اولین چیزی که باید بدانیم این است که ما با افزایش سن، عضله از دست می‌دهیم و این چیزی است از حدود ۳۰ سالگی برای مردان و زنان آغاز می‌شود. با از دست دادن عضله، سوخت‌وساز کند می‌شود.
به گزارش سرویس اخبار پزشکی سایت شات ایکس و به نقل از ایتنا وزن کم کردن و داشتن شکمی تخت پس از ۴۰ سالگی سخت‌تر می‌شود و حفظ اندام ایده‌آل بیشتر به رژیم غذایی مناسب و ورزش منظم بستگی پیدا می‌کند. با این حال نیویورک‌پست به نقل از جیل براون، مربی ۵۷ ساله و متخصص تناسب اندام و تغذیه، تاکید می‌کند که این اهداف امکان‌پذیرند.
براون خاطرنشان می‌کند که کاهش وزن و ساختن شکمی عضلانی مثل دهه ۲۰ زندگی آسان نیست اما اگر به جای اصرار برای اجرای تمرین‌های کرانچ پیشرفته هنگام ورزش، به رعایت یک رژیم غذایی سالم و متعادل اولویت دهید، به نتیجه دلخواهتان خواهید رسید.
او با یادآوری دشواری وزن کم کردن در میانسالی، خاطرنشان می‌کند که لازم است تغییرات بدن را در نظر گرفت: «اولین چیزی که باید بدانیم این است که ما با افزایش سن، عضله از دست می‌دهیم و این چیزی است از حدود ۳۰ سالگی برای مردان و زنان آغاز می‌شود. با از دست دادن عضله، سوخت‌وساز کند می‌شود. بنابراین اگر همان میزان کالری را که در دهه‌های ۲۰ و ۳۰ زندگی دریافت می‌کردیم، در دهه چهارم هم مصرف کنیم یا کمتر ورزش کنیم، به‌تدریج وزن اضافه خواهیم کرد. ضمنا اگر وزن اضافه شما قبلا در ران‌ها و باسنتان مشهود بود، با پیرتر شدن، بیشتر چربی اضافه در ناحیه شکم جمع می‌شود.»
براون اضافه می‌کند که در زنان باید به این نکته هم توجه داشته باشند که سطح استروژن آن‌ها در دوره پیش از یائسگی کاهش می‌یابد. این تغییر وضعیت بدن را عوض می‌کند و ذخیره چربی در ناحیه شکم افزایش می‌یابد. اگر استرس مزمن هم به این شرایط اضافه شود، ترشح بلندمدت کورتیزول باعث می‌شود چربی بیشتری در اطراف شکم ذخیره شود.
پس چگونه می‌توان چربی شکم را کاهش داد؟ پاسخ یک کلمه است: رژیم
براون می‌گوید میان ما مربیان یک مثل قدیمی وجود دارد که می‌گوید: «عضلات در باشگاه ساخته می‌شوند و شکم تخت در آشپزخانه.»
با این حال، او تاکید کرد که کلید داشتن یک شکم عضلانی تمرین‌های قدرتی‌اند. «مهم نیست چقدر پروتئین مصرف می‌کنید. بدون ورزش به‌عنوان محرک، نمی‌توانید عضله بسازید. بنابراین همیشه باید تمرین‌های مقاومتی انجام دهید.» او می‌افزاید که ورزش های هوازی که ضربان قلب را بالا می‌برند، مثل پیاده‌روی و دویدن یا استفاده از ترد‌میل، دوچرخه ثابت و... برای سوزاندن کالری مفیدند، اما به عضله‌سازی کمک نمی‌کنند.
البته باید توجه داشت رعایت همه موارد در حرف آسان است، اما بسیاری از ما وقتی به دهه ۴۰، ۵۰ و ۶۰ زندگی می‌رسیم، نسبت به سال‌های جوانی، انرژی کمتری داریم. در مواردی هم دچار آسیب‌های جسمانی شده‌ایم یا ممکن است احساس خستگی کنیم و برای آماده کردن غذاهای سالم یا گنجاندن ورزش در برنامه روزانه‌مان زمان کمتری داشته باشیم.
با این حال تغییر نحوه تفکر و نگرش به این موضوع، می‌تواند مفید باشد و کمک کند. باید از خود بپرسید که داشتن شکم تخت چقدر برایتان مهم است؟ چون اگر از نظر ژنتیکی خوش‌شانس نیستید، این کار به تلاش نیاز دارد. پس به مسئله این‌طور فکر کنید: «آیا شکم تخت می‌خواهم فقط برای اینکه خوب به نظر برسم یا هدفم سلامتی است؟»
براون خاطرنشان می‌کند که چربی‌های زیرپوستی خطرناک نیستند بلکه چربی‌های احشایی که اطراف اندام‌های داخلی را احاطه می‌کنند و با مشکلاتی مانند زوال عقل، بیماری‌های قلبی و سکته‌های مغزی مرتبطند، خطرناک‌اند و حتی می‌توانند به مرگ زودرس منجر شود. بنابراین اگر انگیزه شما از بین بردن چربی احشایی و داشتن عمری طولانی‌تر است، باید بر خوردن غذاهای سالم‌‌تر و تحرک بیشتر تمرکز کنید.
او در پایان می‌افزاید: «سوزاندن چربی سخت‌ترین قسمت کار نیست. سخت‌تر از آن، حفظ این وضعیت است. اگر می‌خواهید برای همیشه شکم تخت داشته باشید، باید در سبک زندگی و عادت‌هایتان تغییرات دائمی ایجاد کنید، نه اینکه یک برنامه ۶۰ یا ۹۰ روزه را پی بگیرید و وقتی تمام شد، به عادت‌های قدیمی بازگردید.»