به گزارش اطلاعات آنلاین به نقل از دیلی میل، این دو دارو ضمن کاهش تری گلیسرید بدن ، حملات قلبی و سکته مغزی را کاهش میدهد.
همچنین از آنجایی که تری گلیسرید زیاد باعث پانکراتیت {عارضه تهدید کننده زندگی که در آن پانکراس ملتهب میشود} میشود، داروهای جدید مانع از بروز آن میشوند.
به گزارش سرویس اخبار پزشکی سایت شات ایکس و به نقل از اطلاعات واقعیتی که در این کنفرانس مطرح شد این بود که سالهاست به مردم گفته شده که نوعی کلسترول به نام LDL {لیپوپروتئین با چگالی کم} بیشترین ارتباط را با بیماری قلبی دارد و به همین خاطر به بیماران قرص معروف چربی یعنی انواع استاتین{آتروواستاتین} داده میشود.
بدین ترتیب استاتینها اولین و موفقترین درمان برای مقابله با ماده چرب در خون تلقی شده و در سالهای اخیر داروهای مشابه نیز ساخته شده است.
اما پزشکان در این سالها به تری گلیسرید بدن اهمیتی نمیدادند چراکه اغلب گفته میشده که بی ضرر بوده و بدن از آن به عنوان انرژی استفاده میکند.
حالا پس از سالها، محققان به این نتیجه رسیدهاند که تری گلیسرید زیاد نیز نگران کننده است و تحقیقات جدیدتر نشان میدهد که مقدار بیش از حد آن در خون میتواند شریانها را مسدود کند و باعث ایجاد عوارض تهدیدکننده زندگی مانند حملات قلبی و سکته شود. افزایش تری گلیسیرید همچنین میتواند باعث پانکراتیت شود - یک عارضه تهدید کننده زندگی که در آن پانکراس، غده ای در شکم، ملتهب می شود.
در بیشتر موارد، افزایش سطح به دلیل چاقی و ورزش نکردن و همچنین سایر شرایط سلامتی مانند دیابت و بیماری کلیوی ایجاد میشود. این بیماران تمایل به سطوح بالای LDL نیز دارند.
با این حال، تقریباً یک دهم بزرگسالان دارای ناهنجاری های ژنتیکی هستند که به معنای افزایش تری گلیسیرید آنها علیرغم داشتن سبک زندگی نسبتاً سالم و سطوح پایین LDL است.
به همین خاطر برخی از افراد علی رغم خوردن قرص چربی{ آتروواستاتین} دچار سکته و بیماری قلبی شده و علامت سوال برایشان باقی بود.
اما حالا پزشکان فهمیدهاند که درباره تری گلیسرید اشتباه کرده و در سنین بالا باید کنترل شود. اما در این کنفرانس دو داروی جدید برای رفع این مشکل به نامهای پلوزاسیران و اولزارسن رونمایی شد.
در آزمایشات معلوم شد داروی تزریقی به نام پلوزاسیران، توانست تری گلیسیرید را در بیماران با سطوح بسیار بالا در مدت شش ماه به میزان سه چهارم کاهش دهد. این درمان از طریق تزریق هر سه ماه یک بار انجام می شود و این یافتهها توسط محقق اصلی، پروفسور دانیل گودت، متخصص قلب در دانشگاه مونترال، "فوق العاده" توصیف شده است.
داروی دیگر، اولزارسن، به بیمارانی داده شد که تری گلیسیرید متوسطی داشتند. به عنوان تزریق ماهی یک بار برای تقریبا یک سال، سطح تری گلیسیرید را تقریباً به نصف کاهش داد.
هر دو دارو از تولید پروتئینی به نام apoC3 در بدن جلوگیری میکنند که به کبد کمک میکند کربوهیدرات ها را به تری گلیسیرید تبدیل کند.
کارشناسان می گویند تحقیقات بیشتری برای نتیجه گیری از تعداد مرگ و میر و بستری شدن پلوزاسیران و اولزارسن در بیمارستان به پیشگیری نیاز است، اما آنها انتظار دارند که تفاوت بزرگی ایجاد کنند.
پروفسور درک کانولی، مشاور قلب و عروق در بیمارستانهای سندول و وست بیرمنگام NHS Trust میگوید: سالها میدانستیم که تری گلیسیرید بالا با بیماریهای قلبی عروقی مرتبط است، اما در گذشته هیچ درمان خاصی وجود نداشت.