باستان شناسان صندل رومی ۲۰۰۰ سالهای را در نزدیکی قلعه‌ای باستانی در اوبرستیم آلمان کشف کردند. تنها بقایای این کفش چرمی، کف آن و چند میخ بود که به‌خوبی حفظ‌شده بود. محققان این کفش‌ها را با استفاده از اشعه ایکس تجزیه‌وتحلیل کردند که نشان داد کفش کالیگا (Caligae) است.
به گزارش سرویس اخبار علمی سایت شات ایکس و به نقل از خبرآنلاین این نوع صندل‌های سنگین و میخ دار بخشی از یونیفرم استانداردی بود که در آن زمان برای سربازان لژیونر رومی و نیروهای کمکی تهیه می‌شد. میخ‌های موجود در کفه باعث ایجاد کشش برای سربازان در حال رژه می‌شد.
عکس : صندل‌های میخکوب‌شده
محققان در حفاری در یک محل سکونت غیرنظامی در حومه قلعه نظامی روم، این کفش‌های نظامی باستانی را کشف کردند. به گفته اداره حفاظت از بناهای تاریخی ایالت باواریا (BLfD) قدمت این شهرک به سالهای ۶۰ تا ۱۳۰ پس از میلاد برمی‌گردد.
عکس : کالیگا
کالیگا، برای جلوگیری تاول زدن پای سربازان طراحی‌شده است. این کفش معمولاً دارای کفی ضخیم متشکل از چندین لایه پوست بز، گوسفند یا گاو بود. همچنین با گل‌میخ‌های آهنی یا مسی (clavi caligarii) میخکوب می‌شد. این زیره جامد پایداری و دوام کفش را تضمین می‌کرد. تسمه‌هایی نیز که کف پا و ساق پا را می‌پوشاند، صندل‌ها را در جای خود و روی پاها محکم می‌کرد.
جالب اینجاست که سومین امپراتور روم، کالیگولا، نام مستعار خود را از کالیگاهای کوچکی گرفته است که در دوران کودکی در میان سربازان پدرش می‌پوشید. کالیگولا (گایوس سزار) در لغت به معنای چکمه کوچک است، که البته لقبی نسبتاً خوب برای رهبر بدنام بود. حتی امروز و با گذشت قرن‌ها، کالیگولا به ظلم و بدرفتاری شهرت دارد.
در پایان قرن اول پس از میلاد، ارتش روم شروع به جایگزینی کالیگا با چکمه‌های محصوری به نام کلسی (calcei) کرد. اگر بخواهیم تصویرسازی و مشابهت امروزی برای آن‌ها در نظر بگیریم، می‌توان کالیگا را به‌عنوان صندل و کلسی را به‌عنوان کفش دید. این تغییر به دلیل نیاز به حفاظت و دوام بیشتر در آب‌وهوای متنوع انجام شد، زیرا امپراتوری روم در سراسر مناطق مختلف قاره گسترش یافت.
در این محوطه باستانی، علاوه بر صندل، ضایعات غذا، ظروف سفالی، داس و اجزای مختلف لباس یافت شده است. این مصنوعات درمجموع درک غنی‌تری از زندگی روزمره در این جامعه باستانی ارائه می‌دهند. کالیگا که عمدتاً توسط سربازان رومی در دوران امپراتوری روم پوشیده می‌شد؛ روشن می‌کند که شیوه‌های زندگی و لباس‌هایی که رومی‌ها با خود به بایرن آوردند، تا چه حد توسط مردم محلی پذیرفته‌شده است.