به نقل از نیواطلس، حمل و نقل هوایی یک روش برای انتقال محموله باری است اما گران ترین نوع آن نیز به شمار می رود. در این میان به نظر می رسد هواپیما ی «درون لاینر» بتواند روند مذکور را تغییر دهد و فرایند حمل بار را بدون خدمه و با استفاده از یک وسیله نقلیه هوایی با شکل متناسب تر انجام دهد.
در حال حاضر بیشر هواپیما های حمل بار بدنه هایی سیلندری شکل با دیواره های داخلی مقعر ( مانند هواپیما ی مسافری) دارند.
به گفته استارت آپ انگلیسی درون لاینر، این بدان معنا است که وقتی هواپیما محموله های باری معمول با شکل گوشه دار را جابه جا می کند، فضای زیادی بی استفاده می ماند. علاوه بر آن به طور معمول محموله ها روی هم قرار می گیرند و یک سمت هواپیما را اشغال می کنند. درکنار این موارد برای ایجاد اتاقک خلبان و خدمه، فضای حمل بار کمتر می شود.
این درحالی است که بدنه هواپیما درون لاینر بیشتر شبیه یک جعبه با گوشه مربع شکل و نرم است و می توان کانتینرهای باری چندگانه۶متری را با استفاده از یک رمپ در آن قرار داد. از سوی دیگر هواپیما از راه دور کنترل می شود و بنابراین نیازی به ایجاد فضای مخصوص خدمه وجود ندارد.
پیشرانش هواپیما به وسیله یک یا دو موتور توربوفن که احتمالا از سوخت زیستی یا هیدروژن استفاده می کنند، نیز تامین می شود. این هواپیما حتی هنگام استفاده از سوخت معمولی، همچنان از انرژی برق برای تاکسی کردن، بلندشدن از زمین و فرود آمدن استفاده می کند.
هواپیمای تک موتورDL۲۰۰ می تواند در کل ۳۶ تا ۴۰ کانتینتر برای حداکثر بار ۲۰۰ تن جابه جا کند. هواپیمای ۲ موتوره DL۳۵۰ می تواند ۷۰تا۸۰ کانتینر و به عیارتی تا حداکثر ۳۵۰ تن را جابه جا کنند.
هر دو مدل می توانند مسافت ۱۲۰۳۸ کیلومتر را طی کنند.
البته در حال حاضر تمام آنچه گفته شد در حد طرح اولیه بوده است. با این وجود استارت آپ درون لاینر اعلام کرده با کمک این هواپیماها هزینه حمل هوایی بار ۷۰ درصد کاهش می یابد. علاوه بر آن از آنجا که فضای حمل بار بهبود یافته، نرخ حمل بار به مصرف سوخت نیز بیشتر می شود. در نتیجه مصرف سوخت و انتشار گازهای گلخانه ای به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.