جنگنده های اس آر ۷۱ در طول جنگ سرد وظیفه داشتند با همان الگوی ثابت بر فراز دریای بالتیک به پرواز درآیند که به آن مسیر «بالتیک اکسپرس» گفته می‌شود. نیروی هوایی سوئد در آن زمان به سکوی Saab J-35F مجهز بود. این جنگنده قدیمی تر قادر به رویارویی با پرنده سیاه آمریکایی‌ها نبود اما جانشین آن، ساب جی ۳۷ ویگن مجهز به سیستم‌های اویونیک پیشرفته تری بود که به آن امکان رهگیری SR-71 Blackbird را می‌داد.
به گزارش سرویس اخبار فناوری نظامی سایت شات ایکس و به نقل از روزیاتو در مقام مقایسه باید گفت که سرعت بلک برد ۳.۰ ماخ بود در حالی که جنگنده سوئدی‌ها سرعتی حدود ۲.۱ ماخ داشت ولی با وجود همین شکاف در توانایی، خلبانان ماهر سوئدی توانستند با برنامه‌ریزی دقیق روی یک بلک برد قفل شوند.
یکی از خلبان‌های سابق JA-37 نیروی هوایی سوئد در این خصوص توضیح داده: در مجموع ۵ مرتبه توانستم رهگیری موفق SR-71 Blackbird داشته باشم که همگی را باید موفق توصیف کرد. چندین بار بررسی کردم تا مطمئن شوم که در نقطه درستی قرار گرفته‌ام. موفق شدم روی یکی از آنها قفل کنم اما شلیک نکردم و صرفا از مقابل یکدیگر گذشتیم و تنها با هم تماس بصری پیدا کردیم.
ساب ۳۷ ویگن ناجی یک پرنده سیاه شد
به هر حال ثابت شد که نخستین رهگیری موفق یک جنگنده بلک برد انجام شده اما شایان توجه است که خلبانان آمریکایی سعی نمی‌کردند از ویگن‌ها که هواپیماهای دوستانه به شمار می‌رفتند، اجتناب کنند. با این حال مهارت و زیرکی خلبانان سوئد ی شایسته تقدیر و ستایش است.
عکس : پرنده سیاهرویارویی ویگن و بلک برد یک مرتبه دیگر در سال ۱۹۸۷ خبرساز شد. زمانی که SR-71 Blackbird در حال پرواز بود، دچار انفجار موتور می‌شود و ناچار با اسکورت ویگن به زمین می‌نشیند. نیروی هوایی سوئد بی‌درنگ دو فروند ویگن خود را برای کمک به پرنده سیاه ارسال می‌کند و در نهایت با حمایت هواپیماهای سوئد ی به سلامت به مقصد می‌رسند.