به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، متکا پلان، استاد فیزیک در دانشگاه ایلینوی آمریکا، درست قبل از پایان سال میلادی گذشته از انتشار مقاله جدیدی خبر داد که عنوانی نسبتاً عجیب دارد: «آیا سیاهچاله‌ای در مرکز خورشید وجود دارد؟»
سیاهچاله ناحیه‌ای در فضا-زمان با گرانشی بسیار نیرومند است که هیچ چیز حتی ذرات و تابش‌های الکترومغناطیسی مانند نور نمی‌توانند از میدان گرانش قدرتمند آن بگریزند. نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین بیان می‌کند که یک جرم به اندازه کافی فشرده شده، می‌تواند سبب تغییر شکل و خمیدگی فضا-زمان و تشکیل سیاهچاله شود.
هدف از همه اینها ارائه قلابی است که شما را به یک نظریه جدی در مورد ماهیت گریزان ماده تاریک می‌کشاند که مسلما بزرگترین و گیج‌کننده‌ترین راز فضایی زمان ماست. ماده تاریک ماده‌ای است که با همتای به همان اندازه گیج کننده خود، یعنی انرژی تاریک، جفت می‌شود و بیش از ۹۵ درصد از جهان را تشکیل می‌دهد. با این حال هر دوی آنها برای چشم انسان پنهان هستند و هنوز دانشمندان اطلاعات گسترده‌ای از آن ندارند.
برای این منظور، کاپلان تصور می‌کند بخش ماده تاریک جهان تاریک می‌تواند از ذراتی تشکیل شده باشد که ما تصور می کنیم نیست.
کاپلان که در دانشگاه ایالتی ایلینویز استادیار فیزیک است، به وبسایت خبری اسپیس گفته است، برای تبدیل فرضیه‌ها به واقعیت، دانشمندان باید در واقع یکی از حفره‌های کوچک سیاه‌چاله‌ها را پیدا کنند که درنهایت مسیر جدیدی برای کشف واقعیت پنهان در آن معرفی کند.
کاپلان و همکارانش به طور بالقوه در مقالات خود می‌گویند، برخی از سیاهچالههای فوق کوچک ممکن است در میان ستارگان در حال شکل‌گیری در ابرهای غباری گیر کرده باشند؛ اگرچه مطالعات نشان داده است که تشکیل سیاهچاله در ستاره‌ها بسیار نادر است اما تحقیقات در نظام‌های دوستاره‌ای نشان داده که سیاهچاله کوچکتر می‌تواند باقی مانده‌ای از یک ستاره بزرگتر باشد و درون آن قرار بگیرد.