محققانی که این مطالعه جدید را انجام داده‌اند استدلال می‌کنند که سرطان، دی‌ان‌ای(DNA) ویروس‌های باستانی خفته را احیا می‌کند و در نتیجه باعث تحریک یک پاسخ ایمنی می‌شود که به سلول‌های سرطانی حمله می‌کند.
به گفته‌ی محققان موسسه فرانسیس کریک در بریتانیا، میراث ویروس‌های باستانی که در دی‌ان‌ای انسان حفظ شده‌اند، ممکن است به مردم در مبارزه با سرطان کمک کند.
براساس بیانیه‌ای که در سال ۲۰۱۹ منتشر شده است، بسیاری از عفونت‌های ویروسی که اجداد ما طی میلیون‌ها سال گذشته به آن مبتلا شده‌اند، تاثیر ماندگاری بر ساختار ژنتیکی ما گذاشته است، به طوری که حدود هشت درصد از ژنوم انسان از دی‌ان‌ای رتروویروس‌ها تشکیل شده است که ژن‌های شناخته شده تنها یک تا دو درصد آن را تشکیل می‌دهند.
رتروویروس یک ویروس آران‌ای است که خود را در سلول‌های میزبان بازتولید می‌کند و دی‌ان‌ای خود را از روی ژنوم آران‌ای می‌سازد. دی‌ان‌ای ساخته شده در ژنوم سلول میزبان ادغام می‌شود.
اکنون، مطالعه جدیدی که توسط محققان موسسه فرانسیس کریک انجام شد و این هفته منتشر شد، نشان می‌دهد که ممکن است بین پاسخ ایمنی مشاهده شده در برخی از بیماران مبتلا به سرطان ریه و «بهبود بقای بیمار» که در این موارد مشاهده شده است، ارتباطی وجود داشته باشد.
پاسخ ایمنی مورد بحث شامل سلول‌های B که گلبول‌های سفید خون که به لنفوسیت‌های B نیز معروف هستند می‌شود. این سلول‌ها در اطراف تومورها جمع می‌شوند. محققان معتقدند که این پدیده به دلیل فعال شدن دی‌ان‌ای ویروسی توسط سرطان رخ می‌دهد که توجه سیستم ایمنی را به خود جلب می‌کند.
پروفسور جورج کاسیوتیس(George Kassiotis)، رئیس آزمایشگاه ایمونولوژی رتروویروسی در موسسه فرانسیس کریک به یک رسانه بریتانیایی گفت: سیستم ایمنی فریب می‌خورد و باور می‌کند که سلول‌های تومور عفونی شده‌اند و سعی می‌کند ویروس را از بین ببرد، بنابراین این نوعی سیستم هشدار است.
تلاش سیستم ایمنی برای عفونتی که تصور می‌کند تومورها به آن مبتلا شده‌اند در نتیجه به بهبود فرآیند درمان سرطان می‌انجامد.