آستون مارتین والکری یکی از جدیدترین و گران‌ترین ابرخودروهای جهان به شمار می‌رود که مطابق با آخرین فناوری‌های نوین توسعه یافته است. این خودرو اخیرا برای تست و بررسی در اختیار تعدادی از خبرنگاران رسانه‌های معتبر خودرویی قرار گرفته است. آن‌چه در ادامه مطالعه می‌کنید، بازگردان تجربه رانندگی با آستون مارتین والکری از مجله موتورترند است.
در اوایل ماه مارس ۲۰۱۹ در نمایشگاه خودروی ژنو داخل یک والکری در غرفه استون مارتین نشسته بودم. در آن زمان، بزرگ‌ترین مسابقه درگ موتورترند هنوز معروف بود و کرونا وجود نداشت. من از اندی پالمر مدیرعامل وقت استون پرسیدم که آیا می‌توانیم یک آستون مارتین والکری برای تست و بررسی در سال ۲۰۲۱ داشته باشیم یا خیر، چون آن زمان به نظر می‌رسید که والکری تنها دو سال تا تولید فاصله دارد. میت ریماک مدیرعامل ریماک بوگاتی در پاسخ گفت که می‌توانید از یکی از مدل‌های برقی ۱۸۸۷ اسب بخار ما استفاده کنید که طبق ادعای او ابرخودروی انگلیسی را شکست خواهد داد. پالمر هم در جواب گفت: مهم نیست، به هر حال والکری برنده می‌شود.
سه سال و ۱۱ ماه بعد، در پیست بین‌المللی فرمول ۱ بحرین، با اشتیاق به نسخه تولیدی آستون مارتین والکری خیره شده‌ام و قرار است با آن رانندگی کنم. دو مدیرعامل مختلف استون مارتین (پالمر، و توبیاس مورس که به تازگی از این شرکت جدا شده)، به من قول دادند که می‌توانم والکری را تست کنم و حالا این وعده‌ها به حقیقت پیوسته بود.
تیم قدرتمند طراحان
این خودرو توسط آدریان نیوی، اسطوره طراحی فرمول ۱، کریستین هورنر، مدیر تیم ردبول، اندی پالمر، مدیرعامل استون و سایمون اسپروله، رئیس وقت بازاریابی و ارتباطات استون، طراحی شده بود. نیوی مدت‌ها بود که می‌خواست "بهترین خودروی جاده‌‌ای دنیا" را توسعه دهد و هورنر به شدت می‌خواست او را از فراری و ردبول دور نگه دارد. پس از مدتی این چهار نفر با ساخت والکری موافقت کردند، در حالی که نیوی در واقع حرف آخر را در طراحی می‌زد. آستون مارتین والکری بسیار گران‌قیمت بود، وزن کمی داشت، از بهترین ترفندهای نیوی استفاده می‌کرد و موتور V-12 تنفس طبیعی آن به همراه یک موتور برقی توان بیش از ۱۰۰۰ اسب بخار تولید می‌کرد. همچنین، برنامه اولیه تنها ساخت ۱۵، سپس ۲۴ و سپس ۵۹ نسخه خیابانی بود.
حالا آستون مارتین والکری با قیمت ۳۰۰۰۰۰۰ دلار عرضه شده و تمام ۱۵۰ نسخه کوپه، ۴۰ نسخه AMR مخصوص پیست و ۸۵ نسخه اسپایدر به فروش رسیده است. استون ادعا می‌کند که وزن خشک آن ۲۸۰۰ پوند است که با مایعات و روغن‌ها کمی بیشتر از ۳۰۰۰ پوند می‌شود. دور موتور نهایی پیشرانه ۶.۵ لیتری V-12 کازورث به ۱۱۱۰۰ دور در دقیقه می‌رسد. توان ۱۰۰۱ اسب بخار (بیشتر از بوگاتی ویرون اصلی) و گشتاور ۵۷۵ پوند فیت تولید می‌کند. موتور برقی توان ۱۴۱ اسب بخار و گشتاور ۲۰۷ پوند فیت به این مقادیر اضافه می‌کند.
حداکثر قدرت ترکیبی این پیشرانه برابر با ۱۱۳۹ اسب بخار در ۱۰۶۰۰ دور در دقیقه و ۶۸۲ پوند فوت گشتاور در ۷۰۰۰ دور در دقیقه است. نیروی داون‌فورس والکری از ۱۳۷ تا ۲۲۰ مایل بر ساعت، یعنی نهایت سرعت والکری، ۲۴۲۵ پوند است. این تقریبا ۱۰۰۰ پوند بیشتر از یک خودروی فرمول ۱ است. نکته جالب اینکه والکری قادر به تولید دو تن نیروی داون‌فورس است، اما تایرهای استاندارد با فشار بیش از ۲۵۰۰ پوند منفجر می‌شوند.
آستون مارتین والکری باعث افزایش قیمت تیتانیوم شد!
والکری کوچک‌ترین چراغ ترمز مرکزی جهان را دارد؛ که همین موضوع در مورد چراغ‌های پلاک خودرو نیز صدق می‌کند. به قدری تیتانیوم در این خودرو مورد استفاده قرار گرفت که وزارت دفاع بریتانیا با استون تماس گرفت تا علت آن را جویا شود. چرا که سفارش‌های خرید والکری قیمت‌های جهانی را افزایش داده بود. آخرین باری که این اتفاق افتاد، زمانی بود که سیا و نیروی هوایی آمریکا بلک‌برد SR-71 را ساختند.
نمی‌دانم که این همه قدرت که فقط دو چرخ را می‌چرخانند چگونه کار می‌کند، اما تجربه رانندگی با آن در مسیر مستقیم به قدری جذاب است که احساس کردم والکری تمام چرخ محرک است. البته این‌طور نیست، چون موتور برقی بین موتور و جعبه‌دنده ترتیبی هفت سرعته ریکاردو قرار می‌گیرد.
مشکلات در تحویل
البته استون در تحویل والکری به مشتریان مشکلاتی داشته است. دلایل زیادی این پروژه پیچیده را به دردسر انداخته‌اند و آن‌طور که یکی از مهندسان توضیح داده، در والکری ۱۵۸۱۷ پارامتر قابل تنظیم وجود دارد. مطمئن نیستم که مورد زیر مربوط به موارد بالا باشد، اما خودرویی که با آن رانندگی کردم با گرما مشکل داشت و گرمای آسفالت روی خنک شدن آن تاثیر می‌گذاشت. در نتیجه آستون مارتین والکری ابتدا دور موتور را به ۱۰۰۰۰ دور بر دقیقه و سپس به ۹۰۰۰ دور بر دقیقه رساند که قدرت آن را کاهش می‌داد.
آیرودینامیک بیش از حد نیوی در سرعت‌های بالاتر از ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت فعال می‌شود و والکری در سرعت بالا مانند آدامس داغ به آسفالت می‌چسبد. اما در سرعت‌های کمتر از آن تایرهای میشلن کاپ کار خاصی انجام نمی‌دهند. بنابراین بهتر است به سراغ تایرهای مخصوص پیست بروید که داون‌فورس بیشتری تولید می‌کنند.
مشکل اصلی والکری این است که رانندگی با آن لذت‌بخش نیست. مشتریان بالقوه احتمالاً فقط به دنبال خودرویی هستند که آن را در گاراژ نگه می‌دارند و از وجودش در کلکسیون خودرویی خود لذت خواهند برد.