این چاپگر سه بعدی بر خلاف سایر روش‌های چاپ زیستی، با حداقل تهاجم ممکن فعالیت کرده و به جلوگیری از جراحی‌های بزرگ یا برداشتن اندام‌های بدن کمک شایانی می‌کند. البته به نظر می‌رسد این فناوری هنوز پنج تا هفت سال تا آزمایش انسانی فاصله دارد.
این چاپگر که F۳DB نام دارد دارای یک بازوی رباتیک نرم است که می‌تواند مواد زیستی را با سلول‌های زنده روی اندام‌ها یا بافت‌های داخلی آسیب دیده پیوند دهد.
بدن منعطف و مار مانند این چاپگر از طریق دهان یا مقعد وارد بدن می‌شود و اپراتور / جراح آن را با حرکات دست به سمت ناحیه آسیب دیده هدایت می‌کند.
علاوه بر این، چاپگر مذکور دارای جت‌هایی است که می‌تواند آب را روی ناحیه مورد نظر اسپری کند. گروه سازنده امیدوار است که رویکرد چند منظوره این چاپگر روزی بتواند ابزاری همه‌جانبه (برش، تمیز کردن و چاپ) برای جراحی‌های کم تهاجمی باشد.
بازوی رباتیک F۳DB از سه محرک زیر پارچه‌ای نرم با استفاده از یک سیستم هیدرولیک متشکل از «سرنگ‌های موتور DC که آب را به محرک‌ها پمپ می‌کند» استفاده می‌کند. بازو و سر چاپ انعطاف پذیر آن هر کدام می‌توانند با آزادی حرکت کنند و شبیه به چاپگرهای سه بعدی رومیزی هستند. چاپگر مذکور دارای یک دوربین مینیاتوری انعطاف‌پذیر هم هست که به اپراتور اجازه می‌دهد روند کار را به صورت آنی مشاهده کند.