گنج ویلنا که در سال ۱۹۶۳ در نزدیکی آلیکانته اسپانیا کشف شد از جذابترین یافتههای اواخر عصر برنز است. این گنج شامل یک نیمکره توخالی و یک دستبند و سایر اشیائی بود که عمدتاً از طلا و فلزاتی که در آن زمان ناشناخته بودند، ساختهشده بود.
به گزارش سرویس اخبار سرگرمی و وب گردی سایت شات ایکس و به نقل از خبرآنلاین مشخص شد که این دو قطعه از آهنی ساختهشده بود که در آن زمان زیاد مورداستفاده قرار نمیگرفت، در آن زمان این موضوع تا حدودی دانشمندان را متحیر کرد.
بااینحال، آنچه اکنون محققان متوجه شدهاند این است که این سازهها از آهن شهابسنگ ساختهشدهاند. این یافته حاکی از نبوغ فناوری و فرهنگی جوامع ماقبل تاریخ است.
چیزی که ساخت این دو قطعه فلزی را برای آن زمان بسیار شگفتانگیز میکند، این است که آن زمان ذوبآهن در شبهجزیره ایبری توسعه نیافته بود. بهاینترتیب، آهن شهابسنگ منبع جایگزینی برای سایر فلزات بود. آهن بهکاررفته در این اشیا از شهابسنگهایی که به زمین سقوط کردهاند بهدستآمده و مشخصه اصلی آن میزان بالای نیکل است که آن را از آهن زمینی متمایز میکند.
بنابراین، مطالعات اخیر دانشمندان نشان داد که اشیا گنج ویلنا از این نوع آهن کیهانی ساختهشده است. این یافته با اکتشافات مشابهی مانند خنجر فرعون توت عنخ آمون مطابقت دارد که از فلز کیهانی ساختهشده و نشان میدهد که ارزش این ماده کمیاب شناختهشده بود.
استفاده از آهن شهابسنگی نیازمند مهارت ماهرانه بود. برخلاف آهن ذوبشده، این فلز بیگانه شکننده است و کار با آن چالشبرانگیز است. بااینحال، صنعتگران گنج ویلنا، موفق شدند این فلز کیهانی را به اجسام پیچیده تبدیل کنند و قابلیتهای متالورژی پیشرفته خود را به نمایش بگذارند. از ارزش مادی این اشیا بگذریم، بهاحتمالزیاد در آن زمان ارزش فرهنگی و نمادین قابلتوجهی داشتند.
گنج ویلنا نهتنها نشاندهنده پیچیدگی جوامع اواخر عصر برنز است، بلکه بر ارتباط عمیق آنها با جهانهای طبیعی و کیهانی تأکید میکند. ادغام آهن شهابسنگ، فلزی که به معنای واقعی کلمه از آسمان نازلشده است، ممکن است نماد قدرت، الوهیت یا پیوندی با آسمان باشد. با این تفاسیر، فکر کردن به اینکه فلزات در جوامع ماقبل تاریخ چه تفسیر و جایگاهی داشتند جالب است.