مرحله دوم آزمایش بالینی دارویی به نام Zilebesiran نشان دهنده توانایی قابل توجه آن برای کاهش فشار خون برای مدتی طولانی و بدون عوارض جانبی بود.
به طور معمول فشار خون بالا با داروهای خوراکی مانند مهارکننده های ACE یا مسدود کننده های کانال کلسیم کنترل می شود که باید روزانه یک یا ۲ بار مصرف شوند.
در همین راستا یک داروی آزمایشی که هرچند ماه یکبار به طور زیرجلدی تزریق می شود، می تواند بار مدیریت این بیماری را سبک تر کند. Zilebesiran مشابه انسولین که برای درمان دیابت به کار می رود، یک عامل اختلال آر ان ای است که هورمونی در کبد به نام AGT هدف می گیرد و فشار خون را تنظیم می کند.
ایمنی و کارآمدی Zilebesiran روی ۳۷۷ بیمار مبتلا به فشار خون بالا با وضعیت خفیف تا متوسط سنجیده شد. چنین وضعیتی به عنوان فشار خون سیستولیک بین ۱۳۵ تا ۱۶۰ میلیمتر جیوه تعریف می‌شود. این بیماران به طور تصادفی در ۵ گروه دسته بندی شدند و بین ۱۵۰، ۳۰۰ یا ۶۰۰ میلی گرم Zilebesiran را هر ۶ ماه یکبار، ۳۰۰ میلیگرم و هر ۳ ماه یکبار یا داروی پلاسیبو دریافت کردند.
بیمارانی که هر دوزی از Zilebesiran را دریافت کردند و در مقایسه با گروه پلاسیبو، طی ۲۴ ساعت به طور متوسط با کاهش ۱۰ میلیمتری جیوه فشار خون سیستولیک روبرو شدند. چک آپ سه ماهه نشان داد فشار خون شرکت کنندگان پس از دریافت دوز ۱۵۰ میلیگرمی ۱۴.۱میلیمتر جیوه، پس از دریافت دوز ۳۰۰ میلیگرمی ۱۶.۷ میلیمتر جیوه و پس از دریافت دوز ۶۰۰ میلی گرمی، ۱۵.۷ میلیمتر جیوه کاهش یافت.
پس از ۶ ماه بیمارانی که این دارو را دریافت می کردند، احتمال بیشتری داشت با کاهش ۲۰ میلیمتر جیوه ای فشار خون روبرو شوند. در بسیاری موارد مصرف این دارو متوسط فشارخون سیستولیک ۲۴ ساعته را به کمتر از ۱۳۰ میلیمتر جیوه رساند که این رقم پایین تر از آستانه فشار خون بالا در وضعیت خفیف است.
این دارو نه تنها چالش مصرف روزانه قرص را برطرف می کند بلکه به کاهش مداوم تر فشار خون در روز و شب منجر شد.
البته چند عارضه جانبی در بیماران رصد شد که شایع ترین آنها واکنشی در محل تزریق بود. ۴ بیمار نسبت به تزریق دارو واکنش دادند و در نتیجه دیگر آن را استفاده نکردند. اما هیچ یک از عوارض گفته شده، شدید نبودند.
مرحله بعدی آزمایش ایمنی بلند مدت دارو است که این امر را بررسی می کند که آیا تزریق آن از مشکلات قلبی مانند حمله یا سکته جلوگیری می کند یا خیر.