عین حال توهین‌آمیز است و اغلب به عنوان یک آلرژن اجتماعی در نظر گرفته می‌شود.
افرادی که خودشان متحمل فاب شده‌اند اغلب احساس رنجش می‌کنند و احتمال بیشتری دارد که خودشان نسبت دیگران فابینگ داشته باشند. از نظر روانشناسی، احساس فاب‌شدن پیش‌بینی‌کننده نیاز به حمایت و تایید است، و چنین وضعیتی خود می‌توانند موجب ایجاد فابینگ تلافی‌جویانه شود.
فرض کنید که در یک رستوران هستید، شاید در حال تماشای جدیدترین قسمت سریال هستید، شاید هم با دوستانتان بیرون رفته‌اید - اگر یک شریک رمانتیک با شما باشد، اما چشمانش مدام روی تلفم همراهش باشد، واکنش شما چه خواهد بود؟ داده‌های جدید نشان می‌دهد که استفاده از گوشی در حضور یک شریک عاشقانه لزوماً خوش‌خیم نیست (مقاله Thompson et al., 2022). شرکا آن را احساس می‌کنند، آن را دوست ندارند، و ممکن است تلافی کنند.
بعید است که کیفیت یک رابطه با فابینگ تلافی‌جویانه افزایش یابد. در واقع، دو نفر که سر در گوشی‌هایشان دارند بیش از آنکه در تعامل اجتماعی واقعی باشند درگیر بازی موازی شده‌اند. این متأسفانه بدان دلیل است که تعامل اجتماعی بخش مهمی از حفظ رابطه است.
حتی سالم‌ترین روابط احتمالاً شامل مواقعی می‌شود که هر دو فرد در کنار هستند اما به طور جداگانه با تلفن‌های خودشان درگیرند. شاید این به طور مستقیم به یک رابطه آسیب نرساند، مانند زمانی که فابینگ باعث ایجاد احساس انتقام، حسادت، درگیری یا تنهایی می‌شود، اما فابینگ همچنان باعث بهبود یک رابطه نمی‌شود. از این نظر، فابینگ پیوسته، با اینکه ممکن است احساس رضایت لحظه‌ای به همراه داشته باشد، اما یک فرصت از دست رفته نیز به شمار می‌رود.